استاد عزیزم روزت مبارک
استاد عزیزم روزت مبارک
استاد عزیزم روزت مبارک
استاد عزیزم روزت مبارک
اس ام اس های حضرن معصومه:
زائری دل شکسته ام آه معصومه جان سلام
دل به مهر تو بسته ام بانوی مهربان سلام
ای ضریحت حریم مهر یاد سبزت شمیم دل
نام پاکت نسیم مهر رحمت اسمان سلام
روی تو قبلگاه دل لطف تو شمع راه دل
آستانت پناه دل ای دل بی دلان سلام
هرکه یکسردلش شکست از طبیبان نظر گسست
آمد رشته بر تو بست ای امید جهان سلام
هم شفا هم شفاعتی هم دعا هم اجابتی
هم ولا هم ولایتی ای زمین را آمان سلام
آنکه مهرتوبرگرفت ورغمت شور شر گرفت
بیکران زیرپرگرفت بر تو تا بیکران سلام
بارگاهی که به شهر قم به پاست،
هم برای نجف هم کربلاست،
خاک اورا غرق بوسه می کنم،
چون که جای پای اربابم رضاست.
از جوار دخت بی بی فاطمه
میشوم نائب زیارة از همه
یا رب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم
چون جنت اعلا، حرم محترم قم
بانوی جنان، اخت رضا، دختر موسی
دردانه زهرا و ملائک خدم قم
این مژده بس او را که بهشت است جزایش
هر کس که زیارت کندش در حرم قم
اى دختر عقل و خواهر دین عصمت شده پاى بند مویت
اى میوه شاخسار توحید وى گوهر تاج آدمیّت
شیطان به خطاب ز قم براندند کاین خانه بهشت و جاى حوّاست
اندر حرم تو عقل مات است جسمى که در این زمین نهان است
این ماه منیر و مهر تابان ایران شده نور بخش ارواح
هر کس به درت به یک امیدى است وى گوهر دُرج عزّ و تمکین
اى علم و عمل مقیم کویت همشیره ماه و دخت خورشید
فرخنده نگین خاتمیّت پس تخت تو را به قم نشاندند
ناموس خداى جایش اینجاست زین خاک که چشمه حیات است
جانى است که در تن جهان است عکسى بود از قم و خراسان
مشکات صفت عرش و کرسی محتاج تر از همه «وحیدى» است
از جوار دخت بی بی فاطمه
میشوم نائب زیارة از همه
یا رب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم
چون جنت اعلا، حرم محترم قم
بانوی جنان، اخت رضا، دختر موسی
دردانه زهرا و ملائک خدم قم
این مژده بس او را که بهشت است جزایش
هر کس که زیارت کندش در حرم قم
زائری دل شکسته ام آه معصومه جان سلام
دل به مهر تو بسته ام بانوی مهربان سلام
ای ضریحت حریم مهر یاد سبزت شمیم دل
نام پاکت نسیم مهر رحمت اسمان سلام
روی تو قبلگاه دل لطف تو شمع راه دل
آستانت پناه دل ای دل بی دلان سلام
هرکه یکسردلش شکست از طبیبان نظر گسست
آمد رشته بر تو بست ای امید جهان سلام
هم شفا هم شفاعتی هم دعا هم اجابتی
هم ولا هم ولایتی ای زمین را آمان سلام
آنکه مهرتوبرگرفت ورغمت شور شر گرفت
بیکران زیرپرگرفت بر تو تا بیکران سلام
بارگاهی که به شهر قم به پاست،
هم برای نجف هم کربلاست،
خاک اورا غرق بوسه می کنم،
چون که جای پای اربابم رضاست.
شب هایی که کنارم بودی
یا برای
شب هایی که نبودی
باید گریه کنم !!!
اشک ترجُمان کدام احساس است
شوق یا بیم و اندوه ... !!!
و پژواک های بی سرانجامِ حسرت
که دوباره
به سینه ام باز می گردد
برای لحظاتی که می دانستم
هیچ سهمی
از تو نمی توانستم داشته باشم
ماه رمضان نهمین ماه از ماههای قمری و بهترین ماه سال است. واژه رمضان از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش خورشید بر سنگریزه است.
میگویند چون به هنگام نامگذاری ماه های عربی، این ماه در فصل گرمای تابستان قرار داشت، ماه «رمضان» نامیده شد، ولی از سوی دیگر، «رمضان» از اسماء الهی است. این ماه، ماه نزول قرآن و ماه خداوند است و شب قدر در آن قرار دارد. فضیلت ماه رمضان بسیار زیاد و نامحدود است. در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته میشود، و عبادت در یکی از شبهای آن ( شب قدر ) بهتر از عبادت هزار ماه است.
رسول خدا(ص) در خطبه شعبانیه خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است:
«ای بندگان خدا! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است؛ ماهی که نزد خداوند بهترین ماهها است؛ روزهایش بهترین روزها، شبهایش بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعات است.
بر مهمانی خداوند فرا خوانده شدید و از جمله اهل کرامت قرار گرفتید. در این ماه، نفسهای شما تسبیح، خواب شما عبادت، عملهایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است.پس با نیتی درست و دلی پاکیزه، پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد. با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.»
آن گاه پیامبر اکرم وظیفه روزهداران را برشمرد و از صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده های طولانی، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت.
به برخی از حوادث و رویدادهای مهم این ماه اشاره میشود:
وفات حضرت خدیجه در دهم رمضان سال دهم بعثت.
ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام نیمه رمضان سال دوم هجرت.
جنگ بدر در سال دوم هجرت.
شهادت حضرت علی(ع).
فتح مکه در سال هشتم هجرت.
مناجات
الهی به حرمت آن نام که تو خوانی و به حرمت آن صفت که تو چنانی . دریاب که می توانی.
الهی ، عمر خود به باد کردم و برتن خود بیداد کردم ؛ گفتی و فرمان نکردم ، درماندم و درمان نکردم .
الهی عاجزو سرگردانم ؛ نه آنچه دارم دانم و نه آنچه دانم دارم .
الهی ، اگر تو مرا خواستی ، من آنچه خواستم که تو خواستی .
الهی ، به بهشت و حور چه نازم ؛ مرا دیده ای ده که از هر نظر بهشتی سازم .
الهی در دل های ما جز تخم محبت مکار و بر جان های ما جز الطاف و مرحمت خود منگار و بر کشت های ما جز باران رحمت خود مبار . به لطف ، مارا دست گیر و به کرم، پای دار ، الهی حجاب ها از راه بردار و ما را به ما وامگذار .
مجموعه رسایل فارسی "خواجه عبدالله انصاری"
وقتی که تنهای تنها می شوی ؛ وقتی که دوستانت ، آنها که نیازمند یاریشان
هستی ، درست در حساس ترین نقطه رهایت می کنند ؛ وقتی که در دست همانان که
پشتوانه و پشتگرمی محسوبشان می کردی ، خنجری می بینی ؛ وقتی زیر سنگی که به
استواری اش سوگند می خوردی و تکیه گاهش می شمردی ، ماری خفته می بینی که در
تکان حادثه از خواب جهیده است ؛ وقتی که امواج امتحان ، خاشاک دوستی های سطحی
را می رباید و لجن متعفن خودخواهی و منفعت طلبی را عریان می سازد ؛ وقتی که
هیچ تکیه گاهی برایت نمی ماند و هیچ دستی خالصانه به دوستی گشاده نمی گردد ؛
یک ملجا و امید و پناهگاه می ماند که هیچ حادثه ای نمی تواند او را از تو
بگیرد . او حتی در مقابل بدی های تو خوبی می آورد و روی زشتی های تو پرده ی
اغماض می افکند . اگر بدانی که محبت و اشتیاق او به تو چقدر است بند بند تنت
از هم می گسلد ... حتماً دانسته ای او کیست... پس چرا در انتها به او برسی ؛
از او آغاز کن !!!
آداب و رسوم مذهبی نمی تواند
متاثر از فرهنگ بومی نباشد. از همین رو، آداب و رسوم اعیاد دینی و از
جمله جشن های سال نو میلادی و میلاد حضرت عیسی مسیح نیز در جوامع گوناگون
اندکی تفاوت دارند. زیرا در گذر زمان دین و فرهنگ از یکدیگر متاثر می
شوند اما این تاثیر در کلیسای ارمنی و مسیحیان ارمنی پر رنگ تر از دیگر
ملت هاست و این به دلیل ملی بودن کلیسا نزد ارامنه است.
سال نو میلادی و جشن میلاد حضرت مسیح را ارامنه جهان،
مثل فرقه های مختلف، در اصل به یک صورت انجام می دهند. تنها تفاوت در
تاریخ برگزاری ولادت حضرت مسیح است. مسیحیان ارتدکس و کلیساهای ملی و
شرق، بنا بر اعتقادات مسیحیان اولیه، روز ششم ژانویه، و مسیحیان کاتولیک و
پروتستان روز24 دسامبر را به عنوان میلاد آن حضرت تلقی می کنند.
این نه به دلیل اختلاف عقیدتی مذاهب بوده، بلکه صرفا
به این دلیل است که حتی چهار قرن پس از پذیرش مسیحیت، مسیحیان روم باستان
نتوانستند روز 24 دسامبر را که روز ولادت الهه مهر (میترا) بود به
فراموشی بسپارند. بر اساس تصمیمات شورای کلیسائی روم، از آن پس روز 24 و
شب 24 دسامبر را به عنوان میلاد حضرت مسیح پذیرفتند.