کلیات

منیزیم فلزی است ضعیف و نادر به رنگ سفید تا نقره ای با نماد Mg، عدد اتمی 12، وزن اتمی 3، 24 و ساختار بلوری شش گوش یا هگزاگونال متراکم نام منیزیم از واژه یونانی Magnesia که حوزه ای است در Thessaly یا از نام شهر قدیمی Magnesia در آسیای صغیر گرفته شده است.منیزیم هشتمین عنصر فراوان در پوسته زمین و سومین عنصر فراوان و قابل حل در آب دریاست.
منیزیم در گروه دو (IIA)جدول تناوبی به عنوان فلز قلیایی خاکی قرار دارد.

مشخصات شیمیایی

منیزیم در حالت پودری، گرم می شود و زمانی که در معرض هوا قرار می گیرد، آتش گرفته و با شعله ای به رنگ سفید می سوزد. این فلز قلیایی خاکی عمدتاً به عنوان یک عامل آلیاژ دهنده برای ساخت آلیاژهای آلومینیوم-منیزیم استفاده می شود.این عنصر بصورت سه ایزوتوپ یافت می شود:Mg 26، Mg 25، Mg 24 که همه این ایزوتوپ ها به مقادیر زیاد یافت می شوند. حدود 79% از منیزیم نوع ایزوتوپ Mg 24 است.

کانی های منیزیم

اگرچه منیزیم در 60 کانی یافت می شود، اما این عنصر در ذخایر بزرگ «منیزیت»،«دولومیت»،«پروسیت»،«کارنالیت»،«الیوین»و سیلیکات های منیزیم که پتانسیل اقتصادی دارند،یافت می شود.

کاربردهای عمده

کاربردهای منیزیم در صنایع مختلف به شرح زیر است:
*تولید دیرگدازها
*آلیاژها
*تولید فلز منیزیم
*داروسازی
*سولفور زدایی در صنعت آهن و فولاد
*کاربردهای شیمیایی
*اکسید منیزیم
*کربنات منیزیم
*بی سولفید منیزیم
*سولفات منیزیم
*کلرید منیزیم
*هیدروکسید منیزیم
*منیزیای پخته شده
*مکمل غذای حیوانات

پزشکی

منیزیم معدنی برای قلب،عضله و کلیه مهم و مفید است.این ماده قسمتی از دندان و استخوان های شما را می سازد.مهم تر از همه، این ماده آنزیم ها را فعال می کند، به شما انرژی می دهد و به کارکردن بهتر بدن کمک می کند.این ماده همچنین استرس، افسردگی و بیخوابی را کاهش می دهد.ویتامین (6)Bبه جذب منیزیم مورد نیاز کمک می کند و با منیزیم در بسیاری از موارد همکاری می کند.منیزیم در بسیاری از غذاها قابل دسترس است.اگرچه بسیاری از مردم در ایالات متحده منیزیم کافی از رژیم غذایی شان دریافت نمی کنند.قرص های مغذی تنها می تواند به شما مقدار منیزیم دریافتی را نشان دهد.دانشمندان روشهای مختلفی برای مشخص کردن میزان منیزیم غذاهای متفاوت پیدا کرده اند.علاوه بر این، بسیاری از غذاها به طور کامل تجزیه نشده اند.
بیماریهای مشخصی تعادل منیزیم بدن را بهم می زند.برای مثال استفراغ یا اسهال می تواند منجر به کمبود منیزیم به طور موقتی شود.بیماریهای معده و روده، دیابت، التهاب پانکراس، عملکرد بد کلیه و داروهای دیورتیک(ادرارآور)می تواند باعث کمبود طولانی مدت منیزیم شود.اگر مبتلا به یکی از بیماریهای ذکر شده هستید برای منیزیم مورد نیاز مصرفی تان، با پزشک معالج مشورت کنید.

کاربردها

مصرف کافی منیزیم می تواند در موارد زیر به شما کمک کند:
*جلوگیری از سخت شدن رگها (تصلب شرائین)
*جلوگیری از حمله و سکته قلبی
*کاهش فشار خون
*کاهش سطح کلسترول و تری کلسرید خون
*تصحیح بی نظمی های ضربان قلب
*توقف حمله ها
*کاهش میزان نیاز به انسولین در صورت دیابتی بودن
*جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه
*درمان بیماری کرون
*درمان سر و صدای ناشی از کاهش شنوایی
*بهبود بینایی در صورت داشتن گلوکوما
*کاهش گرفتگی عضله، تحرک پذیری، خستگی، افسردگی و احتباس مایع مرتبط با قاعدگی
*جلوگیری از عوارض جدی حاملگی نظیر پره اکلامپسی و اکلامپسی
*نگهداری و تجدید سطح انرژی طبیعی بدن
*بهبود وضعیت خواب
*کاهش اضطراب و افسردگی
*کاهش عوارض و آثار استرس

منابع غذایی

غنی ترین منبع منیزیم عبارت است از آجیل(بادام، پسته، گردوی سیاه،...)تخم کدو، بادام زمینی، برگ سبز سبزیجات، غلات، گندم،آرد سویا و ملاس...
منابع خوب دیگر برای منیزیم آرد گندم،آرد جو،چغندر سبز،اسفناج ،خرده گندم،حبوبات،جو دو سر،موز،سیب زمینی(با پوست)،پسته.همچنین می توانید منیزیم را از بسیاری گیاهان گونه های علف ها و جلبک ها به دست آورید،برای مثال:جلبک آگار،گشنیز،شوید،دانه غلات،شاه پسند،خردل خشک،ریحان،پودر کاکائو،تخم رازیانه،مرزه،تخم زیره،تخم ترخون،تخم مرزنجوش و تخم خشخاش.

اشکال دیگر

منیزیم به اشکال مختلف در دسترس است.بهترین شکل آن به صورت«قابل حل»عرضه می شود،که بدن راحت تر منیزیم این ترکیب را جذب می کند.این ترکیبات قابل حل به صورت کپسول ژلاتینی است.مکمل های توصیه شده منیزیم شامل سیترات منیزیم، گلوکونات منیزیم و لاکتات منیزیم است.
دیگر منابع هم خانواده منیزیم شامل شیر منیزیم(هیدروکید منیزیم)که اغلب به عنوان یک ملین یا آنتی اسید استفاده می شود،نمکهای «ایپوم»(سولفات منیزیم)که به عنوان یک ملین کننده یا تقویت کننده استفاده می شود و یا به وان حمام اضافه می شود بعضی از اشکال منیزیم از طریق پوست قابل جذب است.

چگونگی مصرف

شما باید مقدار کمی از منیزیم را در روز با یک لیوان پر از آب مصرف کنید(تا باعث اسهال نشود)مقادیر توصیه شده روزانه به شرح زیر است:
*مردان بزرگسال بین 19 تا 34 سالگی:400 میلی گرم، بعد از 30 سالگی:420 میلی گرم
*زنان بزرگسال بین 19 تا 34 سالگی:3100 میلی گرم، بالاتر از 30 سال:320 میلی گرم
*پسران در سن 14 تا 18 سال:410 میلی گرم
*دختران در سن 14 تا 18 سال:360 میلی گرم
*نوجوانان 9 تا 13 سال:240 میلی گرم، بچه ها در سن 4 تا 8 سال:130 میلی گرم و کودکان سن 1 تا 3 سال:80 میلی گرم.

موارد احتیاط

اگر بیماری شدید کلیوی یا قلبی دارید، بدون مشورت پزشک از مکمل های منیزیم استفاده نکنید.
مصرف بیش از حد شیر منیزیم (به عنوان مسهل یا آنتی اسید)یا نمکهای ایپسوم (به عنوان مسهل یا تقویت کننده)باعث می شود که شما مقادیر زیادی منیزم هضم کنید،بویژه اگر مشکل کلیوی داشته باشید،مصرف زیادی منیزم باعث ایجاد مشکلات جدی برای سلامتی و حتی مرگ می شود.

تداخل های احتمالی

بعضی از غذاها، نوشیدنی ها و داروها، باعث از دست دادن منیزیم توسط بدن می شود.
سدیم(نمک)،کافئین،الکل، فیبر،ریبوفلاوین به میزان زیاد،انسولین دیورتیک ها(ادرارآور)و دیجیتال ها است.
بعضی از غذاها،نوشیدنی ها و داروها،بدن را برای مصرف منیزیم مورد نیاز با مشکل رو به رو می کنند.اینها شامل کلسیم،آهن، منگنز،فسفر،روی و چربی است.

منیزیم و میگرن

به تازگی تحقیقات زیادی در مورد نقش کمبود منیزیم در پیدایش میگرن شده است.بر اساس بررسی های انجام شده سطح منیزیم خون زنها درست پیش از قاعدگی به دلیل تغییرات هورمونی کاهش می یابد.این کاهش منیزیم می تواند باعث افزایش حملات میگرنی شود.کمبود منیزیم می تواند علائمی از قبیل حملات اضطراب، افسردگی، کرامپ های عضلانی و برخی علایم دیگر را به همراه داشته باشد.
منبع: نشریه اطلاعات علمی -شماره 359