بر طبق نشانههای موجود حدود 6500 سال پیش در آسیای جنوب شرقی ، کتان تولید میشده است. از آن زمان تا انقلاب صنعتی که در قرن هجدهم به وقوع پیوست، استفاده از الیاف طبیعی در هنرهای مختلف دستی جهت تهیه پارچه مورد استفاده قرار گرفت . هنر ریسندگی و بافندگی کتان و پشم در مصر، هنر ریسندگی و بافندگی پنبه در هند و هنر پرورش کرم ابریشم و تهیه پارچه ابریشمی در چین از این جمله هستند. اما جدای از این الیاف طبیعی که در تهیه پارچه استفاده میشده، دسته دیگری از الیاف هستند که به روش صنعتی به دست میآیند. مانند الیاف سلولزی و الیاف نایلونی که در دسته الیاف مصنوعی قرار دارند.
 انواع الیاف مصنوعی |
الیاف مصنوعی از نظر منبع و منشا خود به دو دسته طبیعی و مصنوعی تقسیم میشوند:
الیاف مصنوعی با منشا طبیعی (مانند ریون) به دستهای اطلاق میشود که ماده اولیه آنها مانند سلولز در طبیعت وجود دارد.
ماده اولیه الیاف مصنوعی بامنشا سنتزی (مانند نایلون) توسط بشر سنتز میشود که پلیآمیدها از این دسته میباشند.
| ویژگی الیاف مصنوعی: |
از مهمترین ویژگی این الیاف، رنگپذیری ، قابلیت شستشو و نیز مقاومت در برابر حرارت است، بطوریکه به سهولت قابل اتو کردن باشند. البته الیاف مصنوعی نیز طیف وسیعی از ویژگیها را در خود داراست، بطوریکه برخی از محصولات این الیاف، گاه خصوصیات متضادی دارند، بطوریکه برخی از الیاف، نفوذپذیر بوده و برخی دیگر غیر قابل نفوذ میباشد که موارد استفاده آنها هم بسیار وسیع است.
| موارد مصرف: |
الیاف مصنوعی در تولید لباسهای زنانه، مردانه ، جوراب، دستکش ، انواع فرشهای ماشینی و موکت ، رویه مبلمان پرده ، تورهای ماهیگیری ، بالنها، چتر نجات ، عایقهای الکتریکی ، وسایل ورزشی، پوششهای ضد رطوبت ، ضد حرارت، لباس فضانوردان مورد استفاده قرار میگیرند.
همچنین در صنایع مختلف مانند عروسکسازی ، ساخت عایق برای موتورها و ژانراتورها ، ساخت کمربند، مچبند ، رویه کفش ، کیف ، چمدان ، بارانی، چتر ، نخ بخیه ، تولید کاموا، پتو و... نیز میتوان از انواع الیاف مصنوعی استفاده شود. تولید الیاف مصنوعی پس از جنگ جهانی دوم به شدن روبه گسترش گذاشت، بطوریکه در شرایط فعلی ، انواع الیاف ، مصنوعی همچون الیاف پلیآمید، پلیاستر، پلیاکریلونیتریل، پلیویتیل و ... در مقیاس بسیار وسیع و متنوع به بازار عرضه میشوند
