*هیچ امری را نپذیر مگر آن که خودت را شایسته آن بدانی.
*بهترین ثروت آن است که انسان به وسیله آن آبروی خود را حفظ نماید.
*کسی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرد، رستگار نخواهد شد.
*پشت سر برادر مؤمن خود سخنی بگو که دوست داری او پشت سر تو بگوید.
*حرص و آز نوعی فقر روانی است و سخاوت و بخشش نوعی بی نیازی است.
*سلام 70حسنه دارد، 69حسنه از آنِ سلام کننده و یکی، از آن جواب گو است.
*از امام حسین(ع) پرسش شد؛ فضیلت چیست؟. فرمود: “مالک زبان بودن و نیکی نمودن.”
*هر کس 5چیز نداشته باشد از زندگی بهرهای نمیبرد؛ عقل، دین، ادب، شرم و خوش خلقی.
*کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می‌کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می‌کند.
*آن کس در صله رحم بهتر است که نسبت به خویشاوندانی که با او قطع رابطه کرده‌اند، دل جویی و صله رحم نماید.
*کاری مکن که از آن پوزش بخواهی، زیرا مؤمن نه بد می‌کند و نه عذر میطلبد. منافق هر روز بد می‌کند و عذر میخواهد.
*کسى که از تو حاجتى خواسته است، آبروى خود را با در خواست از تو ریخته است، تو دیگر با رد کردن او، آبروى خود را نریز.
