هر موشک از چهار قسمت اصلی به نام سازه (AIRFAME) ،سیستم هدایت موشک (GUIDANCE SYSTEM) ،کلاهک یا سرجنگی (WarHead) ، بخش پیشران Prou plision unit) یا موتور که نیروی لازم را برای هدایت موشک به جلو و سمت هدف تامین می ‌نماید، تشکیل شده است.

سازه موشک

الف بدنه

قطعات بدنه موشک شامل اسکلت که الحاق کننده یا محافظ و نگهدارنده سایر قسمت های موشک می‌ باشد و در واقع اتصال قسمت های مختلف موشک و استواری آن در حین پرواز در هوا به این قسمت متکی است. شاسی ، خود از بخش های دیگر به نام بدنه اصلی موشک (Missils Main Body) با بال ها و بالچه‌ ها به طوری که در شکل زیر دیده می شود، تشکیل یافته است.

سیستم هدایت ، موشک را به سوی هدف یا محوطه آن سوق می ‌دهد. وقتی موشک به شعاع مشخصی از هدف رسید، سرجنگی که قسمتی از موشک و حاوی مقدار مشخصی از مواد منفجره می ‌باشد ، منفجر و باعث انهدام و صدمه زدن به هدف می ‌شود.

بدنه اصلی موشک معمولا به شکل لوله از جنس محکم و از فلز سبک مانند(آلومینیوم با دیگر فلزات) که در مقابل درجه حرارت زیاد و فشارهای بالا(FORCE OF THE AIRPRESSURE)- که در حین پرواز در هوا به موشک وارد می‌ شود- مقاوم باشد، ساخته می ‌شود.

1- الف - بال های (Wings)

بال ها در اطراف و بیرون بدنه اصلی قرار گرفته ‌اند و نیروی اصلی (MAN LIFT) را جهت بلند نمودن موشک که پشتیبان نیروی موتور جهت پرواز در هواست تامین می نماید. لبه جلویی بال ها به لبه مقاوم ، (LEADING EDGE)، لبه عقبی آن به لبه فرار (Trailing EDGE) و بالایی آن تیپ (TIP) گفته می ‌شود. 

2- الف-  بالک ها(FINS)

بالک ها کوچکتر از بال ها بوده و بطور معمول در قسمت عقب موشک قرار می ‌گیرند، ولی در بعضی از موشک ها در قسمت جلو بدنه طراحی شده است. هدف از به کارگیری بالک ، متعادل نگهداشتن موشک و تامین پایداری آن (انطباق محور موشک با زاویه حرکت) ، در مسیر پرواز می‌ باشد؛ به همین علت به بالک ها ، تثبیت کننده (STABILIZER) نیز اطلاق می‌شود.  بر این اساس بالک هایی که به نگهداری موشک در جهت عمودی (بالا و پایین) کمک می نماید، متعادل کننده عمودی (VERTICAL STABILIZER) و بالک هایی که موقعیت موشک را نسبت به سطح افق تثبیت می کنند، تثبیت کنده یا متعادل کننده افقی (HORIZONTAL STABILIZER) گفته می شود.

جریان هوا با عبور از محیط و اطراف بال ها، نیروی بلند شدن (LIFT) موشک را بوجود می آورد. این جریان از کنار و بالای سایر قسمت ها موشک نیز عبور می نماید. قسمت هایی از بدنه (بال ها، بالک ها) که هوا از محیط اطراف آنها جاری می شود، قشر با لایه فرا گیر و یا سطح تماس هوا با موشک (AIRFOIL) نامیده می شود. از این نظر بال ها و بالک ها اهمیت زیادی دارند. حاصل تماس و جاری شدن هوا از بال، تولید نیروی بلند شدن یا خیزش موشک و نتیجه عبور آن از بالک، متعادل نگهداشتن آن در هوا می باشد و از این نظر بال ها و بالک ها کنترل سطحی ((CONTROL SURFACE نامیده می شوند.

غالباً لغت کنترل سطحی، به معنی کنترل های اولیه به کار می رود. کنترل های اولیه، سطوح متحرکی هستند که به بال و بالک های موشک وصل شده اند. این کنترل ها (اولیه) در هدایت و تغییر مسیر موشک در حال حرکت دخالت دارند. کنترل های اولیه  به طور لولایی به بال ها و بالک ها متصل است. به طوری که حرکت موشک را به سمت بالا و پایین امکان پذیر می سازد. نحوه الحاق و قرار گرفتن این سطوح، نظیر اتصال در به لولا به نحوی است که با این اتصال مکانیکی چرخش در را به حول آن تامین می نماید. کنترل های اولیه یا ابتدایی (PRIMARY CONTOROL) متصل به لبه عقبی بال، شهپر(AILERON) و از آن بالک ها آنهایی که در تعادل افقی موشک موثرند، بالا بر (ELEVATOR) و قسمتی که در تعادل یا تثبیت عمودی موشک به کار می رود، سکان (rRUDDER) نامیده می شود.