زندگی مشترک ، باهم زندگی کردن است نه در کنار هم بودن ؛ مشکلات یکدیگر را تحمل کردن و بر مشترکات تأکید کردن؛ خوبی ها را دیدن و بدی ها را نادید گرفتن ؛ عشق ورزی خالصانه کردن.
زندگی مشترک ، زندگی کردن در کنار هم نیست بلکه باهم زندگی کردن است ؛ پس از آنکه عشق و شور و شوق اولیه ی زندگی فروکش می کند و اختلاف سلیقه ها بروز می کند ، بعضی از زوجها ، به جای آنکه با هم زندگی کردن را یاد بگیرند و سعی کنند به مشترکاتشان بپردازند ، از هم فاصله می گیرند و در بهترین حالت، هر کدام زندگی خود را می کنند .
البته گاهی اوضاع از این بدتر می شود و دیگر نمی توانند یکدیگر را تحمل کنند . در حالی که یکی از پایه های زندگی مشترک ، مدارا کردن با یکدیگر است ؛ زندگی کردن بر مبنای تفاهمات و تحمل تفاوتها. اگر اساس زندگی چنین شد ، به مرور تفاهمات بیشتر شده و اختلافات کمتر می گردد ؛ محبت روز افزون گشته، عشق ورزی معامله ای ( اگر تو به من ابراز محبت کنی ، من هم به تو ابراز محبت می کنم! ) جای خود را به عشق ورزی خالصانه خواهد داد.
مدارا کردن با دیگران چنان مورد تأکید است که پیامبر اکرم می فرمایند « پروردگار من ، همانطور که من را به انجام واجبات امر کرده ، به مدارا کردن با مردم نیز امر کرده است » وسائل الشیعه ج 12 ص 200
در جایی که مدارا کردن با مردم چنین اهمیتی دارد ، مدارا کردن با شریک زندگی چه جایگاهی خواهد داشت؟!
در یک زندگی زناشویی موفق ،عشق ورزی معامله ای ( اگر تو به من ابراز محبت کنی ، من هم به تو ابراز محبت می کنم! ) جای خود را به عشق ورزی خالصانه خواهد داد .
تفاهماتِ زندگیِ مشترک را به راحتی می توان از یک گفتگوی دوستانه زوجین با هم ، استخراج کرد .برای این منظور می توان به روش زیر عمل کرد:
در مرحله اول لازم است که هر یک از شما ( زن و شوهر ) ، یک برگ کاغذ آماده کنید و در طول یک هفته آن را با جملاتی کوتاه که بیان کننده ی تصویر ذهنی شما از یک رابطه ی عشقی ارضاء کننده و ایده آل است ، پر کنید . کیفیت و ویژگی های مطلوبی که هم اکنون در رابطه ی خود دارید را نیز منظور کنید . کیفیت ها و ویژگی هایی که آرزو می کردید در رابطه تان وجود داشتند را نیز بطور حتم بنویسید . جملات خود را می بایست با زمان « حال ساده » بیان کنید . گویی که از قبل اتفاق افتاده اند . به عنوان مثال : « ما با یک دیگر خوش می گذارنیم . » « ما با بچه هایمان مهربان و با محبت هستیم . » « با یک دیگر با عشق و محبت و شور و حرارت رفتار می کنیم.» تمامی این موارد را با جملاتی که از لحاظ دستوری مثبت هستند ، بیان کنید .
به عنوان مثال به جای : « ما با هم دعوا نمی کنیم .» ، بنویسید : « ما اختلافمان را با صلح و آرامش حل و فصل می کنیم . » در بیان مشکلات زندگیتان و آنچه که باعث اذیت شما می شوند نیز به همین صورت عمل کنید یعنی به جای آن که مشکل را بنویسید ، سعی کنید آن را در قالب یک جمله مثبت که گویا در زندگی شما این مشکل حل شده است ، بنویسید . مثلا اگر دوست دارید که رابطه ی همسرتان با خانواده ی شما بهتر شود ، این را در قالب یک جمله مثبت بنویسید « رابطه ی ما با خانواده ی همسرمان ، رابطه ای گرم و صمیمانه است .»
دقت کنید که این تمرین به منظور این است که شما و همسرتان را نسبت به یکدیگر آگاه سازد و به هیچ وجه به این معنا نیست که مجبور هستید تا آن نیازها را برآورده سازید ؛ نباید از یکدیگر توقع انجام آنها را داشته باشید و الا نتیجه نخواهید گرفت بلکه فقط به این جهت است که شما از نیازهای همسرتان آگاه گردید و سعی کنید که آن را در زندگی پیاده سازید .
پس از یک هفته که توانستید این برگه را پر کنید ، برگه همسرتان را بگیرید و آن را با برگه ی خود مقایسه کنید . به موارد مشترک توجه کنید و زیر آن ها خط بکشید . ( مادامی که مفهوم کلی جملاتتان یکسان هستند ، اهمیتی ندارد چنان چه از کلمات مختلفی استفاده کرده باشید .) چنانچه همسرتان جملاتی نوشته است که شما نیز با آن موافق هستید ، اما به فکر خودتان نرسیده بود ، آن ها را به لیست خودتان اضافه کنید.
حال لازم است در یک گفتگوی دوستانه ، یک تصویر ذهنی مشترک از زندگی مطلوبتان استخراج کنید .در مقاله ای با عنوان
تداخل دو جنس مخالف در هم ، نحوه ی تصویر سازی ذهنی مشترک بیان شده است.
دکتر محمد حسین بهفر
بخش خانواده ایرانی تبیان
