خبرگزاری دانشجویان ایران - تهران
سرویس: علمی
پژوهشگران دانشگاه «کیس وسترن» موفق به ابداع نوعی بیوپلیمر (پلیمر زیستی) شده‌اند که می‌تواند از حالت بسیار سخت به بسیار انعطاف‌پذیر و بر عکس تغییر وضعیت دهد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این پژوهشگران می‌گویند که بیوپلیمر جدید را با الهام از ساختار خیار دریایی ساخته‌اند.
خیار دریایی می‌تواند پوست خود را از حالت نرم وانعطاف‌پذیر به سخت و محکم تغییر دهد و ماده جدید از این ساختار خیار دریایی تقلید می‌کند.
خیارهای دریایی معروف به داشتن پوستی هستند که از رشته‌های سلولزی بسیار ظریف تشکیل شده‌اند.
وقتی خیارهای دریایی مورد حمله قرار می‌گیرند، سلول‌های اطراف مولکول‌هایی را ترشح می‌کنند که باعث می‌شوند چنین رشته‌هایی به یکدیگر بچسبند و نوعی سپر محافظ تشکیل دهند.
اما این جانداران آبزی وقتی در حالت آرامش هستند، سلول‌های دیگر پروتئین‌های پلاستیکی و انعطاف‌پذیری آزاد می‌کنند که رشته‌ها را شل می‌کند و در نتیجه خیار دریایی می‌تواند به آسانی در آب حرکت کند.
برای تولید این ماده جدید، پژوهشگران رشته‌های سلولزی را از سطح جاندارانی جدا کردند که بسیار شبیه به خیارهای دریایی هستند.
سپس محققان با ترکیب این رشته‌ها با یک مخلوط پلیمری لاستیکی نوعی شبکه در سرتاسر ماده شکل دادند که با این کار پلیمرهای نرم‌تر محکم می‌شوند.
پژوهشگران می‌گویند رشته‌های این شبکه را با هم نگه می‌دارند و تولید یک ماده انعطاف‌پذیر می‌کنند.
این ساختار مانند یک شبکه سه بعدی است که در آن این نانورشته‌ها در نقاط خاصی با هم تلاقی پیدا می‌کنند و در این نقاط تلاقی به هم می‌چسبند.
به گفته پژوهشگران، چنین ماده‌ای می‌تواند در کاربردهای بیوپزشکی مانند الکترودهای کاشتنی برای ثبت فعالیت مغز طی یک دوره زمانی طولانی بدون خطر زخمی شدن با الکترودهای فلزی معمولی مورد استفاده قرار بگیرد.
