ده دامچه‏

      به روایت حاج نصیب اللّه قره قانی‏

 بعد از روستای «اللّه مراد خانی» به فاصله ی 3 کیلومتر در مسیر جاده ی اصلی، روستای «ده دامچه» واقع است، گفته شده که نام اصلی این روستا «ده بادام چه» بوده که به مرور زمان در اثر کثرت استعمال ترخیم شده و به «ده دامچه» مبدل گردیده است. در این روستای نو احداث، که مانند بسیاری دیگر از روستاهای هم زاد خود تاریخ کوتاه و روشن دارد، حدود 178نفر در قالب .3 خانوار زندگی می‏کنند. تمامی آنان ازطایفه ی ترک «قره قانی» ازتیره ی دره شوری وابسته به ایل قشقایی هستند. نام خانوادگی اکثر آنان " قره قانی " می‏باشد، به جز یک چند خانوار آنان که فامیل‏های حیدری وکشاورز به خود گرفته‏اند .

 چون از این به بعد تا روستای آب ماهی مکررا سروکار ما به ترک های قره قانی خواهد بود، بنابراین بهتر است در این جا طایفه ی  «قره قانی» را به اختصار معرفی کنم؛ بنا به روایت آقای مظفر قهرمانی ابیوردی: «قره قانی از همان طایفه ی  " قره قویونلو[3] " می‏باشد که مرور زمان آن را معروف به " قره قانلو " یا "  قره قانلی " نموده است، یک قسمت معروف به  " قره قانلی " حاجی نامدار و یک قسمت به نام " قره قانی "  محب علی بیک می‏باشد، در زمان حاج نصراللّه خان و بیرامعلی بیک قشلاق آن هادر «دهرود» و «پنجشیر» بود.

 یک تیره ی آن‏ها جزء طایفه ی دره شوری شد، کدخدای آن ها مشهدی امیر حمزه برادر امیر فرج بود، آن‏ها 4 برادر بودند که دونفر دیگرشان موسوم به " سرمست بگ " و " فرامرز " بودند. پدرشان ابوطالب نام داشت. آن‏ها ازتیره ی دره شوری «قره قانی» بودند. از دیگر اشخاص معروف " قره قانی " دره شوری  «حاج امراللّه» فرزند «امیر فرج» می‏باشد، اویکی ازمالکان اراضی این نواحی، ازصحرای «اللّه مرادخانی» تا «آب ماهی» بوده است .

 به همین ترتیب مالکان اولیه ی املاک «ده ‏دامچه» حاج امراللّه قره قانی، زیاد خان سترک دره شوری و اسداللّه خان امینی بودند، در سال 1337 (هش) حاج نصیب اللّه قره قانی اجاره دار و کدخدای این اراضی شد، در ابتدا مدت 3 - 4 سال در زیر چادر زندگی می‏کردند، تا اصلاحات ارضی به میان آمد و سهم زارع و مالک به نسبت مجزی گردید.

 از سال 1341 (هش) نخستین خانه توسط حاج نصیب اللّه قره قانی ساخته شد، بدین ترتیب روستا ی «ده دامچه» متولد گردید، پدر حاج نصیب اللّه غلام حسین نام داشت، که ازتفنگ چیان معروف ایل قشقایی بود، او در سال 1322 (هش) در جنگ معروف «سمیرم» در سنگر سرگرد پاینده وسرهنگ شقاقی، ازفرماندهان ارشد هنگ «سمیرم» کشته شد، غلام حسین قره قانی درحالی ازناحیه ی پشت سر هدف گلوله قرار گرفت وازپادرآمد که 4 قبضه تفنگ بر نو به غنیمت گرفته بود و به طرف نیرو های خود ی در حرکت بود .

  در سال 1357 جدولی معروف به جدول مشترک باسهم 2 دانگ به 2 دانگ بین سه روستای «ده دامچه»، «اللّه مراد خانی» و «حاجی آباد» کشیده شد، که تأثیر خیلی زیاد روی عمران وآبادی روستای «ده‏دامچه» نهاد، بدین وسیله اراضی زیادی از روستای «ده دامچه» ازاین جدول مشروب شد و به زیر کشت برنج رفت، ازآن پس وضع «ده دامچه» بهبود قابل ملاحظه یافت، این جدول روستاهای «ده دامچه» و «اللّه مرا خانی» را با آینده ی درخشان روبه رو کرد. قبل ازحفراین جدول، اراضی «ده دامچه» ازآب قابل ذکر بهره‏مند نبود، مقدارکمی آب باهزاران زحمت ودرد سر ازچشمه ی «گرمه» می‏رسید، که به زحمت می‏توانست اندکی جو وگندم یا نخود وعدس به عمل آورد .

 روستای «ده دامچه» دارای اراضی وسیع  وخاک بسیار غنی و مرغوب می‏باشد، این رو ستا دارای استعداد فراوان باغی است، باشتاب زیاد روبه رشد می‏باشد. از هم اکنون می‏توان روزی را دید که از صحرای «اللّه مراد خانی» تا «آب ماهی» سراسر زیر سایه ی درخت سیب وگلابی برود. تنوع محصولات زراعی و پرورش دام از دیگر مشخصات «ده دامچه» است .

 امروزه روستای «ده دامچه» دارای سیستم مخابراتی، آب لوله کشی، یک باب مدرسه ی ابتدایی و یک باب مسجد نو احداث است،  هیأت عزاداری سیدالشهدا (ع) به مسئولیت اعضای محترم شورای اسلامی روستا، هریک آقایان رمضان قره قانی، دل شاد قره قانی، صفر علی حیدری، امیر علی قره قانی، ولی اللّه  قره قانی...امور مربوط به عزاداری خامس آل عبا (ع) را سامان دهی می‏کنند . ازروستای «ده دامچه» تعداد8 نفر کارمند پاگرفته‏اند که اغلب کارمند وآموزگاراداره ی آموزش وپرورش هستند.