انجمن بین المللی مهندسان خوردگی (NACE-International) آمریکا الگویی موفق برای انجمن خوردگی ایران
انجمن بین المللی مهندسان خوردگی NACE International پس از ? دهه فعالیت مستمر به عنوان یک نهاد موفق در پیش‌گیری و کنترل خوردگی در عرصه صنعت وارد شده که شامل صنایع مرتیط با فرایند های شیمیایی و سیستم‌های آب، حمل و نقل و حفاظت زیرساخت‌ها است. در مقاله زیر به چگونگی شکل گیری NACE، ساختار آن و نحوه ارتباط آن با صنعت و مراکز تصمیم گیر اشاره شده و فعالیت های جانبی که NACE در جهت ترویج فرهنگ مبارزه با خوردگی انجام داده ارایه می شود
چگونگی پیدایش NACE
در آغاز قرن بیستم اطلاع چندانی از علم کنترل خوردگی وجود نداشت. اما در دهه 1930 گام مهمی برداشته شد و حفاظت کاتدی (CP) کاربرد گسترده‌ای پیدا کرد (بخصوص برای کنترل خوردگی خطوط لوله‌های زیرزمینی). این مطلب باعث شد تا موضوع خسارت سازه‌های همسایه ناشی از جریان سرگردان به میان آید. در نتیجه نیاز به سازمانی برای جمع‌آوری اطلاعات راجع به عملیات زیرزمینی و ایجاد روال‌های استاندارد برای نصب و نگهداشت سیستم‌های CP احساس شد. این مسئله منجر به تشکیل انجمن حفاظت کاتدی در دانشگاه Texas (واقع در Houston) در 1938 گردید. در 1940 انجمن الکتریکی صنعت نفت آمریکا (PIEA) پیشنهاد حمایت از کار این گروه را ارایه داد که باعث شد تا این گروه جزئی از PIEA محسوب شود. اعضای این بخش تصمیم گرفتند که ارزش ایجاد یک انجمن جداگانه در ارتباط با خوردگی و کنترل آن را بررسی کنند و بالاخره در نهم اکتبر 1943، یازده مهندس خوردگی جدیت به خرج دادند و انجمن ملی مهندسان خوردگی متولد شد.
عضویت در NACE
در سال 1945، NACE فقط 268 عضو داشت. تشکیل بخش‌های محلی در سال‌های بعد منجر شد تا در پایان دهه 1940 NACE پنج منطقه، 17 بخش و بیش از 1700 عضو داشته باشد. NACE اهداف خود را از تمرکز بر CP به جنبه های خوردگی در تولید نفت و گاز، فرایند های شیمیایی، صنایع پالایش و همچنین سایر روشهای کنترل خوردگی ( نظیر: پوشش و آسترهای حفاظتی، عملیات شیمیایی و انتخاب و طراحی مواد)، گسترش داد. امروزه NACE با بیش از 62 بخش در آمریکای شمالی، 4 منطقه بین‌المللی با 20 بخش و مجموع بیش از 15000 عضو از 91 کشور جهان بهNACE International تغییر نام داد.نقش کمیته‌های تکنیکی (TC) در مجموعة NACE
انگیزه یا نیروی محرکه اولیه تشکیل NACE نیاز به راهکارهای نوین کنترل خوردگی و مستندسازی آنها برای استفاده در صنعت بود. دو کمیته تکنیکی در 1944 در زمینه خلاصه کردن روش تست خوردگی و آند گالوانیک تاسیس شد. سپس این کمیته‌ها با هم ادغام شده و کمیته فعالیت‌های تکنیکی (TPC) تحت رهبری R.B.Mears بوجود آمد. TPC به سرعت رشد کرد و تا 1949 به 13 زیرکمیته تقسیم شد تا روشهای کنترل و پیش‌گیری از خوردگی تدوین شود. تا قبل از سازماندهی مجدد در سال 1954، 19 زیر کمیته وجود داشت که با ترکیب شدن آنها، چندین گروه کمیته بوجود آمد. تاریخچه TPC در کتاب L.Pewigo آمده است. TPC گزارش‌های تکنیکی دهه‌های 1950 و اوایل 1960 را تولید کرد. در 1966 نوشتن استانداردها آغاز شد و راههای چگونگی استفاده آنها در صنعت بیان شد. تا 1969، NACE دو استاندارد را منتشر کرد: TM0169 و RP0169. سه دهه بعد NACE، 118 روش پیشنهاد شده (RP)، روش تست (TM) و مواد تجهیزات (MR) را تدوین و 42 مورد را در دست تهیه و همچنین 60 گزارش مدون و بیش از 22 گزارش در دست تدوین داشت.NACE و برگزاری کنفرانس سالانه
اولین جلسه سالانه NACE، در آوریل 1944 در Houston برگزار شد که مجموعه مقالات آن در حدود 25 مقاله بود. تعداد شرکت‌کنندگان کنفرانس از 2000 نفر در سال 1950 به 3000 نفر در اواسط دهه 1970 رسید. کنفرانس سالانه در سال 2003 با تقریباً 500 مقاله ارایه شد.انتشارات NACE
مجله خوردگی (Corrosion) در مارس 1945 با فراهم کردن مقالات برای جلسات انجمن و کنفرانس‌های سالانه از منابع مختلف شروع به کار کرد. در 1961 کمیته ناشرین NACE برای تفکیک مقالات تئوری از کاربردی اقدام کرده و دو مجله Materials Protection و Corrosion تحت هدایت M.G.Fontana ایجاد شد. نام Materials Protection به Materials Performance تغییر پیدا کرد و امروز بیش از 16000 مجله MP به اساتید خوردگی فرستاده می‌شود.
NACE همچنین در چاپ کتاب راجع به زمینه‌های مختلف کنترل خوردگی اقدام کرده است، به عنوان نمونه: کتاب جامع کنترل خوردگی خط لوله توسط A. S. Peabody در 1967 به چاپ رسید و در 1999 به روز شد.
آموزش و تعلیم
تا به حال NACE در زمینه پیش‌گیری و کنترل خوردگی به شناساندن اهمیت این موضوع اقدام نموده و واحدهای درس کوتاه مدت در دانشگاه Texas در ایالات Austin برای افراد صنعتی مرتبط با مسائل خوردگی برگزار نموده است. این انجمن همچنین از 1999 CDهای آموزشی منتشر کرده که در طول این سال‌ها 30 موضوع مختلف در زمینه CP، پوشش‌ها و آسترهای محافظ، انتخاب مواد و طراحی و مبانی خوردگی را به خود اختصاص داده است. در پایان دوره آموزش نیز به افراد گواهینامه پایان دوره داده شده است. به این ترتیب تاکنون به بیش از 10هزار نفر گواهینامه آموزش داده شده است.روابط دولتی
روابط دولتی NACE با ارتقای انجمن، ترویج و آموزش جامعه در مورد اهمیت کنترل خوردگی و ثبت استانداردهای NACE در قوانین حکومتی شکل گرفته است. در قوانین دولت فدرال آمریکا بیش از 40 ایالت به استانداردهای NACE و برنامه‌های مستند آن ارجاع کردند که بیشتر در زمینه‌های نفت و گاز و آبهای باطله خطرناک بوده است.کدهای استاندارد در این قوانین فدرال به ثبت رسیده است. NACE همچنان کار خود را با دولت و مجامع دولتی ادامه می‌دهد. این کار برای افزایش آگاهی در مورد خوردگی و اینکه چگونه پیش‌گیری از آن برای ساخت و امنیت عمومی و و کاهش هزینه‌های گزاف ناشی از خوردگی حیاتی است، صورت می گیرد. NACE از مطالعه اخیر (1998) در مورد هزینه‌های خوردگی و راهکارهای پیش‌گیری از آن در ایالات متحده حمایت کرد. این کار با سرمایه‌گذاری وزارت حمل و نقل توسط شرکت CCTL (Corrosion Costs Technologies Laboratories) انجام شد. در نهایت این مطالعه تعیین کرد که هزینه مستقیم خوردگی 276 میلیارد دلار در سال یا 1/3% تولید ناخالص داخلی آمریکا می‌باشد. همچنین معلوم شد که صرفه‌جویی‌های جدی می تواند با استفاده از تکنولوژی‌های کنترل خوردگی موجود و روشهای بهتر مهندسی انجام شود. روابط تنگاتنگ دولتی باحرکت به سمت تغییر در قوانین و حمایت از سمینارهای مدیریتی در زمینه خطوط لوله در آمریکا و کانادا دنبال شد. یعنی بیشتر فعالیت‌ها برای صنعت خط لوله و آگاهی از قوانین و تکنولوژی ها برای کنترل خوردگی طراحی شد.
شش دهه موفق برای NACE:
با هدایت صحیح اعضا، ساختار NACE رشد و کیفیت یافت ولی در این 60 سال یک چیز ثابت ماند و آن اینکه NACE توسط اعضای خویش مدیریت و هدایت شد.
و اما ایران:
در کشور ما انجمن ها و وزارتخانه های مختلفی به بحث خوردگی باید توجه کنند، ولی تنها انجمن خوردگی ایران و وزارتخانه نفت، این مساله را مورد توجه قرار می دهند. تا زمانیکه که پرداختن به خوردگی از جنبه تئوری وارد جنبه عملی نشود و برنامه ها به سمت اجرائی شدن حرکت نکند و به صورت دستور العمل و قانون در نیاید، برای کنترل خوردگی در صنایع کشور همواره با مشکل مواجه خواهیم بود. انجمن های علمی (اعم از کانون های تفکر) موظفند، راه کار های مدیریت خوردگی را به گوش مجامع تصمیم گیر حکومت برسانند تا با تهیه قوانین عملیاتی برای اجرای قانونی آن در سطح کشور اقدام گردد. در هر مجموعه در معرض خوردگی، ارزیابی ریسک، طراحی سیستم های کنترل خوردگی و استفاده از بازرسان در تهیه گزارش های فنی می تواند در ارتقاء مدیریت خوردگی موثر باشد. با استفاده از گزارش های جمع آوری شده و تدوین آن ها می توان دستور العمل هایی را بدست آورد که اجرای آن در کل کشور موجب جلو گیری از وارد آمدن مکرر خسارات مالی و جانی ناشی از خوردگی شود.
تاریخ : دوشنبه 87/8/6 | 1:42 عصر | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
