توجه به فومهای فلزی به دهه 1940، هنگامی که سوسنیک (Sosnick) اختراعی را در زمینه ساخت فومهای فلزی ثبت کرد، بر می‌گردد. او در روش ابداعی خود عناصری را با هم مخلوط کرد که اختلاف دمای ذوب و جوش بسیار زیادی داشتند. در نتیجه در دمای ذوب یکی از آنها، دیگری بخار می‌شد (برای مثال آلومینیوم و جیوه). با این روش او توانست فلز متخلخل تولید کند. پس از آن فومهای فلزی به عنوان شاخه‌ای از مواد نوین مطرح شدند. این مواد دارای خواص منحصر به فردی می‌باشند که آنها را از دیگر مواد مهندسی متمایز می‌کند. از جمله این خواص دارا بودن نسبت استحکام به وزن بالا و قابلیت بالای انتقال حرارت است. در طبیعت نیز شاهد موادی هستیم که دارای ساختاری شبیه به فومهای فلزی هستند( برای مثال استخوان و چوب) . در سالهای اخیر کاربرد این مواد افزایش یافته است. به طور کلی در کاربردهای سازه‌ای همچون ضربه‌گیرهای خودرو، فومهای تخلخل بسته مناسب می‌باشند که در این حالت جذب ضربه و استحکام فشاری دارای اهمیت هستند. از طرف دیگر در کاربردهایی همچون مبدل‌های حرارتی و کاتالیزورها، فومهای با تخلخل باز مناسبند که در آنها توانایی انتقال حرارت و میزان تماس با سیال مناسب وجود دارد .
روشهای مختلفی برای ساخت فومهای فلزی وجود دارد. به طور کلی روشهای ساخت به سه گروه روشهای حالت جامد، مایع و گازی تقسیم‌بندی می‌شوند. برخی از این روشها شبیه به روشهای مورد استفاده در ساخت فومهای پلیمری و سرامیکی است ولی اغلب آنها روشهای منحصر به فردی برای ساخت فومهای فلزی هستند که با وجود خواص موجود در فلزات قابل استفاده می‌باشند.
خصوصیات:
برای آشنایی بیشتر شما با این مبحث 2 کلیپ آماده کرده ایم:
برای دریافت هرکدام بر روی آن کلیک کنید.
1- Science Nation - Metal Foam
در این کلیپ خانم افسانه ربیعی که همه ی متالورژها با اسم ایشون آشنا هستند در مورد فوم های فلزی صحبت می کنند.
