به به اینم اردی بهشت...
?سال باید بگرده تا دوباره برگردی سر روزهایی که پر و سرشار از حس خوبن واسه آدم...و من این اردی بهشت رو عجیب دوستش دارم....امیدوارم همه روزهای تو هم پر باشه از هرچی که دوست داری گلم.
چو پیراهـن شوم آسوده خاطر
گرش همچون قـبا گیرم در آغوش
دوای تو دوای توسـت حافـظ
لـب نوشش لب نوشش لب نوش
فضا....پره از پایکوبی و شور و شوق و
امروز روز من است
نه برای هدیه های رنگ رنگ
دلخوشم به رنگین کمان فردای شما
امروز روز من است
نه برای گلباران سوسن ویاس
همه گلهای زندگی
دردست من است
امروز روز من است
تابدانید
روزی که معلم نباشد
روز نیست
شب است
تا بدانید
دغدغه همه روز وشبم
پوشاندن جامه علم است
برقامتتان
که انسانیت فریاد کند .....
ای معلم تو را سپاس : ای آغاز بی پایان ، ای وجود بی کران ، تو را سپاس .ای والا مقام ، ای
فراتر از کلام، تورا سپاس. ای که همچون باران بر کویر خشک اندیشه ام باریدی سپاست می
گویم، تو را به اندازه تمام مهربانی هایت سپاس می گویم . ای نجات بخش آدمیان از ظلمت
جهل و نادانی،ای لبخندت امید زندگی و غضبت مانع گمراهی تو را سپاس می گویم . این تویی
که با دستان پر عطوفتت گلهای علم و ایمان را در گلستان وجود می پرورانی و شهد شیرین
دانش را به کام تشنگان می ریزی. پس تو را ای معلم به وسعت نامت سپاس می گویم . همان
نامی که چهار حرف بیشتر ندارد ، اما کشیدن هر حرف و صدایش زمانی به وسعت تاریخ نیاز
دارد.
به همین سادگی یک سال دیگه هم گذشت...با شادی و غم ... چه آرزوهایی که بوده و هست...
چه اتفاقهای خوب و بدی که برای هر کدوممون افتاد... چه روزها و شبهایی که خندیدیم و گریه کردیم...
اما با تمام اینها یک سال با تمام خوبی ها و بدیهاش گذشت...
روزهایی که گذشتند... روزهای سرد... برفی و سفید... روزهای بارونی... روزهای دو رنگین کمونی... روزهای خوب.. بد..وحشتناک...
گذشته داشته باشیم ...
همه روزایی که گذشتن... روزهای گرم... روزهای داغ... روزهای پاییزی...
نمیدونم....هیچی نمیدونم ولی از یه چیزی مطمئنم اینکه همه گذشتمو دوست دارم حتی روزای وحشتناکشو....
کی میدونه تو لحظه به لحظه این سال چی منتظرمونه ...
امیدوارم سالی قشنگتر از سالهای
پیشاپیش سال جدید رو به همتون تبریک میگم
هی ...!! پشت سرت را نگاه کن ! در سالی که گذشت چند تا دل را شکستی ؟! چند دل بدست آوردی ؟! اشک چند چشم را در آوردی ؟! بر روی چند لب ، لبخند نشاندی ؟! چند تا روح را آزردی ؟! چند روح را به پرواز در آوردی ؟! در چند وجود ، بوته ی محبت کاشتی ؟! ریشه ی کینه ی چند قلب را بارور کردی ؟! کدام نابسامانی را سامان دادی ؟! چه زخمهائی را التیام بخشیدی ؟! کدام بیچاره را چاره نمودی ؟! کدام روح آشفته را آرامش بخشیدی ؟!
در کلاس روزگار
درس های گوناگونی هست:
درس دست یافتن به آب و نان!
درس زیستن در کنار این وآن،
درس مهر،
درس قهر،
درس آشنا شدن.
درس با شک و غم ز هم جدا شدن!
در کنار این معلمان و درس ها،در کنار نمره های صفر و نمره های بیست،
یک معلم بزرگ نیز
در تمام لحظه ها
تمام عمر،
در کلاس هست و در کلاس نیست!
نام اوست : مرگ
و آنچه درس می دهد،
زندگی است.
کوچولو و کچل
حتی صداهامون هم شبیه به همدیگه است
با اولین گریه بازی شروع میشه
هی بزرگ می شیم
بزرگ و بزرگتر
اونقدر بزرگ که یادمون میره
یه روز کوچولو بودیم
دیگه هیچ چیزیمون شبیه به هم نیست
حتی صداهامون
گاهی با هم می خندیم
گاهی به هم!
اینجا دیگه بازی به نیمه رسیده
:
واسه بردن بازی
روی نیمه ی دوم نمی شه خیلی حساب کرد
گاهی باید برای بردن بازی
بین دو نیمه
دوباره متولد شد!
یک سال دیگه گذشت
یکی میگه یک سال دیگه بیهوده گذشت
یکی میگه یک سال بزرگتر شدم
یکی میگه یک سال پیرتر شدم
یکی میگه یک سال دیگه تجربه کسب کردم
یکی میگه یک سال به مرگ نزدیک تر شدم
یکی هم اصلا براش مهم نیست و هیچی نمیگه.
منم یک سال بزرگتر شدم ... یکسالی که نمی دونم توش واقعا تونستم « بزرگ » بشم یا نه ؟ ... تونستم با مشکلات خودم کنار بیام ؟ ... تونستم همونی باشم که هستم ؟ ... تونستم بعضی از عیب هام رو برطرف کنم ؟ ... تونستم کسی رو نرنجونم ؟ ... تونستم دل کسی رو شاد کنم ؟ ...
نمی دونم ... باید فکر کنم ... شاید اونجوری که می خواستم باشم نبودم....ولی یکسال بزرگتر شدم...
آنکه نقاش است و نقشی ساخته
با قلم طرح نویی انداخته
در مسیر واژه های دوستی
سطر سطری ز آشنایی داشته
آنکه چون اسطوره های پارسی
عین و لامی را به میم افراشته
هم ردیف انبیاء و عارفان
پوششی بر جهل جاهل بافته
آنکه آهنگ و کلامی دل ربا
از برای درس خود آراسته
چشمه های معرفت جوشد ز او
دانشی از حد فزون انباشته
لحظه هایش پر شده از خاطرات
خاطراتی که ز دل باخته
هر چه از عطرش ببویم کم بود
او گلستان ها ز گل کاشته
آنکه معمار است و الگوی همه
لاله ای بر قلب خود بگذاشته
با سلاح علم در راه مراد
چون جلوداران به کفران تاخته
آن معلم آن مربی آنکه او
از فنونش عالمی پرداخته
او عزیز است و مقامش پاس دار
چونکه یزدان نام او بنگاشته
عارف آن باشد که چون قطعه زمین
هر کس او را لگد انداخته
یعنی از زهد و کلام و علم او
ذره ای از دانشش برداشته
بارالاها این سلیمان را مدد
تا چو ابران سایه ها افراشته
سلام بر تو ای صاحب صداقت
ای زلال جاری مهربانی
زبان قاصر از عظمت جایگاه شماست
زیرا اول معلم، خداست و بعد از آن انبیا و اولیاء الله.
گرامیداشت روز معلم و استاد بر همه اساتید محترم مبارک!
سال نو مبارک
نو بهار است برآن کوش که خوش دل باشی که بسی گل بدمد و تودر دل گل باشی
من نگویم با که نشین و باکه بنوش که خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
در بهار هر ورقی دفتر حالی دگر است حیف باشد که زحال همه غافل باشی
یک شاخه رز سفید تقدیم تو باد
رقصیدن شاخ بید تقدیم تو باد
تنها دل ساده ایست دارایی ما
آن هم شب عید تقدیم تو باد
بوی باران
بوی سبزه
بوی خاک
شاخه های شسته باران خوران خورده پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگهای سبز بید
عطر نرگس ، رقص باد
نغمه ی شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست
نرم نرمک می رسد اینک بهار
خوش به حال روزگار
شعر از فریدون مشیری
شعر از پروین اعتصامی
شعر از شاملو
شعر از سعدی
شعر از حافظ
امیدوارم سال جدید سالی سرشار از امید و بالندگی و شادابی و سلامتی برایتان باشد، نوروزتان پیروز، هر روزتان نوروز
اگر دوست داشتید می‌توانید آهنگش را هم از این جا با صدای شجریان گوش بدهید. (بوی باران )
با آرزوی
12 ماه شادی
52 هفته پیروزی
365 روز سلامتی
8760 ساعت عشق
525600 دقیقه برکت
3153000 ثانیه دوستی
سال نو مبارک باد
