سفارش تبلیغ
صبا ویژن

http://roshd.ir/roshd/Portals/0/0and1/olympiad/Biology/BreakTime/Bt-Bio-013-02.jpg

 ساختمان و کاربرد تار عنکبوت :   تار عنکبوت از پروتئین رشته ای فیبروئین ساخته شده است . این پروتئین از آمینو اسید های آلانین و گلیسین ، سرشار است . بیشتر رشته های پلی پپتیدی سازنده ی این پروتئین ، به صورت صفحات بتا آرایش یافته اند . این صفحات در زمینه ای از رشته های آمینو اسید به صورت صفحات آلفا جای گرفته اند . مارپیچ های آلفا با بی نظمی زیادی به هم پیچیده اند و همین بی نظمی باعث خاصیت کش سانی تار می شود .

یکی از ویژگی های جالب تار عنکبوت این است که مقدار زیادی نمک و مواد ضد باکتری و ضد قارچ دارد که در برابر حمله ی باکتری ها و قارچ ها از آن محافظت می کن

کاربرد های تار عنکبوت :

    تار عنکبوت از فولاد محکم تر است و تقریبا 9 برابر سخت از فولاد است . با وجود این ، در مقایسه با فولاد بسیار سبک و انعطاف پذیر است و قدرت کشسانی آن 12 برابر پلاستیک است. از این رو برخی آن را فولاد زنده نامیده اند . این فولاد آن قدر محکم است که می توان از آن توری ساخت .و با آن یک بوئینگ 747 را متوقف کرد و در عین حال ، آن قدر سبک و انعطاف پذیر است که می توان از آن لباس تهیه کرد . بنابر این، کاربرد های آن در پزشکی و صنعت زیاد است .

کاربرد در پزشکی :

    به دلیل محکمی و در عین حال انعطاف پذیری ، می توان از آن برای تهیه ی نخ جراحی ، زردپی و رباط مصنوعی و دستکش های جراحی بهره برد . تار عنکبوت نقش ضد عفونی کننده و پانسمانی نیز دارد . زیرا عنکبوت برای حفاظت تار پروتئینی خود در برابر باکتری و قارچ ها ، تارش را به مواد ضد باکتری و ضد قارچ آغشته می کند . از این رو می توان از آن برای پانسمان زخم استفاده کرد .   

کاربرد در صنعت :

1. تولید طناب های بسیار محکم برای کوهنوردی ، چتر نجات و ....

2. تولید تور های ماهیگیری محکم

3. تولید لباس غواصی مقاوم در برابر کوسه ها

4. تولید لباس ضد گلوله






تاریخ : پنج شنبه 90/11/6 | 8:11 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()

سلولز

 

سلولز دارای فرمول عمومی است. سلولز ساختار اولیه دیواره سلولی گیاهان را تشکیل می‌دهد. دستگاه گوارشی انسان قادر به هضم سلولز نیست و آن را بدون تغییر دفع می‌کند اما برخی جانوران مثل نشخوارکننده‌ها و موریانه‌ها می‌توانند سلولز را به کمک میکروارگانیسمهایی که در دستگاه گوارش آنها زندگی می‌کنند، هضم کنند. این میکروارگانیسمها با آزادکردن آنزیمهایی به هضم سلولز کمک می‌کنند.
ساختمان سلولز
ساختمان شیمیایی سلولز
در مولکول سلولز مولکولهای β - گلوکز نسبت به یکدیگر چرخش 180 درجه‌ای دارند. ضمن برقراری اتصال بین دو مولکول β - گلوکز از OH متصل به کربن 4 یک مولکول و OH کربن شماره 1 مولکول بعدی یک مولکول آب جدا می‌شود و پل اکسیژنی برقرار می‌شود. از سوی دیگر در مولکول سلولز امکان برقراری پیوندهای هیدروژنی نیز وجود دارد. پیوستن دو مولکول β - گلوکز موجب تشکیل یک مولکول سلوبیوز می‌شود
.

هر 5 مولکول سلوبیوز با آرایش فضایی مکعبی شکل ، بلور سلولز را بوجود می‌آورند و از مجموعه بلورهای سلولز ، رشته ابتدایی یا میسل سلولز تشکیل می‌شود. مجموعه میسلها ، میکروفیبریل سلولزی را بوجود می‌آورند که قطری حدود 25 نانومتر دارد.از مجموع حدود 20 میکروفیبریل ، ماکروفیبریل سلولزی تشکیل می‌شود.

ابعاد سلولز
سلولز از واحدهای دارای قطر 35 آنگستروم تشکیل شده که آنها را رشته‌های ابتدایی می‌نامند. این قطر اغلب درست است اما حتمی نیست. مثلا در برخی نمونه‌ها مثل سلولز جلبک والونیا 300 آنگستروم و در ترکیبات موسیلاژی برخی میوه‌ها تنها 1 آنگستروم است. به این ترتیب تصور حالت همگن برای رشته‌های ابتدایی سلولز کنار گذاشته شد و اشکال مختلف (استوانه‌ای - منشوری با قاعده مربعی - روبان کم و بیش پهن) منظور گردید.
دو عامل در محدودیت ابعاد این واحدها دخالت دارد: یکی همی سلولزها که همانند پوششی رشد جانبی رشته‌های سلولزی را محدود می‌کنند و دیگری آرایش یا سازمان یافتگی حاصل از مجموعه سلولز سنتتازی (آنزیم تولید کننده سلولز) غشای سلولی که رشته‌های اولیه سلولزی را می‌سازد. سلولز در برابر تیمارهای آنزیمی و شیمیایی بسیار مقاوم است.

تولید سلولز
مجموعه پژوهشهایی که در مورد بیوسنتز سلولز انجام شده است نشان می‌دهد که پیش ساز سلولز یوریدین دی فسفو گلوکز است که بوسیله حفره‌های گلژی به مجموعه‌های آنزیمی سلولز سنتتازی موجود در غشای سلولی می‌رسد. با دخالت این مجموعه‌های آنزیمی از پلیمریزاسیون مولکولهای پیش ساز مولکولهای سلولز تشکیل می‌شود. پس از تشکیل مولکولهای سلولز تجمع آنها به صورت بلورهای سلولز و رسیدن به حد میکروفیبرلها و ماکروفیبریلهای سلولزی بر بنای پدیده خود آرایی با برقراری پیوندهای هیدروژنی بین مولکولی است. این تجمع نیاز به آنزیم ندارد.

تجزیه سلولز
تجزیه سلولز بوسیله سلولازها انجام می‌شود. سلولازها را به دو گروه اگزو سلولازها و آندو سلولازها تقسیم بندی می‌کنند. اگزوسلولازها قدرت عمل بیشتری دارند و بر انواع مختلف سلولز چه سلولز بلوری و چه سلولز غیر بلوری که در نتیجه زخم یا تخریب بخشهای سلولزی بلوری ایجاد می‌شود اثر می‌کنند و در مرحله اول عمل خود موجب گسستن پیوندهای بین مولکولی می‌شوند. آندو سلولازها بر محصول عمل اگزو سلولازها اثر می‌کنند و موجب گسستن پیوندهای درون مولکولی می‌گردند بنابراین سلولازها اشتراک یا تعاون عمل دارند
.

فرمهای سلولز و شناسایی آنها
• α - سلولز: این فرم از سلولز در محلول 17.5 درصد از هیدروکسید سدیم در 20 درجه سانتیگراد حل نمی‌شود.
• β - سلولز: β - سلولز در این محلول حل شده اما به محض اسیدی کردن محلول ته‌نشین می‌شود.
• γ - سلولز: در محلول 17.5 درصد هیدروکسیدسدیم حل می‌شود اما با اسیدی شدن محلول ته‌نشین نمی‌شود.

کاربرد سلولز
سلولز ماده تشکیل دهنده دیواره سلولی گیاهان است. این ترکیب اولین بار در سال 1838 مورد توجه قرار گرفت. در آن سالها با اعمال تغییراتی در آن مانند نیتروژندار کردن در تولید نیترو سلولز مورد بهره برداری قرار گرفت. سلولز بصورت تقریبا خالص در رشته‌های پنبه وجود دارد. این رشته‌ها در تولید نخ و پارچه بافی و تولید پوشاک اهمیت فراوانی دارن
د.

همچنین الیاف پنبه استرلیزه شده در پزشکی کاربرد زیادی دارد. سلولز بصورت ترکیب با لیگنین (ماده چوب) و سلولز در تمام مواد گیاهی وجود دارد. سلولز در گذشته در ساخت باروت بدون دود مورد استفاده قرار می‌گرفت. امروزه از آن برای تولید نیترو سلولز که در ساخت مواد منفجره ، پلاستیک‌سازی ، رنگسازی و … کاربرد دارد، استفاده می‌کنند. سلولز همچنین در آزمایشگاه به عنوان جزء عمل کننده فاز جامد در کروماتوگرافی لایه نازک استفاده می‌شود.






تاریخ : چهارشنبه 90/9/16 | 11:7 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
دانلود PDF مقاله از مرکز مقالات تخصصی و اطلاع رسانی مهندسی پزشکی ایران www.MedicBlog.blogfa.com

1- ریحانه سریری 2- علی عرفانی

1- دانشگاه صنعتی شریف 2- شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس

 

 

Faculty of Biomedical Engineering, Research, Iran- Amirkabir University of echnology-Tehran -Iran AUT BME Iran

 www.medicblog.blogfa.com وب لاگ مرکز مقالات تخصصی و اطلاع رسانی مهندسی پزشکی ایران

©مرکز مقالات تخصصی مهندسی پزشکی ایران






تاریخ : جمعه 88/8/8 | 8:0 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
دانلود PDF مقاله از مرکز مقالات تخصصی و اطلاع رسانی مهندسی پزشکی ایران www.MedicBlog.blogfa.com

محمد اولیاء – شرکت پخش فرآورده‌های پزشکی ایران

 

 

Faculty of Biomedical Engineering, Research, Iran- Amirkabir University of echnology-Tehran -Iran AUT BME Iran

 www.medicblog.blogfa.com وب لاگ مرکز مقالات تخصصی و اطلاع رسانی مهندسی پزشکی ایران

©مرکز مقالات تخصصی مهندسی پزشکی ایران






تاریخ : جمعه 88/8/8 | 8:0 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
ماهنامه تخصصی مهندسی پزشکی - شماره 89 ، سال 8 ، شهریور/1387

  (396 کیلو بایت )
نویسنده: مهندس سرور بهبهانی-مریم سنگر گیر-زینب رامشانی- محمد کریمی مریدانی- شادی نقدی- سیده مژده نصیری- فاطمه یاوری- فرزاد غزنوی
پست الکترونیکی:

گونه و چانه هم مصنوعی شد

    جراحی زیبایی چانه با هدف ایجاد یک چانه محکم تر استوارتر وزیباتر به کار می رود.  معمولا نیمی از این نوع جراحی به تنهایی صورت می گیرد و گاهی این جراحی با یک جراحی زیبایی دیگر مثل جراحی بینی انجام می شود. این جراحی معمولا به صورت سرپایی  یا در اتاق جراحی بیمارستان صورت می گیرد. جراحی معمولا با بی حسی موضعی و تسکین صورت می پذیرد و همان روز بیمار می تواند بیمارستان را ترک کند.  این جراحی حدودا 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.http://medicblog.blogfa.com/ گونه و چانه هم مصنوعی شد جراحی زیبایی چانه با هدف ایجاد یک چانه محکم تر استوارتر وزیباتر به کار می رود. معمولا نیمی از این نوع جراحی به تنهایی صورت می گیرد و گاهی این جراحی با یک جراحی زیبایی دیگر مثل جراحی بینی انجام می شود. این جراحی معمولا به صورت سرپایی یا در اتاق ...

 در طول عمل جراحی، جراح یک ایمپلنت با سایز و اندازه مناسب برای فک انتخاب کرده تا شکل صورت بهبود یابد و آن را داخل یک کیسه و در جلوی استخوان آرواره قرار می دهد. یک شکاف برای جایگذاری این کیسه که حاوی ایمپلنت است در دهان ایجاد می شود. گاهی نیز شکاف در زیر چانه قرار داده می شود. گاهی پس از عمل جراحی چانه بسته می شود تا حرکت کمتری داشته باشد. بخیه ها در مدت 5 تا 7 روز برداشته می شوند اگر شکاف ایجاد شده در داخل دهان باشد بخیه ها حل می شوند. فرد ممکن است در محل جراحی به مدت چند روز احساس سختی در جویدن داشته باشد. به دلیل این که چانه سخت و در تماس با دندان ها است، دندان ها مانند حالت عادی کار نمی کنند و دهان به اندازه حالت عادی باز نمی شود، مخصوصا اگر جراحی از طریق شکاف داخل دهان (لب داخل بالایی) انجام شده باشد.
  پس از عمل جراحی، خطوط سیاه و آبی در اطراف چانه و گردن دیده خواهند شد. چانه  حداقل تا 2 هفته بی حس خواهد بود (گاهی تا 6 هفته). گاهی نیز بی حسی آن تا 6 ماه ادامه می یابد.
 
 آموزش برای افرادی که تحت جراحی قرار گرفته اند
1- برای مدت یک هفته بین دندان ها را نباید تمیز کنند و یا باید به آرامی تمیز کنند.
2- مسواک به آرامی زده شود و یا از مسواک بچه مسواک استفاده شود.
3-  دهان باید سه تا 4 بار در روز با آب نمک یا نمک یا براکسید  یا آنتی بیوتیک شستشو داده شود.
4- در روز اول غذای مایع و در 5 روز بعد غذای نرم مصرف شود.
5-  6 روز پس از ایمپلنت چانه فرد می تواند به کار برگردد و اما به برای مدت یک هفته نباید ورزش انجام دهید.

ایمپلنت گونه
  اسم تکنیکی این جراحی، ایمپلنت گونه است. این جراحی برای ایجاد خط گونه انجام می شود. این عمل جراحی بیشتر برای بازیگران مرد یا زن و مدل ها که احتیاج به برجستگی گونه برای پرتوافکنی دارند استفاده می شود. این عمل جراحی به صورت دایمی است.  به صورت سراپایی در محل جراحی  یا در اتاق جراحی بیمارستان انجام می پذیرید. این جراحی معمولا با بیهوشی موضعی یا تسکین در حدود 45 تا 60 دقیقه به طول می انجامد. شکاف برای این عمل معمولا یا درون لب بالا و یا پایین پلک پایین انجام می شود. بعد از آن کیسه ایجاد شده، ایمپلنت درون آن گذاشته شده و وارد صورت می شود.
پس از عمل به دلیل بی حسی اعصاب صورت و اعصاب جویدن فرد به طور طبیعی قادر به صحبت کردن نخواهد بود.

مفصل فک و صورت

مفصل Temporomandibolar  مفصلی در فک است که اجازه می دهد دهان باز و بسته شود. این مفصل شبیه مفاصل گوی و کاسه ای است ولی لغزش را هم نیز دارد.
 بخش  گوی، فک Mandibular می باشد و کاسه قسمت تو رفتگی است. یک دیسک بین دو بخش استخوان قرار دارد که به فک اجازه می دهد که در طول حرکت  یا زمانی که دهان باز می شود لغزش داشته باشد. ماهیچه ها مفاصل را با هم نگه می دارند و نیروی لازم برای حرکت فک را فراهم می آورند.

سیستم کامل جایگزینی Tmj چیست؟
  سیستم کامل جایگزینی مفصل فک و صورت ( Tmj ) یک پروتز مفصل «گوی و کاسه» است. ایمپلنت های زیر که سیستم کامل Tmj را می سازند، از مواد عمومی با بیش از 30 سال موفقیت در زمینه جایگزینی مفصل اورتوپدی ساخته شده اند.
1- ایمپلنت Condyle
ایمپلنت Condyle از فلز کبالت – کرونیوم- مولیبد نیوم (Co-Cr-Mo) یا تیتانیوم (Ti-6AL 4V) تولید شده است. هر دو ایمپلنت دارای بخش خشن تیتانیوم است که روی سطح ایمپلنت قرار دارد و با استخوان تماس دارد. فلز Co-Cr-Mo شامل نیکل است.
2- ایمپلنت Fossa
این ایمپلنت شامل پلی اتیلن سخت و پلاستیکی است. Fossa از یک قالب پلی اتیلن تشکیل شده است که دارای پوشش با مقاومت خوب در طول تست مکانیکی است.
3- پیچ ها
هر دو ایمپلنت Condyle و Fossa به وسیله پیچ به استخوان چسبیده اند.

 بیشتر بیماران با مشکلات در زمینه فک و صورت احتیاج به عمل جراحی ندارند. آن ها می توانند با محافظه کاری با یکی از روش های زیر معالجه شوند.
1- رژیم ملایم
2- استفاده از تراشه برای بستن دهان
3- درمان فیزیکی
4- داروهای ضد التهاب
5- آسایش ماهیچه ها
6- داروهای درد ( بی حسی نسبت به درد)
7- درمان دندان
• تنظیمات گاز گرفتگی
• استقرار مجدد
• اصلاح دندان های کج 
تنها بیمارانی که دچار مشکلات «مکانیکی» داخل مفاصل هستند و به درمان محافظه کارانه پاسخ نمی دهند ممکن است کاندیدای جراحی باشند.

جراحی های  TMj 
  جراحی های دهانی و Maxillo Facial به طور پایه ای گزینه های زیر را دارند:
• Arthroscopy
• Arthroplasty
• جایگزینی تمام مفاصل
• جایگزینی بخشی از مفاصل
Arthroscopy مرحله ای است که در طی آن یک آندوسکوپ کوچک داخل مفاصل برای تشخیص و درمان تورم و دیسک هایی در یک محل ثابت شده اند   یا جا به جا شده اند به کار می روند. برای مشکلات مهم دیگر وقتی دیسک به صورت بد جایگزین شده است یک Arthroscopy باز برای رفع مشکل به کار می رود ( تعمیر و تغییر موقعیت  یا خارج سازی دیسک) حفظ در مواردی که انحطاط دیسک و Condyle وجود دارد، جایگزینی کامل نیاز است.

  کاندیدهای جایگزینی و کاشت بیمارانی هستند که رشد آنها  به پایان رسیده است و مشکلات TMj را در یکی از حالت های زیر دارند.
• ورم مفاصل، مانند Osteoarthritis، rheumatoid arthritis و یا زخم ورم مفاصل
• Anuylosis ( استخراج غیر نرمال مفاصل)
• مرگ Avascular (مرگ بافت به دلیل کمبود ذخیره خون)
• شکستگی
• تغییر شکل اعضاء
• Neoplasms بی خط (رشد بی خط غیر نرمال بافت)
• بدخیمی
• مفصل با تغییرات بدنه بد
• توسعه غیر نرمالی ها (نقص مادر زادی)

نشانه های کافی برای جایگزینی سیستم TMj چیست؟
•  بیماران با عفونت های فعال
•  بیمارانی که تعداد کافی استخوان یا استخوان تغییر شکل یافته و یا با کیفیت خوب ندارند که دستگاه را حمایت کند.
•  بیمارانی که احتیاج به جایگزینی بخشی از مفاصل TMj دارند.
•  داشتن آلرژی به یکی از موادی که در ایمپلنت های شامل نیکل انجام می شود.
•  بیمارانی که هنوز در حال رشد هستند.
•  بیمارانی با عادت فوق العاده – علمی
•  بیمارانی با بدن فعال در عکس العمل

پیچیدگی های امکان پذیر کدامند؟
  عوامل خطر زای زیر در هنگام جایگزینی کامل سیستم وجود خواهند داشت.
• خارج کردن کامل اعضاء شامل
• تغییر ایمپلنت که به وسیله بار گذاری انجام می شود
• تغییرات مخرب که به وسیله سطح مفاصل از بیماری ها و یا ایمپلنت های قبلی انجام
می پذیرد.
• مواد ایمپلنت که تولید ذرات یا زنگ زدگی می کنند.
• عفونت
• عکس العمل بدن به وجود ایمپلنت (آلرژی)
• فرسودگی روی حفره ماده
• ورم و یا درد صورت
• مشکلات عصب صورت
• برداشتن قسمتی از بافت
• فرم یافتن استخوان به صورت غیر نرمال
• فرم یافتن عصب (رشد غیر نرمال عصب)
• مشکلات گوش
• در رفتگی
• جایگذاری ایمپلنت در یک طرف مفصل ممکن است باعث اثرات مخرب در طرف دیگر شود.
• جایگذاری ایمپلنت ممکن است تولید رابطه ای مخرب بین سطح دندان که همیشه در معرض گاز گرفتگی است شود.

ایمپلنت حلزون گوش
ایمپلنت حلزون گوش یک وسیله ی الکترونیکی است که توسط جراحی کاشته شده و امکان حس کردن اصوات را برای افراد با سطح شنوائی بسیار کم  فراهم می کند. این ایمپلنت معمولا گوش بیونیک نامیده می شود. ایمپلنت حلزون بر خلاف سمعک صدا را تقویت نمی کند، بلکه به طور مستقیم اعصاب شنوائی داخل حلزون را توسط پالس های الکتریکی تحریک می کند. اجزای خارجی این ایمپلنت شامل یک میکروفون، پردازنده ی گفتار و فرستنده ای است که امکان تنظیم کیفیت و میزان صدا را نیز برای فرد فراهم می کند.
اجزای مختلف یک ایمپلنت حلزون. اجزای خارجی: (1) یک پردازنده ی سیگنال که می تواند در پشت گوش یا روی بدن قرار داده شود. (2) یک سیم پیچ فرستنده. اجزای داخلی: (3) یک گیرنده- تحریک کننده که در زیر پوست در قسمت پائین گوش قرار گرفته است. (4) یک آرایه از الکترودها که در گوش داخلی قرار گرفته است [5].http://medicblog.blogfa.com/ گونه و چانه هم مصنوعی شد جراحی زیبایی چانه با هدف ایجاد یک چانه محکم تر استوارتر وزیباتر به کار می رود. معمولا نیمی از این نوع جراحی به تنهایی صورت می گیرد و گاهی این جراحی با یک جراحی زیبایی دیگر مثل جراحی بینی انجام می شود. این جراحی معمولا به صورت سرپایی یا در اتاق ...

ایمپلنت حلزون از طریق جراحی در زیر پوست در پایین گوش قرار می گیرد. قسمت های اصلی آن عبارتند از:
اجزای بیرونی
• یک میکروفون که صدای محیط را دریافت می کند.
• یک پردازنده گفتار که صداهای قابل شنیدن را فیلتر کرده و سیگنال های صوتی الکتریکی را از طریق یک کابل باریک به فرستنده ارسال می کند.
• یک فرستنده که سیم پیچی است که توسط آهنربائی که در پشت گوش خارجی قرار گرفته است، نگه داشته می شود و سیگنال های صوتی پردازش شده را از طریق القای الکترومغناطیسی به وسیله داخلی می فرستند.
اجزای داخلی
• یک گیرنده و تحریک کننده که در استخوان در زیر پوست قرار داده شده اند و سیگنال ها را به پالس های الکتریکی تبدیل کرده و از طریق یک کابل داخلی به الکترودها ارسال می کنند.
• آرایه ای متشکل از بیش از 22 الکترود پیچیده شده به دور حلزون که ایمپالس ها را به اعصاب scala tympani و سپس از طریق سیستم عصبی شنیداری به طور مستقیم به مغز ارسال می کنند.






تاریخ : شنبه 88/8/2 | 8:0 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
ماهنامه تخصصی مهندسی پزشکی- شماره 89 ، سال 8 ، شهریور/1387

  (396 کیلو بایت )
نویسنده: مهندس سرور بهبهانی-مریم سنگر گیر-زینب رامشانی- محمد کریمی مریدانی- شادی نقدی- سیده مژده نصیری- فاطمه یاوری- فرزاد غزنوی
پست الکترونیکی:

جایگذاری اندام های مصنوعی

در یکی از پر کارترین روزهای درمانگاه فک و صورت بیمارستان شریعتی، پای صحبت آقای دکتر محمد بیات، دبیر انجمن فک و صورت ایران و رئیس بخش فک و صورت بیمارستان شریعتی نشستیم. در همهمه و شلوغی درمانگاه و در فاصله ویزیت بیماران، وقت استاد را گرفتیم و ایشان هم صبورانه به تمام سوالاتمان پاسخ دادند. از ایمپلنت دندانی، پیچ و پلاک، کمبودها، قیمت ها و اقلام تقلبی پرسیدیم و اطلاعات جامعی از تاریخچه اختراع ایمپلنت های فک و صورت به دست آوردیم.http://medicblog.blogfa.com/

به طور کلی چه نوع از ایمپلنت ها در جراحی ناحیه صورت  استفاده می شوند؟
در رشته جراحی فک و صورت، دو گروه اصلی برای ایمپلنت ها در نظر گرفته می شود. گروه اول Dental implants یا ایمپلنت های دندانی هستند که برای جایگزینی ریشه دندان استفاده می شوند و هنگامی که در جراحی فک و صورت از ایمپلنت صحبت می شود، معمولا همین گروه مد نظر هستند. ولی در نگاه کلی، پیچ و پلاک ها نیز به عنوان ایمپلنت نامیده می شوند.
چرا هنگام کاربرد پیچ و پلاک در جراحی فک و صورت ضروری است؟
در مواردی که در جراحی فک و صورت به fixation نیاز داشته باشیم از ایمپلنت استفاده می کنیم. اما کاربرد اصلی ایمپلنت ها در درمان شکستگی  یا جراحی هایی است که برای اصلاح وضعیت فک بیمار انجام می گیرند. در جراحی های مربوط به اصلاح فک که به جراحی های ارتوگناتیک (orthogenetic  ) معروف هستند، با ایجاد برش در استخوان فک بالا یا پایین، محل قرارگیری استخوان را تغییر داده و پس از دستیابی به موقعیت مطلوب، استخوان را به وسیله ایمپلنت های مخصوص در محل جدید تثبیت می کنیم. همچنین در مواردی که به علت وجود تومور مجبور به برداشتن قسمتی از فک هستیم، استخوان های باقیمانده را به وسیله ایمپلنت به یکدیگر متصل می کنیم.
پیش از ابداع پیچ و پلاک، چنین جراحی هایی چگونه انجام می شد؟
در گذشته که ایمپلنت های دندانی وجود نداشتند، به تبع از دست رفتن نسج دندانی، دندانپزشک مجبور به تراشیدن دندان های سالم برای ایجادbridge  بود. در صورت عدم وجود دندان سالم در اطراف دندان از دست رفته، استفاده از دندان مصنوعی متحرک تنها گزینه درمانی محسوب می شد. اما در حال حاضر، شکل خاصی از ایمپلنت های دندانی که شبیه به ریشه دندان هستند در داخل استخوان باقیمانده کار گذاشته شده و سپس تاج دندانی به روش پیچی یا با استفاده از سمان های مخصوص بر روی ریشه قرار داده می شود.  موفقیت این روش بین 95 تا 100 درصد است و نه تنها در دندانپزشکی، بلکه به طور کلی در بین تمامی گروه های پزشکی، جزء موفق ترین روش های درمانی محسوب می شود.
همچنین، پیش از معرفی پیچ و پلاک، معمولا از وایر برای دستیابی به fixation  مطلوب استفاده می شد  و یا جراح مجبور به بستن فک بالا و پایین به یکدیگر برای مدت طولانی بود. یعنی به وسیله Arch Bar و سیم، دهان بیمار به مدت 45 روز الی دو ماه بسته می شد تا استخوان ها در وضعیت جدید جوش بخورند.
سیر تحولی ایمپلنت های امروزی از کجا آغاز شد؟
 نسل اول پیچ و پلاک ها از جنس فولاد ضد رنگ (stainless steel) بودند و پیشرفت بزرگی در بهینه سازی جراحی های فک محسوب می شدند. ولی به علت اینکه ایمپلنت های ساخته شده از این جنس stainless steel))  نمی توانستند integration (یکپارچگی) مناسبی با استخوان ایجاد کنند، پس از مدتی باید مجددا با جراحی خارج می شدند.
سایر معایب ایمپلنت های stainless steel چیست و آیا با بافت بدن سازگاری دارند؟
 این ایمپلنت ها از نظرbiocompability  (سازگاری با بافت بدن) مشکلی ندارند. اما به علت عدم ایجاد یکپارچگی با استخوان، همانند یک جسم خارجی تلقی شده و باید از بدن خارج شوند. لق شدگی، سائیدگی یا خوردگی، زنگ زدگی و... نیز از تبعات احتمالی این نوع از ایمپلنت ها محسوب می شود.
آیا این معایب در ایمپلنت های نسل بعد برطرف شد؟
بله، دکتر Branemark ، ارتوپد سوئدی، نقطه عطفی در سیر تحولی ایمپلنت ها ایجاد کرد. وی در مطالعات آزمایشگاهی بر روی خرگوش به این نتیجه رسید که فلز تیتانیوم نه تنها با بافت بدن سازگار است، بلکه یکپارچگی  استخوانی نیز ایجاد می کند . به علاوه علائمی نظیر لق شدگی، خوردگی، زنگ زدگی و... نیز در تیتانیوم بسیار کم است. به این ترتیب ، تحولی در تمام رشته های جراحی که بر روی استخوان کار می کنند، نظیر ارتوپدی، فک و صورت، مغز و اعصاب و... ایجاد شد. از سایر خصوصیات مهم آلیاژهای تیتانیوم، قابلیت تحمل Load (بار مکانیکی) است. بنابراین گزینه بسیار مناسبی برای ساخت ایمپلنت های دندانی که باید قادر به تحمل فشار ناشی از جویدن باشند، محسوب می شوند. به  همین ترتیب، ایمپلنت های تیتانیومی در مفاصل ران و زانو، تحمل بیشتری در برابر فشار ناشی از راه رفتن دارند. همچنین با انقلابی که ایمپلنت های تیتانیومی در زمینه  ایمپلنت های دندانی ایجاد کردند، امید تازه ای در افرادی که دندان های خود را از دست داده بودند ایجاد شد. در حال حاضر، ایمپلنت های تیتانیومی انتخاب اول تمامی جراحان هستند.
قدمت کاربرد ایمپلنت در جراحی به چند سال می رسد؟
ایمپلنت های دندانی اولین بار در سال 1982 معرفی شد، ولی تکنیک جراحی Dental implant از سال های 1990-1992 به ایران رسید. به طور کلی، این رشته علمی به رغم اینکه بسیار جوان است، به علت آمار بسیار بالای موفقیت، طی ده سال اخیر در سراسر دنیا به صورت انفجاری گسترش پیدا کرده است. 
نوآوری های جدید در ساخت ایمپلنت چه تغییراتی را ایجاد کرده اند؟

خوشبختانه این روند تحول متوقف نشده است. با استفاده از نانوتکنولوژی و ایجاد nano-coating (پوشش دهی در مقیاس نانو) و روش های فیزیکی و شیمیایی سازگاری ایمپلنت با بافت بدن بیشتر شده و زمان یکپارچگی با استخوان کاهش می یابد. همچنین مواد جدیدی در ساخت ایمپلنت به کار می روند که مشکل وجود جسم خارجی در بدن را تقریبا مرتفع کرده اند. این مواد به تولید ایمپلنت های قابل جذب ( absorbable implants ) منجر شده که پس از جوش خوردن استخوان ها، طی دوره زمانی خاصی توسط بافت بدن جذب می شوند. این ایمپلنت ها به سرعت در حال گسترش بوده و انواع جدیدتر "رادیو اپک" نیز هستند. همچنین ایمپلنت های حافظه دار نیز ساخته شده اند که پس از تغییر شکل، خود به خود به حالت اولیه برمی گردند.
آیا هزینه ایمپلنت های قابل جذب از انواع تیتانیومی بیشتر است؟
متاسفانه در ایران این طور است، اما مواد قابل جذب گران تر از تیتانیوم نیستند و حتی در برخی کشورها ایمپلنت های قابل جذب، ارزان تر هستند. البته مشکل بزرگ ایمپلنت های قابل جذب، عدم توانایی تحمل بار مکانیکی است و در مناطقی از بدن که تحمل بار ضروری است، استفاده از آن ها شامل محدودیت هایی خواهد بود.
ایمپلنت های ناحیه صورت تحت نام کلیmaxillofacial  دسته بندی می شوند. آیا در سه شاخه جراحی مرتبط با ناحیه صورت یعنی جراحی فک و صورت، جراحی پلاستیک  و جراحی ENT (گوش و حلق و بینی) این دسته بندی کلی به زیر شاخه های کوچک تری تقسیم می شود؟
در واقع، عملاً نمی توان چنین زیر شاخه هایی را قائل شد، چون کلا جراحی maxillofacial ایمپلنت های مخصوص به خود را دارد و همکاران ما در گروه های جراحی پلاستیک و ENT نیز از ایمپلنت های مشابه استفاده می کنند. اما ایمپلنت های دندانی (Dental implants) به ویژه در جراحی فک و صورت کاربرد دارد.
تفاوت ایمپلنت های ناحیه صورت با سایر نواحی بدن چیست؟
طبیعتا تفاوت اصلی از نظر سایز است که ایمپلنت های ناحیه صورت چه از لحاظ طول و عرض و چه از لحاظ ضخامت، بسیار ظریف تر هستند.
آیا از نظر کیفیت تفاوت هایی وجود دارد؟
آلیاژهای تیتانیوم معمولا به نسبت خلوص دارای Grade هستند. Grade برای ایمپلنت های دندانی استفاده می شود و سایر Grade ها مربوط به پیچ و پلاک است. از جمله سایر عوامل تعیین Grade، خلوص آلیاژ و نیز میزان زبر بودن  (roughness) سطح آن که در این ایمپلنت های دندان بسیار مهم است. مثلا در ایمپلنت های دندانی، سطح ایمپلنت باید حتما از جنس اکسید تیتانیوم باشد و میزان زبری نیز باید در حدی باشد که بتواند درگیری مناسبی با استخوان های اطراف ایجاد کند. سطح ایمپلنت با تکنیک های Acid Etching، نانو و روش های فیزیکی و ... زبر می  شود.
اهمیت یکسان بودن جنس پیچ  با جنس پلاک در چیست؟
اهمیت این امر به علت اثر گالوانیسم است. محیط بدن انسان مانند یک پیل ولتاژ است. یعنی به علت حضور مایعات و الکترولیت در بافت های بدن، در صورتی که دو فلز غیر همنام در این محیط وارد شوند، گالوانسیم ایجاد می شود و اگر این گالوانیسم شدید باشد ممکن است در جابجایی یون ها تاثیرگذار باشد. از سایر تبعات گالوانیسم، ایجاد حس طعم فلزی در دهان است.
آیا از نظر شما وضعیت نظارت بر کیفیت ایمپلنت ها در کشور ما راضی کننده است؟
در ارتباط با وضعیت دارو، در کشور سیستم کنترلی آزمایشگاه مرجع را داریم. در ارتباط با دستگاه های پزشکی نیز، چنین سیستم نظارتی کمابیش وجود دارد. اما در این میان حد وسطی به عنوان ایمپلنت ها و پیچ و پلاک ها و بعضی مواد دیگر مطرح هستند که متاسفانه در این گروه اقلام نامرغوب و گاهی تقلبی بسیار مشاهده می شود . استفاده از ایمپلنت های تقلبی در کشور مشاهده می شود. متاسفانه آثار سوء ایمپلنت های تقلبی تا سال ها مشخص نشده و بیمار نمی تواند علت اصلی عارضه پیش آمده را تشخیص دهد.  گویا نوعی خلاء نظارتی در این زمینه ایجاد شده که لازم به بررسی است. البته آقای دکتر مسائلی در اداره کل تجهیزات پزشکی اقداماتی مثبت شامل هولوگرام و بارکد گذاری و طرح شناسنامه دار کردن تجهیزات پزشکی را در این زمینه انجام داده اند که امید است که مشکلات کمتر شود.
آیا انجمن فک و صورت چنین توانایی نظارتی را ندارد؟
انجمن فک و صورت ایران اختیارات قانونی نظارت و کنترل را ندارد، اما مرتبا تذکرات خود را به مسئولان اعلام می کنیم.
خرید بیمارستانی قابل نظارت است. اما خریداران نهایی این گروه از محصولات، جراحان هستند و متاسفانه چنین تخلفاتی از برخی از جراحان دیده می شود، دیدگاه شما در این رابطه چیست؟
بله، در کمال تاسف برخی مراکز معتبردانشگاهی و نیز عده ای از جراحان که مصرف کنندگان نهایی محسوب می شوند، اقدام به خریداری اقلام غیر استاندارد می کنند. به طور کلی، ورود این اقلام به کشور باید تحت کنترل قرار گیرد و تنها کارخانجات معتبر اجازه  حضور در عرصه واردات را پیدا کنند. اقلام استاندارد قطعا گران تر هستند، هنگامی که یک کمپانی فرعی، ایمپلنتی را تحت نام اریجینال و با قیمت یک چهارم عرضه می کند، قطعا ایرادی در کار است.
به نظر شما چه مشکلاتی بر سر راه پیشرفت جراحی فک و صورت در ایران قرار دارد؟
رشته جراحی فک و صورت رشته جوانی محسوب می شود. این رشته در جهان بعد از جنگ جهانی دوم به وجود آمده است و نزدیک به 35 سال است که در ایران به عنوان یک رشته تخصصی مطرح است. از بعد تسلط بر تکنیک های جراحی در سطح بسیار خوبی هستیم، ولی متاسفانه امکانات ما در وضعیت بسیار ضعیفی قرار دارد.
کمبودها بیشتر در چه زمینه هایی است؟
ست های جراحی در دسترس، فوق العاده محدود هستند. اقلام اوریجینال در اختیار بیمارستان ها نیست. البته این لوازم در بازار موجود هستند، اما حمایت های مالی که از رشته هایی چون جراحی چشم و ارتوپدی می شود، برای رشته فک و صورت فراهم نیست. مرکز ما در بیمارستان شریعتی (زیر مجموعه دانشگاه تهران)، مرکز جراحی فک و صورت در کشور محسوب می شود و این در تناقض با امکانات ما است . بیمارستان شریعتی تنها یک اتاق عمل تخصصی برای جراحی فک و صورت دارد که به هیچ عنوان جوابگوی تعداد کثیر بیماران نبوده و به علاوه چندان استاندارد نیست. همچنین امکانات لازم برای پیاده سازی تکنولوژی های جدید نظیر جراحی اندوسکوپی، لیزر و سایر اینسترومنت های تخصصی را در اختیار نداریم. البته در سال های اخیر مسئولان بیمارستان کمک های زیادی به ما کرده اند.
رشته مهندسی پزشکی، به خصوص در دو زیرشاخه بیومکانیک و بیومتریال، در تولید ایمپلنت تا چه حد موفق بوده است؟
خوشبختانه کارخانجاتی در زمینه تولید پیچ و پلاک در ایران راه اندازی شده و امید است که در آینده شاهد موفقیت بیشتر آن ها باشیم.
 به نظر شما می توانیم در آینده نزدیک شاهد برطرف شدن نیاز داخل توسط کارخانجات ایرانی و قطع واردات باشیم؟
تولیدات داخل در زمینه ایمپلنت های دندانی هنوز به کیفیت لازم نرسیده اند. ولی پیچ و پلاک ها در از لحاظ کیفی در وضعیت مطلوب قرار دارند. البته من با قطع واردات موافق نیستم و اعتقاد دارم که باید انگیزه رقابت را زنده نگاه داشت. زیرا تجربه ثابت کرده است که اولین اثر قطع واردات، کاهش کیفیت کالای داخلی است. امیدواریم به روزی برسیم که بین پیچ و پلاک ایرانی و خارجی، هم از نظر کیفیت و هم از نظر سرویس دهی، کالای ایرانی را انتخاب کنیم.
از اینکه در این روز پرکار فرصت مصاحبه را برای ما فراهم کردید از شما بسیار سپاسگزاریم.ا

اگر مطلب ناگفته ای باقیست، بفرمایید.
امیدوارم این صحبت ها مجالی باشد که مردم و مسئولین به شناخت صحیح تری از رشته فک و صورت دست یابند و امکانات لازم برای پیشرفت این شاخه از جراحی در اختیار متخصصان قرار گیرد و در این زمینه از حمایت جامعه مهندسی پزشکی نیز برخوردار شویم.






تاریخ : پنج شنبه 88/7/30 | 8:0 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
ماهنامه تخصصی مهندسی پزشکی - شماره 87 ، سال 8 ، تیر/1387

  (177 کیلو بایت )
نویسنده: مهندس مریم سنگرگیر
پست الکترونیکی: mayam.sangargir@gmail.com

نگاهی طبیعی از ورای یک چشم مصنوعی

صدمات ناشی از حوادث، بیماری، نابینایی مادرزادی و سرطان ، ممکن است به از دست رفتن یک یا هر دو چشم منجر شود. اما نداشتن چشم لزوما به معنای داشتن ظاهری نازیبا نیست. با پیشرفت های صورت گرفته در زمینه ساخت ایمپلنت های چشمی، در اکثر موارد به لحاظ زیبایی ظاهری نتایج بسیار مطلوبی از این جراحی ها به دست آمده است.

در دنیای باستان، به ویژه مصر، چشم نماد زندگی بود. رومی ها مجسمه های خود را با چشم هایی از جنس نقره می آراستند. اما جراحی فرانسوی به نام  Ambrose Par (1590-1510)، اولین چشم مصنوعی را ساخت که کاملا در کاسه چشم قرار می گرفت. این قطعه از طلا و نقره ساخته شده بود. با ابداع شیشه های کرایولیتی (از جنس فلورید سدیم – آلومینیوم و اکسید آرسنیک)، ماده ای نسبتا سفید رنگ به دست آمد که برای پروتز چشمی مناسب به نظر می رسید. این کشف در سال 1835 به نام متخصصان آلمانی ثبت شده است. در آن زمان برای ساختن چشم مصنوعی، به انتهای یک لوله شیشه ای آنقدر حرارت داده می شد تا به شکل گوی درآید. سپس ترکیب های مختلفی از رنگ شیشه برای طبیعی تر جلوه کردن پروتز استفاده می شد. چشم پزشکان معمولا صدها نمونه از این چشم های مصنوعی را در مطب خود نگهداری می کردند. سپس با آزمون و خطا و امتحان کردن تعدادی از چشم های مصنوعی، بهترین پروتزی را که در کاسه چشم جا می افتاد انتخاب کرده و به بیمار تحویل می دادند.
تولید چشم مصنوعی تا سال های متمادی در انحصار آلمان بود. در جریان جنگ جهانی دوم و با قطع صادرات چشم مصنوعی شیشه ای از آلمان، مهندسان ارتش آمریکا به همراه چندین تیم پزشکی غیر نظامی توانستند ترکیبی جدید به وسیله ترکیب رنگدانه های روغنی و پلاستیک ایجاد کنند. از این زمان به بعد، پروتز های پلاستیکی به پروتز های شیشه ای ترجیح داده شدند.
اماآنچه که امروزه نگاهی شبه طبیعی به یک چشم مصنوعی داده است، اختراع " ایمپلنت چشمی" است.  چشم های مصنوعی امروزی دارای قابلیت حرکت به اطراف هستند که جلوه ای طبیعی به آن ها داده است.
برخی از موارد استفاده از چشم مصنوعی به شرح زیر هستند:
1. بیماری مادرزادی به نامMicrophthalmia  ، در این بیماری به علتی ناشناخته، رشد چشم کامل نشده و کوچک می ماند. این چشم ها کاملا نابینا هستند و شاید در بهترین حالت دارای اندکی ادراک نور باشند.
2. برخی افراد در هنگام تولد فاقد یک یا هر دو چشم هستند. این بیماری Anophthalmia نام دارد و یکی از مشکل ترین موارد کارگذاری چشم مصنوعی است.
3. بیماری ارثی  Retinoblastomaکه ناشی از بروز سرطان یا تومور است. احتمال از دست دادن چشم در اثر این بیماری 25 الی 50 درصد (با توجه به بروز بیماری در یک یا هر دو چشم) برآورد می شود.
اجزای چشم مصنوعی
پیش از جایگذاری چشم مصنوعی، باید یک مرحله اصلی انجام شده باشد. اولین گام خارج کردن چشم بیمار یا آسیب دیده  (enucleation) توسط جراح متخصص است. اما آنچه که در این مرحله بسیار حیاتی است، حفظ عضلات متصل به صلبیه (سفیده چشم) است. کارگذاری چشم مصنوعی بلافاصله پس از جراحی تخلیه چشم انجام می گیرد. سپس جراح عصب بینایی را قطع می کند. هسته اصلی پروتز چشمی، "ایمپلنت چشمی" است. این ایمپلنت در کره چشم قرار می گیرد تا حجم چشم حفظ شود. نقش دیگر ایمپلنت، حفظ حرکات طبیعی چشم است. امروزه ایمپلنت های چشمی از مواد Porous (خلل و فرج دار) ساخته می شوند. در نتیجه، رگ های خونی می توانند در منافذ ایمپلنت رشد کنند. این ماده از جنس Porous Polyethylene است که به صورت synthethic (کارخانه ای ) تهیه می شود. از آنجا که ساختار مواد Porous همانند مرجان یا بافت استخوان اسفنجی است، امکان ادغام ایمپلنت با سلول های بدن فراهم می شود. از مزایای این ادغام می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. کاهش احتمال پس زنی ایمپلنت توسط سیستم ایمنی
2. حفظ پاکیزگی ایمپلنت به صورت بخشی از نظام طبیعی بدن.
عصب بینایی در پشت ایمپلنت قطع می شود. از بین 6 عضله حرکتی چشم، چهار عضله به ایمپلنت متصل می شوند. به این ترتیب حرکات چشم تا حد بسیار زیادی به طور طبیعی جلوه خواهد کرد. سپس بافت ملتحمه (غشاء مخاطی درون کره چشم و پلک ها) بر روی ایمپلنت کشیده می شود. درانتها یک conformer (دیسک پلاستیکی یا سیلیکونی) در جلوی چشم قرار می گیرد که  پس از بهبودی کامل محل جراحی، این قطعه با پروتز جایگزین می شود.
 در فضای باقیمانده، خارجی ترین قطعه یعنی "پروتز چشم مصنوعی" جای می گیرد. این قطعه به صورت سفارشی و بر اساس مشخصات فردی (شامل رنگ چشم) ساخته شده و تنها بخش removable (برداشته شدنی) است. زمان کارگذاری پروتز تا هنگام بهبودی کامل کره چشم پس از جراحی و برداستن conformer به تعویق می افتد.

مراحل ساخت پروتز چشمی http://medicblog.blogfa.com/ نگاهی طبیعی از ورای یک چشم مصنوعیصدمات ناشی از حوادث، بیماری، نابینایی مادرزادی و سرطان ، ممکن است به از دست رفتن یک یا هر دو چشم منجر شود. اما نداشتن چشم لزوما به معنای داشتن ظاهری نازیبا نیست. با پیشرفت های صورت گرفته در زمینه ساخت ایمپلنت های چشمی، در اکثر موارد به لحاظ زیبایی ظاهری ...
همان طور که پیش تر اشاره شد، پروتز چشمی در واقع خارجی ترین بخش یک چشم مصنوعی است. این قطعه به صورت دست ساز تهیه می شود و پس از بهبودی کامل چشم (حداقل 6 هفته پس از جراحی) در جای خود قرار می گیرد. بلافاصله پس از جراحی، به جای پروتز یک کانفورمر (وسیله لنز مانند و شفاف) در بخش جلویی ایمپلنت قرار می گیرد تا با نگه داشتن پلک ها در جای خود، به شکل گیری کاسه چشم در حین بهبودی کمک کند. در واقع کانفورمر یک پوسته محدب است که از خلال آن می توان ملتحمه را مشاهده کرد. پس از بهبودی کامل چشم، کار ساخت پروتز آغاز می شود. برای این کار، از کاسه چشم و فضای محصور بین پلک ها و ملتحمه قالب گیری می شود. این مرحله ممکن است چندین بار تکرار شود. جنس ماده استفاده شده برای قالب گیری مشابه موادی است که برای قالب گیری از دندان ها به کار می روند. از این قالب، نمونه مومی اولیه به دست می آید. نمونه مومی در کاسه چشم قرار http://medicblog.blogfa.com/ نگاهی طبیعی از ورای یک چشم مصنوعیصدمات ناشی از حوادث، بیماری، نابینایی مادرزادی و سرطان ، ممکن است به از دست رفتن یک یا هر دو چشم منجر شود. اما نداشتن چشم لزوما به معنای داشتن ظاهری نازیبا نیست. با پیشرفت های صورت گرفته در زمینه ساخت ایمپلنت های چشمی، در اکثر موارد به لحاظ زیبایی ظاهری ...می گیرد تا از نظر ضخامت و جایگیری امتحان شود. ضخامت پروتز، اصلی ترین عامل در تعیین نحوه قرارگیری پلک ها است. چرا که اگر ضخامت بیشتر از حد لازم باشد، چشم ها  بیش از اندازه باز می مانند. پس از دستیابی به شکل دلخواه، محل مردمک چشم با الگوگیری از چشم سالم تعیین می شود. سپس پروتز نهایی از مواد مطلوب ساخته می شود. رنگ چشم مصنوعی نیز با الگوگیری از چشم سالم تعیین شده و نقاشی می شود. عنبیه و صلبیه به دقت و با دست نقاشی می شوند. رگ های خونی و شیارهایی نیز برای طبیعی تر جلوه کردن نمونه نهایی به صورت دستی نقاشی میشوند.پس از اینکه عنبیه نقاشی شد، توسط دستگاه تراش، خطوطی روی آن ایجاد می شود. قطر عنبیه دقیقا مطابق  با چشم سالم طراحی می شود. این قطر معمولا در رنج 10 تا 13 میلی متر قرار دارد. برای از بین بردن هرگونه ناصافی، سطح پروتز پولیش می شود. در آخرین مرحله، سطح پروتز با یک لایه محافظ پوشش داده می شود. پاکیزگی پروتز باید به طور منظم انجام گیرد و حداقل یک بار در سال به صورت حرفه ای پولیش شود.http://medicblog.blogfa.com/ نگاهی طبیعی از ورای یک چشم مصنوعیصدمات ناشی از حوادث، بیماری، نابینایی مادرزادی و سرطان ، ممکن است به از دست رفتن یک یا هر دو چشم منجر شود. اما نداشتن چشم لزوما به معنای داشتن ظاهری نازیبا نیست. با پیشرفت های صورت گرفته در زمینه ساخت ایمپلنت های چشمی، در اکثر موارد به لحاظ زیبایی ظاهری ...
اکثر مردم در عرض چند ساعت به استفاده از چشم مصنوعی عادت می کنند، به طوری که بعد از چند روز حضور فیزیکی آن را احساس نمی کنند. عمر متوسط یک چشم مصنوعی از جنس پلاستیک در حدود 10 سال است.  اما در کودکان به علت تغییرات سریع در حین فرآیند رشد، طول عمر پروتز کوتاه تر است. به طور کلی هر فرد به چهار الی پنج پروتز در دوره کودکی تا بزرگسالی نیاز دارد.
مواد اولیه
اصلی ترین ماده به کار رفته در ساخت چشم مصنوعی، پلاستیک است. برای قالب گیری نیز از موم یا گچ استفاده می شود. در طی فرایند قالب گیری از پودری سفید رنگ از جنس آلگینات استفاده می شود. برای رنگ آمیزی از طیف های مختلف رنگ استفاده می شود.
نگهداری از پروتز چشمی
چشم مصنوعی را هرگز نباید با الکل یا حلال های دیگر تمیز کرد . این کار باعث از بین رفتن پروتز خواهد شد. در صورت برداشتن پروتز، باید آن را فقط درون آب یا محلول نمک یا محلول لنز تماسی قرار داد . این امر مانع از خشک شدن رسوبات بر روی سطح پروتز می شود. برای شستشو باید از مواد شوینده دارای PH خنثی استفاده کرد.  برای خشک کردن پروتز باید از دستمال پنبه ای و نرم استفاده شود تا در سطح پروتز خراشیدگی ایجاد نشود.

نگاهی به آینده
با پیشرفت روزافزون علوم کامپیوتر، الکترونیک، و تکنولوژی مهندسی پزشکی، ممکن است به زودی چشم های مصنوعی ساخته شوند که حس بینایی را نیز فراهم کنند. این رویا با ساخت میکروالکترودها و تکنیک های پیچیده تشخیص تصاویر تا حدودی محقق شده است. محققان در حال ساخت اولین نمونه های شبکیه مصنوعی (artificial retina) هستند. عملکرد شبکیه مصنوعی بر اساس تکنولوژی بایوچیپ است. بیوچیپ ها به سلول های گانگلیون(جمع آوری کنندگان اطلاعات دریافتی چشم) متصل می شوند. در سطح شبکیه ای این بیوچبپ ها، یک آرایه اکترودی و در سطح مردمکی آن ها یک سنسور قرار می گیرد. سنسور در قبال مقدار دوز لیزر دریافتی از عینک فرد دارنده چشم مصنوعی ، پاسخی را به آرایه الکترودی ارسال می کند. امید است که در آینده نزدیک، از دست دادن چشم تا حدود زیادی قابل جبران بوده و تاثیر کمتری بر زندگی افراد ایجاد کند.






تاریخ : چهارشنبه 88/7/29 | 8:0 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
ماهنامه تخصصی مهندسی پزشکی - شماره 89 ، سال 8 ، شهریور/1387

  (396 کیلو بایت )
نویسنده: مهندس سرور بهبهانی-مریم سنگر گیر-زینب رامشانی- محمد کریمی مریدانی- شادی نقدی- سیده مژده نصیری- فاطمه یاوری- فرزاد غزنوی
پست الکترونیکی:

صورتی طبیعی با چشم مصنوعی

 در سال های گذشته بیوتکنولوژی با ساخت و ارائه انواع دستگاه های توان بخشی خود را به عنوان علمی که سریع ترین پیشرفت را در حوزه تحقیقات داشته معرفی کرده است.
  از جمله این دستگاه ها می توان به دست های مصنوعی  که به افراد معلول اجازه کنترل آن ها را از طریق فکر کردن را می دهند اشاره کرد. همچنین سیستمی به نام Brain Port به افرادی که از ناهنجاری های بینایی و تعادلی رنج می برند این امکان را می دهد تا اطلاعات موردنیاز مغز برای رفع این نقیصه را از طریق زبان خود و بدون نیاز به ارگان های آسیب دیده شان به مغز برسانند. در راستای این پیشرفت ها اکنون کمپانی آمریکایی Second Sight با دریافت تاییدیه از FDA اقدام به آزمایش سیستم ایمپلنت شبکیه چشم کرده که تا حدی توانسته بینایی را به افراد نابینا بازگرداند.http://medicblog.blogfa.com/ صورتی طبیعی با چشم مصنوعی در سال های گذشته بیوتکنولوژی با ساخت و ارائه انواع دستگاه های توان بخشی خود را به عنوان علمی که سریع ترین پیشرفت را در حوزه تحقیقات داشته معرفی کرده است. از جمله این دستگاه ها می توان به دست های مصنوعی که به افراد معلول اجازه کنترل آن ها را از طریق ...

پروتز چشم
پروتز چشمی یا چشم مصنوعی جای گزینی برای چشم طبیعی است. چشم مصنوعی قادر به دیدن نیست و تنها  یک پروتز ظاهری است و برای ایجاد ظاهری طبیعی تر انجام می شود.
  با گذاشتن پروتز در چشم تخلیه شده حجم چشم در صورت باقی می ماند. چشم، حدودا کره ای با قطر 24 میلی متر است. ممکن است پزشک بنا به دلایلی مانند داشتن تومور در چشم و بد شدن ظاهر چشم پس از یک جراحت چشمی، مجبور به خالی کردن حدقه چشم شود. این کار به دو صورت انجام می گیرد، خالی کردن چشم و باقی گذاشتن صلبیه و ملتحمه که Evisceration خوانده می شود و خالی کردن تمام چشم به صورت کامل که Enucleation نامیده می شود.
  معمول ترین نوع این چشم همان چشم شیشه ای است که از پلاستیک طبی اکریلیک ساخته می شود. امروزه تعداد اندکی پروتزهای چشمی از شیشه کرایولیت (فلورید سدیم و آلومینیوم) ساخته شده اند. ایمپلنت های حدقه چشم اکنون پیشرفت کرده اند تا اجازه رشد طبیعی به بافت و رگ های خونی اطراف را بدهند. به این ترتیب احتمال پس زدن چشم های مصنوعی به دلیل استفاده از مواد مصنوعی در بدن، کاهش می یابد. همچنین این چشم مصنوعی حرکتی بهتر خواهند داشت. اگر بافت اطراف حدقه چشم به دلیل جراحت یا درمان رادیوتراپی قبلی، چروک خورده باشد بیمار برای ایمپلنت چشمی مناسب نیست. عمل خالی کردن چشم و کاشت آن باید با بی هوشی عمومی همراه باشد و معمولا 1 تا 5/1 ساعت به طول می انجامد.

  با توجه به آمار موجود حدود 10 درصد از افراد بالای 55 از بیماری Macular Degeneration رنج می برند. همچنین در حدود 5/1 میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری آماس (طب) شبکیه چشم (Pigmentosa Retinitis) که یک بیماری ارثی به حساب می آید مبتلا هستند. این بیماری ارثی به حساب می آید مبتلا هستند.  این بیماری ها با حمله به سول های موجود در پشت شبکیه چشم که وظیفه دریافت الگوی نور و فرستادن آن از طریق پالس های عصبی به مغز را دارند، مرگ تدریجی این سلول ها را در پی خواند داشت. در حال حاضر آزمایشات صورت گرفته نشان می دهند که شبکیه مصنوعی یا ایمپلنت شبکیه چشم ساخته شده که Argus ? نام دارد با بر عهده گرفتن وظیفه این سلول های مرده به افرادی که به دلیل ابتلا به این بیماری های چشمی بینایی خود را از دست داده اند امکان تشخیص نور را می دهد. بدین ترتیب این بیماران می توانند بینایی خود را هر چند به میزان ناچیز بازیابند.
  همان طور که در شکل 1 مشاهده می شود این عضو مصنوعی ساخته شده از بخش های زیر تشکیل یافته است: 1- دوربین دیجیتال که در میان یک جفت شیشه تعبیه شده است.
2- پردازنده بسیار کوچک قابل حمل.
3- فرستنده رادیویی بی سیم.
4- گیرنده رادیویی بی سیم.
5- تعدادی الکترود.
  سیستم مذکور انرژی مورد نیاز خود را از باتری هایی که در  بخش پردازش تصویر تعبیه شده اند  تامین می کند.
  تصویر گرفته شده از محیط پیرامون توسط دوربین که می توان به عنوان مثال آن را یک درخت تصور کرد، یک تصویر خام تشکیل یافته از پیکسل های تاریک و روشن است که می بایست برای پردازش و تبدیل به فرم قابل استفاده  برای سایر بخش ها به بخش پردازش گر تصویر انتقال یابد.
   با این کار الگوی پیکسلی نمایان گر به یک سری پالس های الکتریکی که همان مفهوم درخت را  با خود به دنبال دارند تبدیل شده و به فرستنده موجود در بخش شیشه ای فرستاده می شود. این فرستنده با برقراری  ارتباط بی سیم با گیرنده تعبیه شده در درون چشم بیمار از طریق امواج رادیویی پالس های تولید شده در فرستند را به گیرنده منتقل می کند. در این بخش پالس ها به وسیله سیم به آرایه ای از الکترود ها انتقال می یابند. این الکترودها در واقع همان نقش سلول های شبکیه که در اثر بیماری از بین رفته اند را ایفاء می کنند. بدین ترتیب الکترودها بر اساس الگوی سایه روشن کد گذاری شده در پالس های الکتریکی  بر انگیخته شده و سیگنال های الکتریکی را به عنوان سیگنال های عصبی از طریق اعصاب بینایی سالم باقی ماده به مغز منتقل می کنند. در انتها مغز با تفسیر این سیگنال ها به عنوان یک درخت فرمان دیده شدن آن را به بیمار می دهد.
   لازم به ذکر است که بهبود بینایی افباد به این روش یک فرایند زمان بر است که نیاز به تمرین دارد، در ابتدا اشیاء فقط به صورت سایه روشن دیده می شود. یادگیری چگونگی تعبیر و تفسیر فرمان های ارسال شده از سوی مغز در این رابطه یک مرد 58 ساله آمریکایی که در سال 1993 پس از ابتلا به بیماری Retinitis Pegmentosa بینایی خود را از دست داد و در سال 2004 برای استفاده از ایمپلنت تحت عمل جراحی قرار گرفت، می گوید: «در ابتدا همه چیز شبیه یک سری نقاط به هم چسبیده به نظر می رسید. ولی اکنون بیشتر قادر به دیدن هستم. حال وقتی در خیابان راه می روم با دیدن گوشه هایی از شاخه های خم شده درختان می توانم از برخورد با آن ها جلوگیری کنم. درست است که نمی توانم افراد را از روی چهره آن ها تشخیص دهم ولی می توانم سایه تاریکی از آن ها را مشاهده کنم».
  نمونه های اولیه این ایمپلنت ها که تنها از 16 الکترود برخوردار بودند پس استفاده توسط 6 بیمار داوطلب نتایج رضایت بخشی را از خود بر جای گذاشتند. چرا که این افراد توانستند پس از جراحی تا حدی بینایی خود را  بازیابند و اشکال و حرکات را تا حد قابل قبولی تشخیص دهند. این امر امیدواری زیادی را در میان دانشمندان به وجود آورده است که امروزه با پیشرفت تکنولوژی بتوانند برای دستیابی به رزولوشن بالاتر برای تصاویر و ایجاد امکان تشخیص چهر ها برای بیماران از تعداد بیشتری الکترود استفاده کنند. همچنین به منظور کم خطرتر و آسان تر شدن جراحی مورد نیاز برای تعبیه این دستگاه درون چشم، تلاش گسترده برای هر چه کوچک تر کردن آن آغاز شده است، این در حالی است که چنان چه نتایج به دست آمده از کار گذاشتن نسل دوم ایمپلنت ها با 60 الکترود در چشم 75 بیمار داوطلب که در آینده ای نزدیک صورت می پذیرد موفقیت آمیز باشد، می توانیم شاهد تولید تجاری این محصول و عرضه آن به بازار با قیمتی در حدود 30000 دلار تا سال 2010 باشیم.  پروتز شبکیه بهتر است به صورت بی سیم عمل کند. اطلاعات و نیروی لازمه به صورت بی سیم و از طریق فرکانس رادیویی (RF) از سیم پیچ انتقال دهنده اولیه به سیم پیچ دریافت کننده ثانویه می رسد. به این ترتیب از ایجاد ارتباط سیمی بین چشم و سخت افزار خارجی جلوگیری می شود. تنها آرایه الکترودی در فضایی زیر شبکیه قرار می گیرد. تصاویر به دست آمده از دوربین خارجی به سیگنال الکترومغناطیسی تبدیل شده و از سیم پیچ اطلاعات اولیه که خارج از چشم است به سیم پیچ اطلاعات ثانویه می رسد. نیرو نیز به همین صورت جا به جا می شود. نقطه قوت  این روش در این است که بیشتر حجم دستگاه بیرون چشم است و تنها آرایه الکترودی به داخل صلبیه می رود. هسته پروتز شبکیه 000/25 ترانزیستور تراشه محرک است. این قطعه طراحی انعطاف پذیری دارد و می تواند در محدوده وسیعی از فرکانس های ساعت کنترل شده خارجی عمل کند. این تراشه طول پالس های جریان، دامنه ها و تداخالات پالس داخلی مختلفی را ایجاد می کند و مجموعه الکترودهایی که باید تحریک شوند را انتخاب می کند. مهم ترین مشکل آن است که انتقال سیگنال به اندازه کافی مقاوم نیست. همچنین لزوم اضافه کردن توانایی تله متری با پهنای باند پایین برای نمایش ولتاژ و امپدانس الکترودها احساس می شود. برای این کار احتیاج به ساخت آرایه میکروالکترودی، زیر لایه انعطاف پذیر، سیستم تست و کنترلر محرک الکترونیکی، انتقال دهنده اطلاعات و سیستم تست غوطه ور حساس برای بررسی جریان های بسیار کم در حد پیکو آمپر بر اساس نشتی آب وجود ندارد. این طراحی جدید که بیشتر ساختمان پروتز را خارج چشم نگاه می دارد دارای مزایای زیر است:
1- احتمال ریسک کمتر تروما و عفونت پس از جراحی به خاطر داخل شدن تنها آرایه الکترودی به چشم.
2- این آرایه به دیواره خارجی می چسبد و نیازی به وصل شدن مستقیم یا چسبیدن به خود شبکیه را ندارد.
3-  به دلیل آن که سخت افزار این پروتز خارج چشم است، تولید گرما در اجزاء الکترونیکی، شبکیه را تحت تاثیر قرار نمی دهد.
4- وسعت حفره چشمی اجازه استفاده از تجهیزات الکترونیکی خارجی استاندارد و ضخیم تری می دهد.
5- دامنه جریان لازم برای تحریک نورون های شبکیه در صورت نزدیک بودن آرایه الکترودی به نور و نمای خارجی شبکیه، کمتر می شود.
آرایه الکترودی کوچک ساخته شده (در حد میکرو)، باید به فضای زیر شبکیه ای برود پس باید زیست سازگار باشد. باید پوششی سازگار با این ناحیه ایجاد شود تا از ایجاد رشد سلولی در اطراف الکترود جلوگیری شود. این پوشش باید آرایه را در برگیرد. تحقیقات نشان داده است که پلی اتیلن گلی کول PEGT، سازگاری بالایی با پوشش این ناحیه دارد، پس توجه به سمت استفاده از پلی مرهای PEG معطوف شده است. ترکیب انتخاب شده برای این کار PEG مخلوط با پلی آمینو اسید است که به زیر لایه انعطاف پذیر طلایی مدار اضافه می شود. آزمایش هایی که در محیط های محلول انجام شد مقداری لایه لایه شدگی در پوشش انتخابی و خوردگی در سطح فلزی را نشان می داد که دلیلی بر نامناسب بودن استفاده دراز مدت از این وسیله است. راه حل این مشکل در استفاده از پوشش سرامیکی است.


 






تاریخ : چهارشنبه 88/7/29 | 8:0 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
تاریخ : دوشنبه 88/7/27 | 8:0 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()

ترمیم یا پر کردن دندان شامل اقداماتی می گردد که برای باز سازی قسمت هایی از دندان که در اثر پوسیدگی، سایش مکانیکی یا شیمیایی و یا ضربه و فشار، از بین رفته اند، انجام می گیرد. ترمیم دندان ها را از جهات مختلف، مثل رنگ، جنس، موقعیت ، وسعت و  نحوه انجام می توان طبقه بندی کرد.از نظر رنگ، ترمیم ها به دو گروه هم رنگ و غیر هم رنگ تقسیم می شوند.ترمیم های غیر هم رنگ دندان به وسیله آمالگام انجام می شوند.

آمالگام که در یک قرن گذشته پر مصرف ترین ماده ترمیم دندان بوده از آمیختن جیوه با یک آلیاژ تشکیل شده از نقره، مس و قلع به دست می آید.

طی دویست سال گذشته، آمالگام حاکم مطلق عرصه مواد ترمیمی دندان پزشکی بوده است، ولی امروزه به دلیل پیشرفت در زمینه تکنولوژی تولید مواد دندان پزشکی و همچنین وجود بحث هایی در مورد احتمال سمیت جیوه موجود در آمالگام، استقبال از این ماده در جهان رو به کاهش گذاشته است.

ترمیم های هم رنگ عمدتا به وسیله کامپوزیت ها و درصد کمی نیز به وسیله سایر مواد هم رنگ دندان انجام می شوند.

مزیت اصلی ترمیم های هم رنگ، مساله زیبایی است. هرچند می توان عدم استفاده از جیوه را که در ترمیم های آمالگام وجود دارد، نیز جزو برتری های ترمیم های هم رنگ بر شمرد. چراکه محققین معتقدند جیوه موجود در آمالگام ممکن است در دراز مدت عوارض نامطلوبی را موجب شود.

 امروزه با پیشرفت هایی که در زمینه مواد و روشهای ترمیم دندان پیش آمده، استفاده از آمالگام رو به کاهش گذاشته و بسیاری ترجیح می دهند که ترمیم های آمالگام دندان هایشان را با ترمیم های هم رنگ تعویض نمایند.

از نظر نحوه انجام ممکن است ترمیم به شکل مستقیم، یعنی در مطب و مستقیما بر روی دندان انجام شود، یا به طور غیر مستقیم و توسط پرسنل لابراتوار دندانسازی بر روی قالب تهیه شده از دندان ساخته شده، سپس توسط دندان پزشک نصب گردد.

ترمیم های غیر مستقیم اینله (
Inlay) نیز نامیده می شوند.

www.medicblog.blogfa.com ترمیم های هم رنگ به وسیله کامپوزیت ها

ادامه مطلب...




تاریخ : شنبه 88/7/25 | 8:0 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
.: Weblog Themes By BlackSkin :.