کاش می داشتی از حال دل ما خبری
کاش می بود تو را سوی محبان نظری
کاش زین آتش سوزان که بود در دل ما
ذره ای داشت بدان قلب سیاهت گذری
حیف از عمر که در عشق تـوام گشـت تـبـاه
حیف کـز گـلـشن حسـن تـو نـچـیـدم ثـمـری
درد و رنجی که کشیدم ز غم هجر بس است
مــگــر ای شـــوخ ز انـــصــاف و مـــروت بــدری
دل نباشد که در آن سینه ی سیمین داری
چـون در آن نــالــه ی عــشــاق نـدارد اثـری
روزگــاری عــبــث از دیـده فـشــانــدم ای آه
گــوهــر اشـک بــپــای تــو بــت بــد گـهــری
هدف تیر غمت سینه ی بی کینه ی ماست
غیـر ایـن سیـنـه تـو دانـی که نـدارم سـپـری
بی تو یک لحظه مـرا طی نشـود عمـر عـزیـز
غایبی لیک به چشمـم همه جـا جلـوه گـری
پـر نـخـواهـم زدن از کـوی تـو ای آیـت حسـن
مــطـمـئــن بـاش نـبـاشـد دگــرم بــال و پــری
تـو در آئـیـنـه ی چشمم بنگر چهره ی خویش
تـا بـبـیـنـی که در ایـن چـشـم تـو چـیـز دگـری
