علت‌های گوناگونی سبب نق‌زدن افراد می‌شود. یکی از این علت‌ها، ناکامی است. وقتی فرد به هدفی که دارد نمی‌رسد، نق می‌زند. علت دیگر مربوط به ارتباطات فرد است. به‌عنوان نمونه وقتی مخاطب فردی به او توجه نکرده و برای حرف‌هایش اهمیتی قائل نباشد،...
... فرد سعی می‌کند با نق زدن و تکرار، مخاطبش را وادار به گوش کردن کند. سوم اینکه فرد نمی‌تواند مسایل‌اش را به خوبی مطرح کند و مشکل مربوط به خود اوست. در نتیجه سعی می‌کند از راه تکرار و نق زدن، منظورش را بیان کند.
علت دیگر مربوط به اعتماد به نفس ضعیف افراد است که خودشان را باور ندارند. در این صورت فکر نمی‌کنند که اگر با لحن آرام و مناسب با شان و شخصیت بالا با طرف مقابل‌شان صحبت کنند، بتوانند منظورشان را برسانند به همین دلیل سعی می‌کنند از طریق نق زدن، پیامشان را منتقل کنند. گاهی اوقات نق زدن خودش را به شکل یک رفتار نشان می‌دهد و در واقع جزو یکی از ویژگی‌های شخصیتی فرد شده است.
نق زدن می‌تواند به شکل یادگیری نیز باشد. به این معنی که افراد یاد می‌گیرند نق بزنند تا به هدف مورد نظرشان برسند. گاهی نیز نق زدن روشی برای تخلیه تنش‌ها و هیجان‌‌های منفی است که فرد با نق زدن، عصبانیت و ناراحتی خود را تخلیه می‌کند. ابراز وجود، یکی دیگر از علل نق زدن است که معمولا در خانم‌ها و بیشتر در روابط زناشویی دیده می‌شود.
جالب اینکه این دسته از خانم‌ها خودشان به نق زدنشان واقفند و معتقدند گاهی که آقایان حرف‌هایشان را نمی‌شوند و نق می‌زنند. حال باید دید نق زدن‌های والدین چه تاثیری بر فرزندان‌شان دارد؟ متاسفانه نق زدن والدین، کودکان را از داشتن تفکر خلاق و ارتباط سالم دور می‌کند و باعث می‌شود کودکان محدود فکر کنند و زاویه شناختی خود را بسته نگه دارند بنابراین از اندیشه و تفکرات‌شان استفاده نمی‌کنند و فکر می‌کنند برای به دست آوردن اهداف و آرزوهای‌شان فقط می‌توانند حرف بزنند و به دنبال پیدا کردن راه‌های مختلف برای رسیدن به هدفشان نیستند. همه این عوامل باعث می‌شود کودکان به نوعی وابسته و درمانده شوند زیرا فکر می‌کنند که چون مادرشان نق می‌زند و به نتیجه می‌رسد پس من هم از طریق نق زدن به اهدافم می‌رسم در حالی که همیشه این‌طور نیست. این کودکان از تکامل و پیشرفت باز می‌مانند.
راهکارها
به جای نق‌زدن از راه‌های دیگری برای ابراز وجود و دیگر مسایل استفاده کنید تا منظورتان را به طرف مقابل بفهمانید. به عنوان نمونه 1. کلام‌تان را مناسب کنید. 2. این احساس را در خود ایجاد کنید که اگر نق بزنید خودتان را خراب کرده‌اید و مخاطب‌تان کمتر به شما گوش خواهد داد. 3. سعی کنید اعتمادبه‌نفس‌تان را افزایش دهید و به این مساله فکر کنید که شما توانمندی‌ها و مهارت‌های زیادی دارید و با استفاده از آنها می‌توانید نظرات‌تان را به دیگران ارائه دهید. 4. سعی کنید با لحن مناسب و در مکان مناسب حرف‌هایتان را بزنید. به‌عنوان نمونه بگویید: «تو فکر نمی‌کنی این‌طور بهتر است؟ صلاح می‌دانی فلان کار را انجام دهیم؟...» استفاده از این عبارات می‌تواند افراد را وادار کند تا به جای تکرار پیام کلامی، از اندیشه‌شان استفاده کنتد. 5. مهارت‌های ارتباطی خود را ارتقا دهید و به جای نق زدن از آنها استفاده کنید. 6. از فیدبک‌های کلامی استفاده کنید و از طرف مقابل‌تان سوال کنید که آیا متوجه صحبت‌های من هستی. در این صورت احتمال اینکه طرف مقابل حرف‌تان را بیشتر گوش بدهد زیاد است تا وقتی که بدون بازخورد گرفتن از او صحبت کنید. 7. برای صحبت کردن به خصوص با همسر و فرزندان‌تان زمان مشخصی را تعیین کنید و به صحبت‌های‌تان رسمیت دهید تا آنها را وادار به شنیدن صحبت‌های‌تان کنید.
