کاربردهای اسکن چشم

شرکت آمریکایی EyeTicket یکی از شرکت‌های پیشرو در زمینه طراحی سیستم‌های اسکن عنبیه است. این شرکت یکی از سیستم‌های خود را برای اولین بار در المپیک سیدنی تست کرد.بعد از آن سیستم‌های اسکن این شرکت در فرودگاه‌های بین‌المللی بسیاری از کشورها از جمله فرانکفورت و شارل دوگول نسب شد. یکی از کاربردهای دستگاه‌های اسکن عنبیه این شرکت در برنامه‌ای است که شرکت‌های هواپیمایی ویرجین آتلانتیک (Virgin Atlantic) و بریتیش ایرویز (British Airways) برای مشتریان انگلیسی خود طراحی کرده‌اند.

در این طرح مشتریان ثابت (Frequent Flyers) این دو شرکت که از فرودگاه هیترو لندن پرواز می‌کنند با شرکت در طرح اسکن چشم برای یک بار، دیگر نیازی به ایستادن در صف‌های طولانی دریافت بلیت و پاسپورت ندارند و هربار که وارد فرودگاه می‌شوند تنها چشم خود را اسکن می‌کنند و به این ترتیب تمام اطلاعات مسافرتی آن‌ها ثبت می‌گردد.

اسکن شبکیه چشم

این روش که رتینوگرافی (Retinography) نیز نام دارد از اشکال رگ‌های خونی شبکیه چشم برای شناسایی افراد استفاده می‌کند.

پیچیده بودن شکل این رگ‌ها به قدری زیاد است که تقریباً هیچ دو انسانی در این امر مشابه نیستند و در روش‌های اسکن شبکیه دقت اندازه‌گیری و نمونه‌برداری یک در میلیون است.

اسکنر‌های شبکیه از نور فروسرخ برای نمونه‌برداری (Mapping) این بخش از چشم استفاده می‌کنند. به این ترتیب فرد مورد نظر بدون لنز یا عینک به داخل یک دریچه نگاه می‌کند و یک شعاع کم انرژی و مرئی از نور فروسرخ نقوش شبکیه را اسکن می‌کند.

در زمان تابش و اسکن، رگ‌های پرخون داخل چشم مقدار زیادی از نور را جذب می‌کنند به همین دلیل شدت بازتاب نور در اسکن‌های مختلف متفاوت است. اسکنرها معمولا قادرند تا میزان بازتاب را تا 320 درجه اندازه‌گیری کند. سپس عددی بین 0 تا 4095 به شدت بازتاب از قسمت‌های مختلف شبکیه نسبت داده می‌شود.

اندازه‌گیری‌های بدست آمده داخل یک کد 80 بایتی ذخیره می‌شوند و به بانک اطلاعاتی شبیکه‌های اسکن شده اضافه می‌گردند.

در حال حاضر از این روش در بسیاری مراکز حساس و محل‌هایی که از افراد در زمان ورود شناسایی به عمل می‌آید، استفاده می‌شود. برای مثال در بسیاری از فرودگاه‌های بین‌المللی از افراد در زمان ورود اسکن شبکیه به عمل می‌آید. در آمریکا برای جلوگیری از جرایم رانندگی و حمل و نقل، از رانندگان کامیون اسکن شبکیه به عمل می‌آید.

یکی دیگر از کاربردهای این فن‌آوری که هنوز در ایالات متحده به توافق نرسیده‌است، صدور مجوز کار با استفاده از اسکن چشم است. به این ترتیب تمام شهروندان آمریکایی تحت اسکن چشم قرار می‌گیرند و در زمان استخدام این شرط توسط اسکن دوباره چشم چک می‌شود.

اسکن شبکیه مانند هر روش دیگری دارای معایب و فواید خود است. یکی از فواید اصلی اسکن چشم و به خصوص اسکن شبکیه این است که در این روش نیاز به حافظه بسیار زیاد برای ذخیره اطلاعات آن‌ها نیست.

از دیگر فواید این روش می‌توان به ایمن بودن آن‌ها نسبت به خطاهای حاصل از وجود هرگونه شی‌ء خارجی و آلودگی نام برد که برخلاف روش‌های دیگر تشخیص هویت مانند شناسایی اثرانگشت کار را بسیار راحت می‌کنند.

عیب اصلی این فن‌آوری گران بودن آن به دلیل دقت بالای اسکنرهاست. در اسکن شبکیه، دستگاه داخلی‌ترین لایه چشم را شناسایی کند که این کار نیازمند دقت بالا و صرف هزینه هنگفت است. روش‌های دیگر اسکن چشم، نظیر اسکن عنبیه از این نظر کارآمدتر هستند.

اسکن عنبیه

فن‌آوری اسکن عنبیه برای اولین بار در اواسط دهه 1990 میلادی توسط جان دوگمان از دانشگاه کمبریج انگلستان معرفی شد. این نوع اسکن از حلقه‌ها و نقوش رنگی اطراف حدقه چشم برای شناسایی افراد استفاده می‌کند. این بخش از چشم نیز مانند شبکیه در اکثر انسان‌ها یکتاست.

اسکن عنبیه از یک دوربین CCD دیجیتالی برای شناسایی نقوش عنبیه استفاده می‌کند. در این نوع اسکن از نور مرئی و نزدیک به فروسرخ برای عکس‌برداری استفاده می‌شود.

دوربین‌های مخصوص این نوع اسکن دارای کنتراست بسیار بالایی هستند که شناسایی نقوش عنبیه را آسان می‌سازند.

در معرض نور فروسرخ نقوش عنبیه به هر رنگی که باشد، به صورت سیاه و سفید با کنتراست بسیار بالا نمایان می‌شود، که همین امر شناسایی و اسکن این بخش از چشم را بسیار آسان می‌سازد.

یکی از تفاوت‌های اسکن عنبیه با اسکن شبکیه این است که در این نوع اسکن نیازی به بررسی جزئیات داخل چشم نیست و می‌توان با یک تصویربرداری سطحی و بدون اینکه نیاز باشد فرد عینک یا لنز چشم خود را بردارد، کار نمونه برداری را انجام داد.

اسکنرهای عنبیه اکثراً دارای قابلیت فوکوس هستند و فقط کافی است که فرد مورد نظر برای چند لحظه به درون یک دریچه نگاه کند.

فاصله چشم تا اسکنر معمولاً باید بین 3 تا 10 اینچ باشد. در زمان اسکن، دستگاه بخش‌های زیر را از یکدیگر شناسایی می‌کند:

• مرکز حدقه
• حدفاصل حدقه و عنبیه
• موژه و ابرو

سپس اسکنر از این بخش‌ها نقوش داخل عنبیه را شناسایی می‌کند و با توجه به سایه رنگ‌های بدست آمده این نقوش را به دیتای قابل پردازش و ذخیره تبدیل می‌کند.

گفتنی‌است احتمال اینکه دو نفر عنبیه مشابه داشته باشند 1 به 1078 است.

در اسکن عنبیه بیش از 200 نشانه کلیدی وجود دارد که در حقیقت نمونه‌های تصادفی از نقوش قنیه هستند. این مقدار در اسکن دقیق اثر انگشت تنها 60 تا 70 نشانه است.

از برتری‌های اسکن عنبیه نسبت به دیگر عوامل بیومتریک و همچنین اسکن شبکیه می‌توان به ارزان‌تر و دقیق‌تر بودن آن نام برد. علاوه بر این امکان اینکه عنبیه در طول زندگی یک فرد ثابت بماند بسیار بیشتر است و حتی افراد نابینا نیز می‌توانند مورد این نوع اسکن قرار گیرند. عینک و لنز چشمی نیز برروی اسکن عنبیه تاثیر ندارند.

کاربردهای اسکن چشم

شرکت آمریکایی EyeTicket یکی از شرکت‌های پیشرو در زمینه طراحی سیستم‌های اسکن عنبیه است. این شرکت یکی از سیستم‌های خود را برای اولین بار در المپیک سیدنی تست کرد.بعد از آن سیستم‌های اسکن این شرکت در فرودگاه‌های بین‌المللی بسیاری از کشورها از جمله فرانکفورت و شارل دوگول نسب شد. یکی از کاربردهای دستگاه‌های اسکن عنبیه این شرکت در برنامه‌ای است که شرکت‌های هواپیمایی ویرجین آتلانتیک (Virgin Atlantic) و بریتیش ایرویز (British Airways) برای مشتریان انگلیسی خود طراحی کرده‌اند.

در این طرح مشتریان ثابت (Frequent Flyers) این دو شرکت که از فرودگاه هیترو لندن پرواز می‌کنند با شرکت در طرح اسکن چشم برای یک بار، دیگر نیازی به ایستادن در صف‌های طولانی دریافت بلیت و پاسپورت ندارند و هربار که وارد فرودگاه می‌شوند تنها چشم خود را اسکن می‌کنند و به این ترتیب تمام اطلاعات مسافرتی آن‌ها ثبت می‌گردد.

مطالعات دانشمندان نشان می‌دهد که بعضی از اجزای چشم انسان طی عمر آن بدون تغییر باقی می‌مانند.

اسکن چشم برای اولین بار در طی دهه 1970 و  1980 انجام شد و چند سال بعد از آن در 1986 الگوریتم‌هایی برای این کار توسط دانشمندان نوشته شد.

امروزه از فن‌آوری اسکن چشم برای شناسایی افراد در فرودگاه‌ها و بسیاری مراکز دیگر استفاده می‌شود. به این صورت وقتی برای اولین بار وارد یک کشور می‌شوید، چشم شما اسکن می‌شود و تصویر آن به یک بانک اطلاعاتی اضافه می‌شود. بعد از این اگر در محلی حضور داشته باشید، دوربین‌های مداربسته شهری می‌توانند شما را از بین هزاران نفر شناسایی کنند.

همین روند در نیروگاه‌های اتمی و مراکز سری و حساس برای کنترل ورود کارکنان به قسمت‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یکی دیگر از کاربردهای اسکن چشم در پزشکی است. محققان به تازگی دریافته‌اند که بیماری‌هایی مانند فشار خون، دیابت، ام اس و سکته‌های خفیف را می‌توان با یک اسکن ساده چشم شناسایی کرد. این بحث به طور دقیق‌تر در ادامه تحقیق بررسی خواهد شد.

اسکن شبکیه چشم

این روش که رتینوگرافی (Retinography) نیز نام دارد از اشکال رگ‌های خونی شبکیه چشم برای شناسایی افراد استفاده می‌کند.

پیچیده بودن شکل این رگ‌ها به قدری زیاد است که تقریباً هیچ دو انسانی در این امر مشابه نیستند و در روش‌های اسکن شبکیه دقت اندازه‌گیری و نمونه‌برداری یک در میلیون است.

اسکنر‌های شبکیه از نور فروسرخ برای نمونه‌برداری (Mapping) این بخش از چشم استفاده می‌کنند. به این ترتیب فرد مورد نظر بدون لنز یا عینک به داخل یک دریچه نگاه می‌کند و یک شعاع کم انرژی و مرئی از نور فروسرخ نقوش شبکیه را اسکن می‌کند.

در زمان تابش و اسکن، رگ‌های پرخون داخل چشم مقدار زیادی از نور را جذب می‌کنند به همین دلیل شدت بازتاب نور در اسکن‌های مختلف متفاوت است. اسکنرها معمولا قادرند تا میزان بازتاب را تا 320 درجه اندازه‌گیری کند. سپس عددی بین 0 تا 4095 به شدت بازتاب از قسمت‌های مختلف شبکیه نسبت داده می‌شود.

اندازه‌گیری‌های بدست آمده داخل یک کد 80 بایتی ذخیره می‌شوند و به بانک اطلاعاتی شبیکه‌های اسکن شده اضافه می‌گردند.

در حال حاضر از این روش در بسیاری مراکز حساس و محل‌هایی که از افراد در زمان ورود شناسایی به عمل می‌آید، استفاده می‌شود. برای مثال در بسیاری از فرودگاه‌های بین‌المللی از افراد در زمان ورود اسکن شبکیه به عمل می‌آید. در آمریکا برای جلوگیری از جرایم رانندگی و حمل و نقل، از رانندگان کامیون اسکن شبکیه به عمل می‌آید.

یکی دیگر از کاربردهای این فن‌آوری که هنوز در ایالات متحده به توافق نرسیده‌است، صدور مجوز کار با استفاده از اسکن چشم است. به این ترتیب تمام شهروندان آمریکایی تحت اسکن چشم قرار می‌گیرند و در زمان استخدام این شرط توسط اسکن دوباره چشم چک می‌شود.

اسکن شبکیه مانند هر روش دیگری دارای معایب و فواید خود است. یکی از فواید اصلی اسکن چشم و به خصوص اسکن شبکیه این است که در این روش نیاز به حافظه بسیار زیاد برای ذخیره اطلاعات آن‌ها نیست.

از دیگر فواید این روش می‌توان به ایمن بودن آن‌ها نسبت به خطاهای حاصل از وجود هرگونه شی‌ء خارجی و آلودگی نام برد که برخلاف روش‌های دیگر تشخیص هویت مانند شناسایی اثرانگشت کار را بسیار راحت می‌کنند.

عیب اصلی این فن‌آوری گران بودن آن به دلیل دقت بالای اسکنرهاست. در اسکن شبکیه، دستگاه داخلی‌ترین لایه چشم را شناسایی کند که این کار نیازمند دقت بالا و صرف هزینه هنگفت است. روش‌های دیگر اسکن چشم، نظیر اسکن عنبیه از این نظر کارآمدتر هستند.

اسکن عنبیه

فن‌آوری اسکن عنبیه برای اولین بار در اواسط دهه 1990 میلادی توسط جان دوگمان از دانشگاه کمبریج انگلستان معرفی شد. این نوع اسکن از حلقه‌ها و نقوش رنگی اطراف حدقه چشم برای شناسایی افراد استفاده می‌کند. این بخش از چشم نیز مانند شبکیه در اکثر انسان‌ها یکتاست.

اسکن عنبیه از یک دوربین CCD دیجیتالی برای شناسایی نقوش عنبیه استفاده می‌کند. در این نوع اسکن از نور مرئی و نزدیک به فروسرخ برای عکس‌برداری استفاده می‌شود.

دوربین‌های مخصوص این نوع اسکن دارای کنتراست بسیار بالایی هستند که شناسایی نقوش عنبیه را آسان می‌سازند.

در معرض نور فروسرخ نقوش عنبیه به هر رنگی که باشد، به صورت سیاه و سفید با کنتراست بسیار بالا نمایان می‌شود، که همین امر شناسایی و اسکن این بخش از چشم را بسیار آسان می‌سازد.

یکی از تفاوت‌های اسکن عنبیه با اسکن شبکیه این است که در این نوع اسکن نیازی به بررسی جزئیات داخل چشم نیست و می‌توان با یک تصویربرداری سطحی و بدون اینکه نیاز باشد فرد عینک یا لنز چشم خود را بردارد، کار نمونه برداری را انجام داد.

اسکنرهای عنبیه اکثراً دارای قابلیت فوکوس هستند و فقط کافی است که فرد مورد نظر برای چند لحظه به درون یک دریچه نگاه کند.

فاصله چشم تا اسکنر معمولاً باید بین 3 تا 10 اینچ باشد. در زمان اسکن، دستگاه بخش‌های زیر را از یکدیگر شناسایی می‌کند:

• مرکز حدقه
• حدفاصل حدقه و عنبیه
• موژه و ابرو

سپس اسکنر از این بخش‌ها نقوش داخل عنبیه را شناسایی می‌کند و با توجه به سایه رنگ‌های بدست آمده این نقوش را به دیتای قابل پردازش و ذخیره تبدیل می‌کند.

گفتنی‌است احتمال اینکه دو نفر عنبیه مشابه داشته باشند 1 به 1078 است.

در اسکن عنبیه بیش از 200 نشانه کلیدی وجود دارد که در حقیقت نمونه‌های تصادفی از نقوش قنیه هستند. این مقدار در اسکن دقیق اثر انگشت تنها 60 تا 70 نشانه است.

از برتری‌های اسکن عنبیه نسبت به دیگر عوامل بیومتریک و همچنین اسکن شبکیه می‌توان به ارزان‌تر و دقیق‌تر بودن آن نام برد. علاوه بر این امکان اینکه عنبیه در طول زندگی یک فرد ثابت بماند بسیار بیشتر است و حتی افراد نابینا نیز می‌توانند مورد این نوع اسکن قرار گیرند. عینک و لنز چشمی نیز برروی اسکن عنبیه تاثیر ندارند.

بیل برایسون متولد سال 1951 / 1330 در آیوا است. وی کتاب‌های پرفروشی را در زمینه دانش، زبان انگلیسی و سفرنامه نوشته است.

 در کتاب آخر خود "افقی دورتر: داستان دانش و انجمن سلطنتی"، وی مقالات دانشمندان پیشرو را در زمینه‌های مختلف گردآوری کرده‌است.

 این کتاب در ژانویه 2010 / دی 1388، هم‌زمان با سیصد‌و‌پنجاهمین سالگرد تاسیس انجمن سلطنتی منتشر خواهد شد. این برنده جایزه پولیتزر در گفتگویی با نیوساینتیست از زندگی و دستاوردهایش سخن می‌گوید.

والدینت هر دو روزنامه‌نگار بودند. آیا این مساله در شغلی که انتخاب کردی تاثیرگذار بود؟

من در آیوا بزرگ شدم. والدین من برای روزنامه The Des Monis Register کار می‌کردند که احتمالاً بهترین روزنامه ایالتی در آمریکا است.

 این روزنامه جوایز پولیتزر زیادی برده است. روزنامه‌نگاری حرفه خانوادگی ما بود. زمانی که من در انگلستان وارد دنیای روزنامه‌نگاری شدم به عنوان نویسنده کار نمی‌کردم، بلکه ویراستار بودم. این کار تمرین خوبی برای نویسنده شدن بود.

شهرت سفرنامه‌هایت به خاطر ذکر دقیق جزئیات است. مثلاً در کتاب "تاریخچه‌ای از تقریباً همه چیز" ، از جنبه دیگری به مسائل نگاه کرده‌ای. چرا تصمیم گرفتید این کار را انجام دهی؟

من هیچ وقت نمی‌خواستم سفرنامه بنویسم. نخستین کتاب موفق من، «قاره گمشده» شرح سفر کوتاهی بود که در بازگشت به ایالات متحده انجام دادم و متوجه شدم که آمریکا چقدر تغییر کرده است. این تجربه خوبی بود و ناشران من را تحت فشار گذاشته بودند تا کار مشابهی انجام دهم.

بعد از نوشتن چندین سفرنامه به این نتیجه رسیدم که دیگر نمی‌توانم به این کار احمقانه ادامه دهم و کتاب مسخره دیگری درباره زنان مهمان‌خانه‌دار و غذای افتضاح رستوران‌ها بنویسم. بنابراین تصمیم گرفتم کتابی در مورد فهم علم بنویسم، خصوصاً در مورد این مطلب که ما در کجای این جهان قرار داریم.

این کار تغییر بزرگی بود. آیا نوشتن درباره دانشمندان به جای مهمان‌خانه‌داران شما را نگران نمی‌کرد؟

من خیلی نگران این موضوع بودم. من مشهور بودم که در کارها فضولی می‌کنم و بی‌ادب به نظر می‌رسم. بنابراین نمی‌دانستم که دانشمندان چگونه با من برخورد می‌کنند. ممکن بود آنها فکر کنند من تنها قصد دست انداختن آنها را دارم. اگر من جای آنها بودم اصلاً تمایلی به مصاحبه با بیل برایسون نشان نمی‌دادم.

اما وقتی می‌دیدند من چقدر کنجکاو هستم تا بدانم آنها مشغول انجام چه کاری هستند، با من همکاری می‌کردند. شما می‌توانستید برق رضایت را هنگامی‌که در مورد تحقیقاتشان صحبت می‌کردند در چشمانشان ببینید.

ایده کتاب را از کجا آوردی؟

من از پنجره هواپیمایی که بر فراز اقیانوس آرام پرواز می‌کرد، به بیرون نگاه می‌کردم که این ایده ناگهان به ذهنم رسید. زمین تنها سیاره‌ای است که من بر روی آن زندگی خواهم کرد ولی هیچ چیزی در مورد آن نمی‌دانم.

آیا فکر نمی‌کنی این به خاطر علاقه‌ات به دانش بود که در مدرسه سرکوب شده بود؟

کلاس علوم همیشه آموزنده بود. به نظر من معلم‌ها تلاش می‌کردند تا نسل آینده دانشمندان را تربیت کنند. آنچه که ناامیدکننده بود روش آموزش آنها بود.‌ معلم به محض اینکه وارد کلاس می‌شد شروع به نوشتن فرمول‌ها روی تخته می‌کرد. حداقل من ذهنی نداشتم که بلافاصله آماده درک جبر و ریاضیات باشد.

در واقع هیچ چیز در علم وجود ندارد که شما را شگفت‌زده نکند. به نظر من بدترین محلی که بتواند علاقه به علم را در شما به‌وجود آورد مدرسه است، در حالیکه مدرسه دقیقاً مکانی است که شما باید آن را به مردم عرضه کنید.

در مورد کتاب "افق دورتر ..." که به تازگی ویراستاری آن را به پایان رسانده‌ای، صحبت کن.

این کتاب توسط افراد خاص و برای مخاطبان خاص نوشته شده‌است. این کتاب نویسندگان زیادی دارد. -مثل مارگارت اتوود که مقاله‌ای درباره دیوانگی دانشمندان دیوانه نوشته‌است.- معرفی من به عنوان ویراستار کتاب اعتبار بسیار بیشتری به من می‌بخشد.

من تنها نکاتی را در مورد نحوه تالیف کتاب پیشنهاد کردم. افراد زیادی در این کار سهیم بودند تا این کتاب این‌طور فوق‌العاده از کار درآید.

آیا فکر می‌کنی علم استحقاق این همه توجهی را که در کتاب‌ها به آن می‌شود دارد؟

از طرفی شما نمی‌خواهید ادبیات علمی را خیلی عمومی کنید. از طرف دیگر مخاطبان گسترده‌تری از اعضای انجمن سلطنتی و جامعه دانشمندان باید بتوانند از علم لذت ببرند. برقراری چنین تعادلی نیازمند اندکی تفکر است.

بر اساس تجربیاتت، نویسندگان برای برقراری ارتباط با مخاطبان عام به چه چیزی نیاز دارند؟

مهم‌ترین خطری که شما با آن روبه‌رو هستید، این است که فراموش کنید چه چیزی شما را شگفت‌زده می‌کند. من پس از خواندن مطلبی درباره جابه‌جایی الکترون‌ها از مداری به مدار دیگر، بدون حرکت در فضای بین مدارها با یک فیزیکدان صحبت کردم.

 من از او پرسیدم: "آیا این شگفت‌انگیز نیست؟" و او در جواب گفت: "هر چیزی که در دنیای کوانتوم رخ می‌دهد شگفت‌آنگیز است."

در واقع اگر شما خوب نگاه کنید هر چیزی که در هر جای دنیا اتفاق می‌افتد شگفت‌انگیز است.

کمی هم در مورد کتاب بعدی خودت صحبت کن.

اسم این کتاب "در منزل: تاریخی غیررسمی زندگی شخصی" است. من به همسرم قول دادم کتابی بنویسم که مجبور نباشم به‌خاطر آن خانه را ترک کنم.

 ما الان در خانه یک کشیش متعلق به سال 1851 زندگی می‌کنیم. در این کتاب من طرز زندگی در منازل را در طول تاریخ بررسی می‌کنم. حمام تاریخچه بهداشت، نشیمن تاریخچه آسایش و اتاق خواب، نحوه زندگی زناشویی، مرگ و خوابیدن را به تصویر می‌کشد. هرچه که در دنیا اتفاق می‌افتد در نهایت وارد خانه شما می‌شود.

شاگردان فکرى کردند و یکى از آن‌ها گفت: چون در آن لحظه، آرامش و خونسردیمان را از دست می‌دهیم.

استاد پرسید: این که آرامشمان را از دست می‌دهیم درست است امّا چرا با وجودى که طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد می‌زنیم؟ آیا نمی‌توان با صداى ملایم صحبت کرد؟ چرا هنگامى که خشمگین هستیم داد می‌زنیم؟

شاگردان هر کدام جواب‌هایى دادند امّا پاسخ‌هاى هیچکدام استاد را راضى نکرد.

سرانجام او چنین توضیح داد: هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر عصبانى هستند، قلب‌هایشان از یکدیگر فاصله می‌گیرد. آن‌ها براى این که فاصله را جبران کنند مجبورند که داد بزنند. هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آن‌ها باید صدایشان را بلندتر کنند.

سپس استاد پرسید: هنگامى که دو نفر عاشق همدیگر باشند چه اتفاقى می‌افتد؟ آن‌ها سر هم داد نمی‌زنند بلکه خیلى به آرامى با هم صحبت می‌کنند. چرا؟ چون قلب‌هایشان خیلى به هم نزدیک است. فاصله قلب‌هاشان بسیار کم است

استاد ادامه داد: هنگامى که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد، چه اتفاقى می‌افتد؟ آن‌ها حتى حرف معمولى هم با هم نمی‌زنند و فقط در گوش هم نجوا می‌کنند و عشقشان باز هم به یکدیگر بیشتر می‌شود.
سرانجام، حتى از نجوا کردن هم بی‌نیاز می‌شوند و فقط به یکدیگر نگاه می‌کنند. این هنگامى است که دیگر هیچ فاصله‌اى بین قلب‌هاى آن‌ها باقى نمانده باشد.

کاریکاتور های بسیار با مزه و جالب از وضع رانندگی در ایران

امریکا :8 ساعت کار ، 8 ساعت استراحت ، 2 ساعت ماندن در ترافیک ، 2 ساعت تفریح ناسالم  ، 2 ساعت تماشای تلویزیون ، 2 ساعت کار با اینترنت

فرانسه : 8 ساعت کار ، 6 ساعت استراحت ، 2 ساعت قدم زدن در خیابان ، 4 ساعت کتاب خواندن ، 2 ساعت حرف زدن علیه تلویزیون ، 2 ساعت خندیدن

. B - Break away : خودتان را جدا سازید: خود را از تمام چیزهاییکه مانع رسیدن شما به اهدافتان می شود جدا سازید

. C - Creat : خلق کنید : خانواده ای از دوستان و آشنایانتان تشکیل دهید و با آنها امیدها ، آرزوها، ناراحتی ها و شادی هایتان را شریک شوید

. D – Decide : تصمیم بگیرید: تصمیم بگیرید که در زندگی موفق باشید . در آن صورت شادی راهش را به طرفشما پیدا می کند و اتفاقات خوشایند و دلپذیری برای شما رخ خواهد داد

. E - Explore : کاوشگر باشید : جستجو و آزمایش کنید . دنیا چیزهای زیادی برایارائه کردن دارد و شما هم قادرید چیزهای زیادی را ارائه دهید. هر زمان که کار جدیدی را آزمایش می کنید خودتان را بیشتر می شناسید

. F - Forgive : ببخشید : ببخشید و فراموش کنید . کینه فقط بارتان را سنگین تر می کند والهام بخش ناخوشایندی است. از بالا به موضوع نگاه کنید و به خاطر داشته باشید که هر کسی امکان دارد اشتباه کند

. G - Grow : رشد کنید: عادات واحساسات نادرست خود را ترک کنید تا نتوانند مانع و سد راه شما برای رسیدن به اهدافتان شوند

. H – Hope : امیدوار باشید: به بهترین چیزها امید داشتهباشید و هرگز فراموش نکنید که هر چیزی امکان پذیر است ، البته اگر در کارهایتان پشتکار داشته باشید و از خدا کمک بخواهید

. I - Ignore : نادیده بگیرید: امواج منفی را نادیده بگیرید . روی اهدافتان تمرکز کنید و موفقیتهای گذشته را بخاطر بسپارید . پیروزی های گذشته نشانه و رابطی برای موفقیت های آینده هستند

. J – Journey : سفر کنید: به جاهای جدید سر بزنید و بافکر روشن ، امکانات جدید را آزمایش کنید . سعی کنید هر روز چیزهای جدیدی را بیاموزید ، بدین صورت رشد خواهید کرد و احساس زنده بودن می کنید

. K – Know : بدانید: بدانید که هر مساله ای هر چقدر هم که سخت و دشوار باشد درنهایت حل خواهد شد . همان طور که گرمای مطبوع و دلپذیر بهار پس از سرمای طاقت فرسای زمستان می آید.

L – Love : دوست بدارید : اجازه دهید که عشق به جای نفرت ، قلبتان راپر کند. زمانی که نفرت در قلب شما ساکن است هیچ فضای خالی برای عشق وجود ندارد ، اما موقعی که عشق در قلبتان ساکن است ، تمام خوشبختی و شادی در وجودتان قرار دارد

. M – Manage : مدیر باشید: بر زمان مدیریت داشته باشید، تا استرس و نگرانی کمتری شما را رنج دهد . استفاده درست از زمان باعث می شود که روی موضوعات مهم بهتر تمرکز کنید

. N - Notice : توجه کنید: هرگزافراد فقیر ، ناامید ، رنج کشیده و ضعیف را نادیده نگیرید و هر نوع کمکی را که قادرید به این افراد ارائه دهید از آنان دریغ نکنید

. O -Open : باز کنید: چشم هایتان را باز کنید و به تمام زیباییهایی که در اطرافتان وجوددارد نگاه کنید ، حتی در سخت ترین و بدترین شرایط ، چیزهای زیادی برای سپاسگزاری وجود دارد

. P –Play : بازی و تفریح کنید: فراموش نکنید که درزندگیتان تفریح و سرگرمی داشته باشید . بدانید که موفقیت بدون شادی و لذت های مشروع ، مفهومی ندارد

. Q – Question : سوال کنید: چیزهایی را که نمیدانید بپرسید ، زیرا که شما برای یاد گرفتن به این کره خاکی آمده اید

. R – Relax : آرامش داشته باشید: اجازه ندهید که نگرانی و استرس بر زندگی شماحاکم شود و به یاد داشته باشید که همه چیز در نهایت درست خواهد شد.

S – Share : سهیم شوید: استعدادها ، مهارتها ، دانش و توانائیهایتانرا با دیگران تقسیم کنید ، زیرا هزاران برابر آن به سمت خودتان برمی گردد

. T – Try : تلاش کنید: حتی زمانی که رویاهایتان غیر ممکن به نظر می رسندتلاشتان را بکنید . با تلاش و مشارکت در انجام کارها ماهرو خبره می شوید

. U – Use : استفاده کنید : از استعدادها و توانایی ها یتان به عنوان بهترینهدیه استفاده کنید . استعدادهایی که تلف شوند ارزشی ندارند. استفاده صحیح از استعدادها و تواناییهایتان برای شما پاداش های غیرمنتظره ای به دنبال دارد

. V – Value : احترام بگذارید: برای دوستان و اقوامی که شما را حمایتو تشویق کرده اند ، ارزش قایل شوید و هر کاری که از دستتان بر می آید برای آنها انجام دهید

. X – X-Ray : اشعه ایکس: با دقت و شبیه اشعه ایکس به قلبهای انسانهای اطراف خود بنگرید در نتیجه شما زیبایی و خوبی را در قلب آنها خواهید دید

. Y – Yield : اجازه دهید: اجازه دهید که صداقت و درستکاری واردزندگیتان شود. اگر شما در راه درستی حرکت کنید در انتها خوشبختی را خواهید یافت

. Z – Zoom : تمرکز کنید: زمانی که خاطرات تلخ ، ذهنتان را پر کردهاست ، به جاهای شاد بروید . اجازه ندهید که تلخی ها مانع رسیدن شما به اهدافتان شود. در عوض روی توانایی ها ، رویاها و فردایی روشن تمرکز کنید.

1- در اسکاتلند یکی از رسم های قبل از مراسم اصلی ازدواج آن است که باید عروس را سیاه کرد. طبق این رسم؛ اطرافیان باید عروس را غافلگیر کرده و بدون این که خبر داشته باشد، روی سرش مواد کثیف کننده ای همچون آب کثیف، تخم مرغ، سس های مختلف، پر و موادی از این قبیل بریزند. سپس عروس آینده که کاملا کثیف شده، توسط همان اطرافیان دور شهر چرخانده می شود و حتی او را به چند قهوه خانه و رستوران شلوغ هم می برند که همه او را ببینند.   2- یک رسم کهن در سوئد این است که عروس سکه هایی را در کفش خود حمل می کند. یک سکه نقره از طرف پدر عروس در کفش چپ او قرار می گیرد و یک سکه طلا از طرف مادرش در کفش راست عروس گذاشته می شود و او باید در تمام مدت مراسم این سکه ها را در جای خود نگه دارد. این کار نشانه احترام همیشگی عروس به پدر و مادرش و حمایت پدر و مادر از اوست.  

3- یکی از جالب ترین رسم های قدیمی آلمان این است که فامیل عروس و داماد قبل از مراسم، تعداد زیادی ظرف و ظروف را می شکنند و بعد عروس و داماد را مجبور می کنند تا آنها را جمع کنند. طبق سنن آلمانی وقتی عروس و داماد با کمک یکدیگر این ظرف های شکسته را که با تلاش بسیار اطرافیان پخش شده جمع می کنند، در حقیقت خود را آماده می سازند که در کنار یکدیگر به جنگ مشکلات زندگی بروند و این کار برای عروس و داماد خوش یمن است.

در بسیاری از دهکده های آلمانی دوستان عروس یا داماد، عروس را می دزدند و در جایی پنهان می کنند. سپس داماد باید عروس خود را پیدا کند. البته این جستجو همیشه از یک قهوه خانه شروع می شود و داماد، حاضرین در قهوه خانه را دعوت می کند تا پس از نوشیدن یک نوشیدنی به خرج او، در پیدا کردن عروس، وی را یاری دهند.اره کردن کنده درخت هم یکی دیگر از رسوم آلمانی است که به نظر می رسد به منظور ارزیابی مهارت های جسمانی عروس و داماد طراحی شده است. پس از انجام مراسم عقد، عروس و داماد باید یک کنده بزرگ را دونفری اره کنند و البته باید این کار را تنها با دست راست شان انجام دهند. اگر آنها این کار را به خوبی و با همکاری یکدیگر انجام دهند، معلوم می شود که زندگی زناشویی خوبی خواهند داشت ولی اگر نتوانند از پس آن برآیند، حتما کارشان به مشکل برخورد خواهد کرد.  

 4- عروس و دامادهای سیاهپوست آمریکایی رسم جالبی برای خود دارند. منشا این رسم مشخص نیست ولی معنای جالبی دارد. پرش عروس و داماد پس از عقد انجام می گیرد و در آن عروس و داماد باید با یک پرش، زندگی تازه را آغاز کنند. این پرش بدان معناست که آنها تمام مشکلات و نگرانی های زندگی مجردی را رها می کنند و با یک جهش بلند پا به زندگی زناشویی و ماجراهای تازه آن می گذارند. این پرش باید جلوی چشم خانواده های عروس و داماد انجام گیرد.