این مسئله در مراسمات ازدواج نیز به خوبی خود را نشان می دهد و در آن برخی خانواده ها فرصت خوبی بدست می آورند تا قدرت و بالندگی مادی خود را با غرور به رخ دیگران بکشند و پز بدهند آنها بجای اینکه به موضوع و هدف و شناخت طرف مقابل بپردازند که ارتباط مستقیمی با آینده فرزندشان دارد به فامیل و آنچه آنها در مراسمات خود انجام داده اند می اندیشند تا کاری کند که یک سرو گردن از آنها پیشی بگیرند و حواسشان اصلآ به این نکته مهم نیست که داشتن امکانات مادی و گرفتن مراسم پر زرق و برق آنچنانی هرگز نتوانسته است برای کسی خوشبختی بیآورد و شیرازه زندگی زناشویی را از گسستگی نجات دهد این قبیل کارها که ناشی از غفلت است بجای اینکه کانون خانواده را گرم و پر مهر سازد تنور اختلافات را در خانواده ها داغ می نماید و نتیجه آن از قبل مشخص است.
بنا براین در علت گرایش افراد به چشم و همچشمی باید گفت علت این رفتار و اعمالها را باید در تربیت دوران کودکی جستجو نمود زمانیکه کودک بنا به رفتار اشتباه والدین مورد توجه قرار نمی گیرد و نیاز های اساسی روحی و روانی او به ورطه فراموشی سپرده می شود وقتی که تحقیر ها و سرزنش ها دل کوچک کودک را به درد می آورد او در درون خود می شکند و احساس حقارت و خود کم بینی می کند او خود را کمتر و پایین تر از دیگران احساس کرده و به شدت اعتماد به نفس اش پایین می آید و به مرور احساس حقارت به عقده حقارت تبدیل می شود که نیرویی مخرب بوده و فرد را به انجام هر کار نامعقولی وادار می سازد بنا براین فرد برای اینکه بتواند روح خود را از این حس موذی و عذاب آور رهایی بخشیده و از مخمصه و نا بسامانی آن نجات دهد به انواع تفکرات نا سالم روی می آورد که خود نمایی و چشم و همچشمی در بزرگسالی یکی از آنها برای جلب توجه اطرافیان است.
بنابراین والدین عزیز چه بهتر است بجای توجه به زندگی دیگران که نتیجه اش حسادت و زندانی شدن روح انسان در قفس تنهایی است به نقاط ضعف درونی خود بپردازیم و سعی کنیم کمبودها یمان را بر طرف سازیم و با اصلاح رفتاری خود به آدمی موفق تبدیل شویم تا دیگران نه بخاطر ثروت و مقام بلکه بخاطر انسانیت و نوع دوستی و موفقیت هایمان به ما احترام بگذارند والدین گرامی هرگز کودک را کور کورانه به رقابت های ناسالم تشویق نکنید زیرا نتیجه اش حسادت است بلکه می توانید از غبطه برای ایجاد تفکر سالم و در بوجود آوردن رقابتهای درست و اصولی در کودکان استفاده کنید که نتیجه اش پیشرفت های شگرف مادی و معنوی است
