خودروها چگونه هوشمند می شوند؟
مکاترونیک چیست؟
واژه مکاترونیک اولین مرتبه در دهه 1970 توسط شرکت "یاساکاوا الکتریک "به کار برده شد و منظور از آن سامانه ای است که تلفیقی از سامانه های مکانیکی، الکترونیکی و رایانه ای باشد.در دیدگاه علم مکاترونیک، خودرو به عنوان سامان های که سهم بخش مکانیکی در آن زیاد است مورد توجه قرار می گیرد و هدف مکاترونیک این است که تا جایی که امکان دارد از سهم بخش مکانیکی کاسته و آن را بر عهده بخش های الکترونیکی و رایانه ای بگذارد و البته در بین دو بخش الکترونیک و رایانه نیز همین حالت وجود دارد که سعی بر این است که در اینجا نیز سهم قسمت های الکترونیکی کم شده و بخش های رایانه ای سهم بیشتری را در کار کرد سامانه دارا باشد. برای درک این مفهوم می توان شکل صفحه 64 را مورد توجه قرار داد.
سیر تکامل مکاترونیک را می توان در خودرو مشاهده کرد. تا دهه 1960 تنها سامانه الکترونیکی که روی خودروها نصب می شد، رادیو بود و تمام عملیات دیگر در خودرو با روش های کاملا مکانیکی یا الکتریکی انجام می گرفت. مانند استاتر یا سامانه شارژ باتری. در مدل های قدیمی خودروها هیچ گونه سامانه ایمنی هوشمندی وجود نداشت و تنها سامانه ایمنی به کار رفته سپر خودرو بود که در زمان تصادف از سرنشینان محافظت می کرد. کمربند ایمنی در اوایل دهه 1960 به بازار عرضه شد که میزان ایمنی سرنشینان را تا حدی افزایش می داد که سامانه عملکرد آنها نیز کاملا مکانیکی بود. تمام بخش های خودرو نیز توسط راننده و از طریق سامانه های کاملا مکانیکی کنترل می شدند. به عنوان نمونه، قبل از ظهور حسگرها و میکروکنترلرها یک سامانه مکانیکی برای توزیع الکتریسیته برای جرقه زدن در زمان معینی که مخلوط بنزین و هوا در سیلندرها در حالت کاملا فشرده قرار داشت، استفاده می شد (سامانه مکانیکی دلکو و چکش برق) که زمان بندی احتراق متغیر کنترلی مدنظر بود. این فرایند مکانیکی که کنترل زمان بندی احتراق را برعهده داشت، از لحاظ میزان سوخت مصرفی بهینه نبود. مدل کردن فرایند احتراق در موتور خودرو نشان داد که برای افزایش بازدهی موتور و کاهش میزان سوخت مصرفی، زمانی بهینه وجود دارد که باید در آن زمان عمل جرقه زدن انجام گیرد. این زمان بندی به عواملی نظیر بار (وزن خودرو)، سرعت و دیگر کمیت های قابل اندازه گیری وابسته است.
سامانه جرقه زدن الکترونیکی یکی از اولین سامانه های مکاترونیکی خودروها ست که در اواخر دهه 1970 به بازار معرفی شد. سامانه جرقه زن الکترونیکی از یک حسگر تشخیص موقعیت میل لنگ، حسگر تشخیص وضعیت میل بادامک، حسگر تشخیص میزان جریان هوای ورودی، حسگر تشخیص وضعیت دریچه کنترل سوخت و میکروکنترلری که زمان ایجاد جرقه را تعیین می کند، تشکیل شده است.
سامانه ترمز ABS را می توان نوعی سامانه مکاترونیکی در نظر گرفت که امروزه روی خودروها نصب می شود. استفاده از سامانه های مکاترونیکی در خودرو های بیشتر جنبه ایمنی دارد که به چند نمونه از آن در اینجا اشاره می کنیم:
1- سامانه جلوگیری از خوابیدن راننده در حال رانندگی: این سامانه مجهز به یک دوربین و یک سامانه پردازش تصویر برای تحت نظر داشتن چشم های راننده است. وقتی که راننده به خواب رود و چشم هایش بسته شود، این سامانه شروع به هشدار دادن کرده تا راننده را بیدار کند و به طور همزمان ترمزها را به کار انداخته تا سرعت خودرو کاهش یابد و از بروز خطر جلوگیری می کند.
2- سامانه تشخیص موانع در اطراف خودرو در حال حرکت: یک رادار در خودرو نصب می شود که فاصله خودرو تا موانع و خودرو های اطراف را اندازه گیری می کند و با توجه به سرعت خودرو وقتی فاصله از مانع مقدار معینی کمتر شود خود به خود سرعت را کم کرده و در صورت لزوم خودرو را متوقف می کند.
3- سامانه های تشخیص عیوب خودرو: این سامانه ها مجهز به حسگرهایی هستند که عوامل گوناگونی را از جمله میزان روغن موتور، سالم بودن سامانه ترمزها، بسته بودن درب ها در حال حرکت، بسته شدن کمربند ایمنی و... بررسی کرده و در صورت لزوم به راننده اخطار می دهند.
5- سامانه های جلوگیری از سرخوردن و چپ شدن خودرو در سرپیچ ها و مسیرهای لغزنده: پایداری خودرو در شرایط سخت حرکتی، از جمله هنگام حرکت در پیچ یا سطوح لغزنده یکی از مهم ترین ارکان برای حفظ سلامت سرنشینان می باشد. بسیاری از رانندگان درکی از مفاهیم رانندگی نداشته و در شرایط فوق با توجه به چسبندگی کم خودرو به سطح جاده نمی توانند خودرو را کنترل کنند. در هنگام حرکت خودرو در پیچ های تیز، خودرو ممکن است دچار کم دور زنی یا بیش دورزنی شود. در حالت اول خودرو از مسیر خود خارج شده و به سمت بیرون پیچ می رود و در حالت دوم به سمت داخل پیچ حرکت می کند. در این حالت سامانه کنترل الکتریکی ESP وظیفه اقدامات اصلاحی را به عهده خواهد داشت. در حالت اول با ترمز کردن چرخ جلو سمت بیرون پیچ و در حالت دوم با ترمز کردن چرخ عقب داخل پیچ باعث افزایش پایداری خودرو می شود. در این سامانه حسگر سرعت خودرو، حسگر زاویه غربیلک فرمان، حسگر فشار ترمز و سوئیچ چراخ ترمز اطلاعات را به سامانه کنترل الکترونیکی ازسال می کنند و این سامانه نیز با کاهش سرعت خودرو و فعال سازی سامانه ترمز، چرخ مورد نظر را ترمز می کند. این سامانه تلفیقی از مکاترونیک و سامانه هیدرولیک است. واحد هیدرولیک دارای شیرهای برقی و پمپ هیدرولیک است که از واحد کنترل الکتریکی این سامانه فرمان می گیرند. واحد کنترل الکترونیکی این سامانه واحد ترمز ضد قفل را هنگام
ترمزگیری کنترل می کند.
از دیگر کاربردهای سامانه های مکاترونیکی در خودروها می توان به سامانه هایی که به رانندگی راحت تر کمک می کند اشاره کرد.
از جمله این سامانه ها می توان به:
1- سامانه پارک خودکار
2- سامانه ای که به رانندگی در مسیرهای باریک کمک می کند
3- سامانه راننده خودکار
4- سامانه مخصوص رانندگی در شب یا در هوای مه آلود که دید کافی برای راننده وجود ندارد. اشاره کرد.
سامانه های مکاترونیکی دیگری نیز در خودروها وجود دارد که معروف به سامانه های رانندگی با سیم (Drive by wire) هستند. منظور از سامانه رانندگی با سیم این است که بخش های مکانیکی که در خودرو نقش انتقال نیرو یا حرکت را بر عهده دارند با قسمت های الکترونیکی و مکاترونیکی جایگزین شوند. به طور مثال می توان به سامانه فرمان خودرو اشاره کرد که به محور چرخ های جلو متصل بوده و جهت حرکت خودرو را تعیین می کند. در سامانه کاملا مکانیکی غریبک با میل فرمان به محور چرخ های جلو متصل است، اما در سامانه مکاترونیکی میل فرمان حذف شده و به جای آن حسگرهایی در غربیلک نصب شده اند که میزان چرخش آن را به راست یا چپ را حس می کنند و سپس از طریق سیم این اطلاعات به میکروکنترلر ارسال شده و میکروکنترلر به محرک های الکتریکی که در محل محور چرخ ها نصب شده اند فرمان می دهد که به اندازه زاویه مشخصی که متناسب با میزان چرخش غربیلک توسط راننده است، محور چرخ ها را به راست یا چپ حرکت دهند. نظیر این سامانه را می توان برای ترمز یا دیگر بخش های خودرو نیز به کار برد.
معایب سامانه های مکاترونیکی
سامانه های مکاترونیکی با همه مزایایی که دارند دارای این عیب نیز هستند که معمولا قابلیت اطمینان در آنها پایین است و این امر در مواردای که عدم کارایی این سامانه ها منجر به خسارت جبران ناپذیری شود، مانند زمانی که جان انسان ها در میان باشد بسیار اهمیت می یابد. به طور مثال در سامانه Drive by wire که در بالا مطرح شد اگر بر حسب اتفاق، زمانی فرمان مکاترونیکی از کار بیفتند ممکن است خسارت جبران ناپذیری به وجود آید. در حالی که قابلیت اطمینان در سامانه های مکانیکی به نسبت از سامانه های مکاترونیکی بالاتر است. این مسئله از اینجا ناشی می شود که بنا به تعریف قابلیت اطمینان همواره عددی کوچک تر از یک است و قابلیت اطمینان برای یک سامانه برابر حاصلضرب قابلیت اطمینان تک تک زیر سامانه هاست و معمولا سامانه های مکاترونیکی به نسبت سامانه های مکانیکی از اجزا و زیر سامانه های بیشتری تشکیل شده اند و این باعث می شود که قابلیت اطمینان کل سامانه کاهش یابد. به طور مثال دو سامانه را در نظر بگیرید که یکی از 4 زیر سامانه و دیگری از 3 زیر سامانه تشکیل شده باشند و در حالتی خوش بینانه فرض می کنیم که قابلیت اطمینان برای زیر سامانه های هر دو سامانه برابر 95% باشد و به محاسبه قابلیت اطمینان دو سامانه می پردازیم:For System 1:
0.95*0.95*0.95*0.95*=0.81
For System 2:
0.95*0.95*0.95*0.95*0.95=0.77
برای رفع این مشکل و جلوگیری از پیشامد خسارات احتمالی در موارد مهمی مانند خودرو که جان انسان ها در میان است، معمولا یک سامانه مکانیکی به طور موازی با سامانه مکاترونیکی بسته می شود که اگر زمانی سامانه مکاترونیکی از کار افتاد سامانه مکانیکی جایگزین سریعا وارد عمل شود و از بروز خسارت جلوگیری کند.
باید گفت که یک خودرو با تعداد 30 تا 60 عدد میکروکنترلر، بیش از 100عدد موتور الکتریکی، نزدیک به تعداد بسیار زیادی از حسگرها و سیم بندی و هزاران خط کد نرم افزاری را به سختی می توان یک سامانه مکانیکی صرف دانست.
منبع: دانشمند ش 572
دیگر گذشت آن زمانی که بازیکنان فوتبال برای حضور در تمرین های باشگاهی از وانت و موتور استفاده می کردند؛ این روزها اگر سری به محل تمرین تیم های فوتبال کشورمان بزنید با دیدن انواع و اقسام ماشین های لوکس هوش از سرتان می پرد؛
آن قدر که بی خیال صحبت کردن با بازیکنان محبوبتان می شوید و همه هوش و حواستان را به اتومبیل آخرین مدلش می دهید.
این اتفاق از زمانی افتاد که تعداد صفرهای مبلغ قراردادهای بازیکنان کم کم زیاد شد و بازیکنان فوتبال با خریدن ماشین های آخرین مدل، به نوعی کری خوانی را از زمین مسابقه به بحث ماشین و ماشین بازی هم کشاندند؛ با ورود ماشین های خارجی به ایران بازیکنان فوتبال علاقه عجیبی به خرید این خودروها از خود نشان دادند.
علیرضا نیکبخت واحدی و حامد کاویانپور را می توانیم به عنوان سردمدار این بازیکنان معرفی کنیم. آنها با واردکردن آئودی های آخرین مدل از دوبی به تهران چشم هر رهگذری را در خیابان ها خیره می کردند. حالا اما شرایط فرق کرده و برای بازیکنان فوتبال دیگر حتی داشتن یک بنز آخرین مدل هم قانع کننده نیست؛ برای اهمین در پارکینگ خانه بیشتر آنها، دو یا چند ماشین مدل بالا دیده می شود که در بیشتر موارد یکی از آنها گوشه پارکینگ در حال خاک خوردن است.
علی دایی؛ پورشه پانامرا - بی ام دبلیو X3
همان طور که خیلی از شماها حدس می زنید علی دایی گران ترین اتومبیل را در بین اهالی فوتبال و حتی ورزشکاران بقیه رشته ها در اختیار دارد. مربی فعلی راه آهن و مربی سابق پرسپولیس که به عنوان اولین لژیونر ایران پا به فوتبال اروپا گذاشت، این روزها با دو اتومبیل گران قیمت خیابان های تهران را طی می کند. او یک پورشه پانامرای بادمجانی دارد که گفته می شود مبلغ آن حدود 440 میلیون تومان است. البته دایی یک بی ام دبلیو X3 هم دارد که قیمت آن حدود 80 میلیون تومان است. گفته می شود دایی یک پرادوی سفید رنگ دودر هم دارد که فعلا خبری از آن نیست. این فوتبالیست باسابقه که در سال های اول شروع فوتبالش یک رنوی بژ داشت با سختی هایی که در فوتبال کشیده بالاخره به جایی رسید که توانست گران ترین اتومبیل را در بین جماعت ورزشکار سوار شود.
فرهاد مجیدی؛ بی ام دبلیو سری 7 نسل قدیم
فرهاد مجیدی مدت ها در کشور امارات و در حاشیه خلیج فارس فوتبال بازی کرده و در این مدت انواع و اقسام اتومبیل های آخرین مدل را سوار شده است. از بی ام دبلیو و بنز گرفته تا لامبورگینی و بوگاتی و... اما از زمانی که این بازیکن به فوتبال ایران و باشگاه استقلال برگشته بیشتر با اتومبیل 140 میلیون تومانی اش دیده شده است. اتومبیل کاپیتان استقلالی ها یک بی ام دبلیو سری 7 نسل قدیم است که نمونه آن را می توانید در نمایشگاه اتومبیل تقریبا با همین قیمت ببینید.
شیث رضایی؛ بنز سری C
نام شیث رضایی عمدتا با حاشیه و درگیری های بیرون از زمین همراه است. این مدافع باسابقه پرسپولیس که در زمان سرمربیگری علی دایی از این تیم کنار گذاشته شد و با حضور حمید استیلی بازهم به این تیم بازگشت، ساکن خیابان سعادت آباد تهران است و اتومبیل بنز سری C دارد که رنگ آن مشکی متالیک است. گفته می شود که قیمت اتومبیل شیث رضایی چیزی حدود 80 میلیون تومان است.
مهدی مهدوی کیا؛ پورشه کاین
بازیکن سابق هامبورگ که یکی از محبوب ترین بازیکنان تاریخ این باشگاه هم محسوب می شود در زمان حضورش در کشور آلمان تنها اتومبیلی که سوار می شد بنز بود؛ که البته یک بار هم به خاطر سرعت زیاد در رانندگی توسط پلیس آلمان جریمه سنگینی شد. با این حال وقتی دوباره به ایران برگشت. یعنی در زمان حضور در استیل آذین - با پژو 206 در تهران تردد می کرد؛ اما این اتومبیل اتومبیلی نبود که او را راضی کند. شاید به خاطر همین است که سراغ یک اتومبیل پرسرعت تر رفت؛ مهدوی کیا این روزها با پورشه کاین زیبایش در جاده های تهران و رشت درحال رفت و آمد است؛ آن هم به این دلیل که در لیگ امسال برای اولین بار در تیمی شهرستانی بازی می کند و در داماش گیلان توپ می زند. قیمت پورشه مهدی کیا چیزی حدود 265 میلیون تومان است!
محمد پروین؛ بی ام دبلیو 630
شاید از دیدن اسم محمد پروین در این لیست تعجب کنید اما بهتر است بدانید که پسر علی پروین هم که امسال باید در پیکان تهران بازی کند اتومبیل گران قیمتی دارد. بازیکن سابق پرسپولیس علاقه زیادی به اتومبیل بی ام دبلیو دارد و بیشتر اوقات مدل های مختلف همین اتومبیل را سوار می شود. محمد پروین دلیل علاقه اش به بی ام دبلیو را در یکی از مصاحبه هایش گفته: «اتومبیل کاملی است؛ هم ایمنی خوبی دارد و هم از قدرت و شتاب بالایی بهره می برد. به خاطر همین دوست دارم همیشه مدل های متنوعی از بیمپ ام دبلیو را سوار شوم.» اتومبیل این هافبک تکنیکی، یک بی ام دبلیو 630 سفید رنگ است که قیمت آن بیش از 130 میلیون تومان تخمین زده می شود.
احمدرضا عابدزاده؛ تویوتا لندکرویزر
خیلی ها معتقدند که احمدرضا عابدزاده محبوب ترین فوتبالیست تاریخ کشورمان است؛ ادعایی که در نظرسنجی برنامه 90 با شرکت خیره کننده طرفداران این بازینک به خوبی اثبات شد. بهتر است بدانید که دروازه بان افسانه ای فوتبال ایران برخلاف دیگر دوسانش خیلی اهل ماشین بازی نیست. او سال های زیادی با بلیزر غول پیکرش در خیابان های تهران دیده می شد. در این مدت خیلی ها می خواستند کاری کنند تا او اتومبیل بهتری بخرد اما عابدزاده به اتومبیلش وفادار بود؛ تا اینکه از دو سال پیش ناگهان تصمیم گرفت بلیزر معروفش را بفروشد. عابدزاده بعد از بلیزر سراغ آخرین مدل تویوتا لندکرویزر رفت تا نشان بدهد در انتخاب اتومبیل هم سلیقه اش با بقیه فوتبالیست ها فرق می کند. عابدزاده و اتومبیل مشکی 150 میلیون تومانی اش را می توانید هر روز در خیابان شریعتی تهران ببینید؛ جایی که او فست فود 22 را راه اندازی کرده و هر روز از مشتری های زیادی پذیرایی می کند.
علیرضا نیکبخت واحدی؛ بی ام دبلیو سری 3 کروک
اما لقب ماشین بازترین بازیکن فوتبال کشور به کسی نمی رسد جز علیرضا نیکبخت واحدی! او معمولا هر ماه با یک اتومبیل جدید دیده می شود. علیرضا وقتی که در امارات بازی می کرد با واردکردن یک آئودی مدل بالا به کشور سر و صدای زیادی در رسانه ها ایجاد کرد؛ آن هم زمانی که بهترین ماشین بازیکنان در ایران پژو 405 بود! آقای ماشین باز این روزها بیشتر با بی ام دبلیوی سفیدرنگ و سری سومش دیده می شود؛ اتومبیلی که گفته می شود قیمتش حدود 160 میلیون تومان است. البته این اتومبیل علیرضا نیکبخت مدتی پیش به سرقت رفته بود اما خیلی زود سارق توسط پلیس دستگیر شد و این اتومبیل هم به پارکینگ خانه صاحبش برگشت!
محسن خلیلی؛ بی ام دبلیو سری 3 کروک
محسن خلیلی مهاجمی است که از بازی در پرسپولیس به شهرت زیادی رسید؛ البته روزگاری که او در پرسپولیس بازی می کرد با تومبیل آزرای مشکی رنگش در سطح شهر دیده می شداما بعد از جدایی از این تیم و پیوستن به استیل آذین، با پول خوبی که از این باشگاه به دست آورد یک بی ام دبلیو مشکی رنگ سری 3 از نوع کروم خریداری کرد که گفته می شود قیمت آن حدود 105 میلیون تومان است. خلیلی این روزها با این بی ام دبلیو در تمرینات حاضر می شود.
فریدون زندی؛ لکسوس RX350
این بازیکن در کشور آلمان بزرگ شد و فوتبالش را هم در این کشور شروع کرد و از بازی در تیم کایزرسلاترن آلمان به تیم ملی کشورمان راه پیدا کرد. زندی بعد از چند سال که از حضورش در آلمان می گذشت برای ادامه فوتبال به ایران آمد و به تیم استیل آذین پیوست. نکته جالب اینجاست که زندی آن اوایل به خاطر ناآشنابودن با خیابان های تهران با آژانس بر سر تمرینات تیمش حاضر می شد؛ اما بعد از مدتی که با خیابان های تهران و البته رانندگی مردم تهران آشنا شد اولین اتومبیلی که خرید پژو 206 بود. از همان جا بود که فهمید رانندگی در تهران با آلمان خیلی فرق دارد! زندی امسال در استقلال تهران بازی می کند و با خریدن یک لکسوس RX350 سفید یخچالی حسابی خودش را در بین فوتبالیست ها بر سر زبان انداخته است. گفته می شود که اتومبیل شیک و گران قیمت فریدون زندی حدود 150 میلیون تومان می ارزد.
علی کریمی؛ بی ام دبلیو سری 3 نسل قدیم بی ام دبلیو سری 7
جادوگر فوتبال ایران بعد از مهدوی کیا می تواند به عنوان سومین فوتبالیستی که گران ترین اتومبیل ها را سوار می شود معرفی شود. هافبک پرسپولیس که علاقه زیادی به اتومبیل بی ام دبلیو دارد، در هر جایی که بازی کرده سعی کرده اتومبیل موردعلاقه اش را هم همراهش ببرد. کریمی یک بی ام دبلیو سری 7 مشکی و یک بی ام دبلیو سری 3 قرمز نسل قدیم دارد. گفته می شود که قیمت بی ام دبلیوی مشکی رنگ او در بازار چیزی حدود 230 میلیون تومان و بی ام دبلیوی قرمزرنگش حدود 55 میلیون تومان است.
نکته جالب اینجاست که علی کریمی معمولا بیشتر سفرهایش را با ماشین خودش انجام می دهد و فقط وقتی مجبور باشد از هواپیما استفاده می کند!
پرتیراژترین خودروی تولید داخل بیشترین سهم را نیز در بین خودروهای صادراتی ایران به خود اختصاص داده است.
به گزارش ایسنا براین اساس در هفت ماهه امسال 8 هزار و 816 دستگاه انواع خودرو از کشور صادر شد که سهم انواع پراید از این رقم به بیش از 7 هزار و 900 دستگاه معادل 90 درصد از کل صادرات خودروی ایران رسید.
به غیر از تعداد انگشت شماری از پراید ساخت ایران که احتمالا برای تست به اسپانیا، آلمان و کره جنوبی ارسال شده‌اند، در 7 ماهه امسال عراق تنها بازار صادراتی پرایدهای ایرانی بوده است.
ایران در سال جاری سه محموله به تعداد بیش از هزار دستگاه پراید به عراق صادر کرده که بزرگترین آنها هزار و 380 مربوط به خرداد ماه امسال می‌شود.
از سوی دیگر آمار نشان می‌دهد که در 7 ماهه امسال در مجموع بیش از 41 میلیارد تومان انواع پراید از کشور صادر شده که با تقسیم این عدد بر تعداد پرایدهای صادراتی رقم پنج میلیون و 200 هزار تومان در می‌آید که این عدد متوسط قیمت هر پراید صادراتی به عراق است
عداد خودروهایی که با برچسب قیمت میلیون دلاری عرضه می شوند، چندان زیاد نیست. خودروهای لوکس و سوپر اسپرتی که در نهایت محدوده قیمت خود قرار داشته و به تعداد محدود که معمولا کمتر از 100 دستگاه بوده تولید می شوند. خریداران این خودروها نیز افرادی خاص یا همان قشر فوق ثروتمند جهان هستند. مسلما این خودروها برای انجام خرید روزانه، رساندن بچه ها به مدرسه و یا رفتن به یک رستوران تولید نشده اند. بسیاری از آنها دارای موتوری با دو توربو شارژر بوده که قابلیت رسیدن به سرعت هایی بالاتر از 200 مایل بر ساعت را فراهم کرده و در کسری از ثانیه می توانند به این مهم دست یابند. جاگوار هیبرید سوپر کار - قیمت: 1.1 میلیون دلار این خودرو طی نمایشگاه خودرو پاریس در سال 2010 توسط شرکت جاگوار به نمایش درآمد. پس از همکاری با تیم بریتیش فرمولا وان و شرکت مهندسی ویلیامز گرند پری، جاگوار اعلام کرده است که هیبرید سوپر کار به تعداد 250 دستگاه و با میانگین قیمت 1.1 میلیون دلار عرضه خواهد شد. عملکرد این خودرو همانند سریعترین خودروهای بازار اعلام شده و فن آوری های پیشرفته به کار رفته در آن می تواند قیمت میلیونی آن را مقرون به صرفه جلوه دهد. کاهش انتشار دی اکسید کربن در حالی که به سرعتی بیش از 200 مایل بر ساعت دست پیدا می کنید، بسیار جالب توجه است. پاگانی هوآیرا - قیمت: 1.1 میلیون دلار به اعتقاد مردمی بومی آند، آیمارا هوآیرا تاتا نام یکی از خدایان بزرگ باد بوده است. اما هوآیرا، امروز نام یک سوپر اسپرت ایتالیایی تولید پاگانی است. این خودرو بیشتر با هدف عرضه در بازارهای ایالات متحده آمریکا تولید شده است. موتور هوآیرا 700 اسب بخار قدرت داشته و وزنی برابر با 3 هزار پوند دارد. صفر تا 96 کیلومتر هوآیرا زیر 4 ثانیه بوده و تنها 20 دستگاه از آن تولید خواهد شد. مسلما برای خدای باستان باد در آمریکای جنوبی، قیمت 1.1 میلیون دلاری چندان زیاد به شمار نمی رود! مک لارن -F1 قیمت: 1.1 میلیون دلار در سال 1994 مجله اتوکار، مک لارن F1 را به عنوان بهترین خودروی تولیدی برای استفاده خیابانی تا آن زمان معرفی کرد. بسیاری این مساله را تنها یک ادعا می دانستند اما زمانی که این خودرو توانست تا رکورد صفر تا بیش از 200 مایل در ساعت را تنها در 7.6 ثانیه به ثبت برساند، این ادعا به واقعیت مبدل شده بود. میباخ 62 لاندولت -قیمت: 1.35 میلیون دلار این مدل کانورتیبل میباخ در نمایشگاه خودرو دوبی در معرض نمایش عموم قرار گرفت. قسمت راننده و مسافرین این خودرو به وسیله یک پانل شیشه ای جدا می شود. به اعتقاد هانس دیتر مولتاپت معاون مدیریت برنامه شرکت میباخ، این خودرو برای افراد فوق العاده ثروتمند که خواهان خودرویی متفاوت، تجربه نهایت لذت سواری به همراه منظره زیبایی از آسمان هستند، ساخته شده است. بوگاتی ویرون سدان-قیمت: 1.4 میلیون دلار بوگاتی یک شرکت خودروسازی فرانسوی و فعال در زمینه تولید خودروهای سوپر اسپرت و لوکس است. این شرکت در سال 1909 تاسیس شده و تا سال 1952 به فعالیت های خود ادامه داد. اما با توجه به مشکلات مالی سرانجام در این سال بوگاتی تولید خودرو خود را متوقف کرد. حیات مجدد این افسانه فرانسوی به سال 1998 و خریداری این شرکت توسط فولکس واگن باز می گردد. ویرون یکی از خودروهایی است که پس از صرف هزینه 1.7 میلیارد دلاری از سوی فولکس و در سال 2005 وارد خط تولید بوگاتی شد. اما مدل جدید این شرکت، بوگاتی ویرون سدان است که انتظار می رود یک هزار تا یک هزار و 500 دستگاه از آن تولید شود. مرسدس مک لارن SLR استرلینگ موس -قیمت: 1.7 میلیون دلار این خودرو سرفصل جدیدی در میان محصولات مرسدس مک لارن به شمار رفته و تنها 75 دستگاه از آن تولید شده است. شاید با پرداخت چنین قیمتی انتظار داشته باشید تا همه چیز خودرو در نهایت کمال خود باشد اما نکته جالب توجه در رابطه با استرلینگ موس عدم وجود هیچ گونه بادگیر یا شیشه جلو است. این خودرو دارای موتور 5.5 لیتری V8 بوده و می تواند به حداکثر سرعت 217 مایل بر ساعت دست پیدا کند. در نتیجه باید مواظب پوست صورت خود باشید! زنوو -ST1 50S قیمت: 1.8 میلیون دلار شرکت دانمارکی زنوو تولید خودرو سوپر اسپرت ST1 50S را بر عهده داشته است. در سال 2011 نمونه تولید محدود ST1 50S برای عرضه در بازار آمریکا وارد خط تولید این شرکت شد. تولید تنها سه دستگاه به رنگ های قرمز، سفید و آبی به معنای واقعی تولید محدود و خاص بودن این خودرو را نشان می دهد. قیمت 1.8 میلیون دلاری این خودرو نیز در نوع خود جالب توجه بوده و دو برابر نمونه اصلی است. موتور 7 لیتری V8 با دو توربو شارژر بعلاوه حک شدن حرف اول نام صاحبان آنها بر روی صندلی ها و ساعت مچی 49 هزار دلاری بخشی دیگر از ویژگی های خاص این خودرو را تشکیل می دهد. اَستون مارتین وان 77 -قیمت: 2 میلیون دلار همانطور که از نام این خودرو نیز مشخص است تنها 77 دستگاه از آن تولید شده است. این خودرو کوپه دارای موتور 7 لیتری V12 بوده و در فاصله زمانی کوتاهی همه 77 دستگاه آن به فروش رسیدند. اما ثروتمندان جهان حاضر هستند تا بهایی بیش از 2 میلیون دلار را نیز برای خاص بودن خود بپردازند. یک دستگاه از وان 77 در هند به قیمت 4.4 میلیون دلار به فروش رسیده است. بوگاتی ویرون 16.4 کانورتیبلقیمت: 2 میلیون دلار یکی از گران قیمت ترین خودروهای جهان که برچسب قیمت 2 میلیون دلاری بر روی آن زده شده است. لامبورگینی سستو المنتو 2.9 میلیون دلار یکی از ویژگی هایی که خریداران خودروهای لوکس و سوپر اسپرت به دنبال آن هستند خاص بودن خودرو خریداری شده است. سستو المنتو با قیمت خیره کننده و در حالی که تنها 20 دستگاه از آن تولید خواهد شد مسلما می تواند به نحو احسنت این خواسته مشتریان خود را برآورده کند. فیبر کربن در جای جای عنصر ششم لامبورگینی به کار رفته است. صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت این خودرو نیز تنها 2.5 ثانیه است. این در حالی است که لوله های اگزوز آن از کامپوزیتی پیشرفته به نام پیروسیک که ترکیبی از شیشه و سرامیک بوده و حرارت 1600 درجه فارنهایت را تحمل می کند، ساخته شده است.
مسلما خریداران در قبال پول پرداختی خودرویی شگفت انگیز را نیز در اختیار خواهند داشت. یک هزار و یک اسب بخار قدرت، موتور 8 لیتری 16 سیلندر و دارای 4 توربو شارژر که شتاب بی نظیر صفر تا 96 کیلومتر 2.5 ثانیه ای را برای ویرون به ارمغان می آورد. بیشینه سرعت این خودرو نیز برابر با 253 مایل بر ساعت بوده و هیچ مانعی نمی تواند باعث توقف آن شود!
منبع : سایت شرکت سایپا
منبع: تابناک
به دنبال افزایش توجه خودروسازان به تولید خودروهای هوشمندتر و خودکار، شرکت جنرال موتورز قصد دارد سیستم پارک کردن خودکار خودروهای خود را ارتقا داده تا پس از پیاده کردن راننده، خود به جست‌وجوی جای خالی پارک بگردند.
به گزارش «ایسنا» به گفته این شرکت، این کار از لحاظ سوختی بسیار با صرفه‌تر از حضور راننده و انتظار آن برای خالی شدن جای پارک خواهد بود.
افزایش بهره‌وری سوخت یکی از مزایایی وعده داده شده خودروهای هوشمند است که می‌تواند با پیش‌بینی مقصد راننده، مسیریابی مجدد در منطقه پیش‌بینی‌شده پر ترافیک و سفرهای کاروانی، به کاهش مصرف سوخت کمک کند.
پیش از این مفاهیم پارک خودکار خودرو ارائه شده بود و شرکت جنرال موتورز، مفهوم جدید خود را با نام EN-V معرفی کرده است. در این مفهوم، راننده از خودرو پیاده شده و به کار خود خواهد پرداخت؛ در حالیکه خودرو به دنبال جای خالی مناسب پارک گشته و سپس راننده، در زمان نیاز، از طریق برنامه گوشی همراه هوشمند، خودرو را به سوی خود فرا خواهد خواند. اکنون آزمایشگاه ادغام برقی و کنترلی جنرال موتورز، در حال کار برای ممکن ساختن این فناوری است.
خودروسازان در دهه‌های اخیر بر روی خودکارسازی خودروها کار کرده‌اند؛ اما اخیرا این تلاش‌ها در پی رقابت سازمان پروژه‌های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته آمریکا برای ساخت خودروهایی با قابلیت حرکت خودکار در یک محیط شبیه سازی‌شده شهری شدت یافته‌است. تیم شرکت جنرال موتورز و دانشگاه کارنگی ملون در این رقابت برنده شدند.
منبع: تابناک
در این قسمت می خواهیم دو خودرویی را مقایسه کنیم که هر دو از یک خودروسازی هستند و مدت زیادی است در بازار داخل وجود دارند و کاملا امتحان خود را پس داده اند. البته شاید مقایسه یک هاچ بک با یک خودروی خانوادگی سدان کار اشتباهی باشد اما زمانی که بخواهید با حدود 20 میلیون تومان در بازار محدود داخل خودرویی تهیه کنید، چند گزینه بیشتر ندارید و حتما دو گزینه اصلی شما پژو پارس و پژو 206 تیپ 6 خواهند بود.
پژو 206 تیپ 6 با گیربکس اتوماتیک شاید از اولین خودروهای زیر 20 میلیونی بازار است که مجهز به گیربکس اتوماتیک بود. تیپ 6 با موتور 1600 سی سی و 16 سوپاپ اگرچه شتاب کمتری نسبت به تیپ 5 با همین موتور (ولی گیربکس دستی) دارد اما نسبت به اکثر خودروهایی که در خیابان میبینید دارای شتاب قابل قبولی است. طراحی داخلی آن هیچ فرقی با تیپ 5 نمی کند و تنها فرق آنها در گیربکس است. البته جالب است بدانید که مصرف سوخت تیپ 6 از تیپ 5 بیشتر است اما مصرف بسیار کمی دارد، یعنی 7.1 لیتر در هر 100 کیلومتر. اگر بخواهیم صادق باشیم باید بگوییم که عملکرد گیربکس اتوماتیک تیپ 6 زیاد جالب نیست (یکی از کسانی که با تیپ 6 رانندگی می کرد تعریف کرد که یک روز در خیابان خلوتی قصد سبقت گرفتن از یک وانت پیکان را داشته، ولی زمانی که پای خود را روی پدال گاز گذاشته تا با معکوس کردن دنده بتواند سبقت بگیرد، گیربکس زیاد عملکرد خوبی از خود نشان نداده و چند بار دنده را سبک کرده بود و در نهایت نتوانسته بود از وانت پیکان سبقت بگیرد!). این ضعف عملکرد را زمانی متوجه می شوید که با خودروهای مدرن تری مانند نیسان ماکسیما یا هیوندای آزرا رانندگی کنید. البته بعد از تمام این بدی هایی که گفتیم باید به این نکته هم توجه داشته باشیم که تیپ 6 خودرویی با قیمت زیر 20 میلیون تومان است و اگر قرار باشد گیربکس مدرن تری روی آن نصب شود دیگر با چنین قیمتی قابل عرضه نیست. همچنین درست است که عملکرد آن زیاد خوب نیست اما اگر چند روزی با آن رانندگی کنید با عملکرد آن آشنا شده و متوجه می شوید که چطور باید با آن رفتار کنید. همچنین اگر زیاد اهل سبقت گرفتن و کارهای عجیب و غریب نیستید و معمولا آرام رانندگی می کنید، از همان اول هم مشکلی با آن نخواهید داشت. در مقابل پژو پارس را می توانید هم با گیربکس اتوماتیک و هم با گیربکس دستی خریداری کنید. البته گیربکس اتوماتیک پژو پارس هم نسبتا تعریفی ندارد و شبیه تیپ 6 عمل می کند.
به داخل این دو خودرو که سوار شوید اوضاع کاملا متفاوت است. در تیپ 6، یک کنسول با طراحی زیبا و جمع و جور، همچنین با امکاناتی بیشتر نسبت به پارس، انتظار شما را می کشد. صندلی ها زیاد راحت نیستند و برای مسافرت های طولانی خسته کننده هستند. بهتر است زیاد روی صندلی های عقب تیپ 6 حساب نکنید زیرا حتی یک نفر با قد معمولی هم برای نشستن روی آنها دچار کمبود فضا می شود. در مقابل کنسول میانی و نشانگر های پژو پارس بسیار ساده و خسته کننده هستند و فقط کمی با پژو 405 فرق می کنند (به جز غربالک فرمان که مرتبا تغییر می کند!). صندلی ها نسبتا راحت تر هستند و فضای صندلی های عقب برای سرنشینان، کافی و راحت می باشند.
در انتها باید گفت که اگر جوان مجردی هستید یا خانواده پرجمعیتی ندارید، تیپ 6 می تواند با مصرف سوخت کم، ابعاد کوچکتر، طراحی زیباتر و پیشرانه ای چابک تر گزینه مناسبی برای شما باشد. اما اگر زیاد به مسافرت می روید و احتیاج به فضای صندوق بیشتر دارید، پژو پارس با فضای صندوق بزرگتر، صندلی های راحت تر و در مقابل مصرف سوخت بیشتر و طراحی نسبتا خسته کننده، گزینه خوبی برای شما خواهد بود.
مدتی پیش در دنیای رایانه با چراغ راهنمایی هندسی آشنا شدید که با هدف کمک به افراد کور رنگ ساخته شده بود. اینجا هم نمونه ای دیگر از یک طراحی مناسب قابل مشاهده است. اما کماکان مدت زیادی است که بر سر چهارراه ها چراغ های راهنمایی را بدون تغییر در شکل ظاهری می بینیم. البته چند سالی است که تایمرهای معکوسی در کنار آنها نصب شده که مدت زمان باقیمانده تا سبز یا قرمز شدن را، نشان می دهند.
اینبار یک طراح خوش ذوق، این چراغ راهنمایی ال ای دی را به شکل ساعت شنی، طراحی کرده. با این چراغ راهنمایی، زمان همانند یک ساعت شنی برای راننده به نمایش در می آید. تاکید طراح این چراغ راهنمایی بیشتر بر روی زمان بوده است.
نحوه کار هم شبیه ساعت شنی است، با این تفاوت که نیازی به چرخاندن چراغ نیست. هر رنگی که ظاهر می شود، با توجه به زمان لازم، ذره ذره به پایین منتقل شده و پس از اتمام زمان، رنگ بعدی روشن می شود.
