اجزای قابل حل در آب به صورت محلولهای آبی به لاتکس اضافه میشوند . (البته پایدار نمودن لاتکس پیشش از افزودن مواد شیمیایی و ئبه خصوص محلولهای بسیار غلیظ یا محلولهایی که PH بسیار متفاوتی با PH لاتکس دارند).

اجزاثی جامد یا مایعات غیر قابل حل در آب با استفاده از محلول رقیقی از ماده ی پخش کننده مناسب به صورت دیسپرسیون و امولسیون در می آید و سپس به لاتکس افزوده می شوند برای داشتن بهترین خواص ممکن در قطعات ساخته شده ، لاتکس کلروپرن باید ولکانیزه شود . از آ»جاییکه مکانیسم پخت (ولکانیزه شدن) پلی کلروپرن با کائوچوی طبیعی ، الاستومر نیتریلی و الاستومر استایرن بوتادین متفاوت است ، تفاوتهای عمده ای را نیز در فرمولاسون آمیزه هایی که بر پایه لاتکس پلی کلروپرن هستند نمسبت به لاتکس سایر کائوچو و الاستومرها پدید می آورند .

قطعات بر پایه ی لاتکس کلروپرن در حضور اکسید روی ولکانیزه می شوند . معمولاً اکسید روی فعال برای این منظور توسیه می گردد. این ماده علاوه بر ایجاد اتصالات عرضی ، مقاومت در برابر فرسودگی ، حرارت و عوامل جوی را افزایش میدهد. اکسیبد روی فعال نقش بسیار مهمی به عنوان پذیرنده ی اسید آزاد شده در آمیسزه بازی می کند. به حلت حضور کلر آلیلی در ساختمانت مولکول ، اسید کلریدریک در محیط آزاد میشود. اکسیدروی فعال سید کلریدریک را جذب می کند که باعث افزایش مقاوت آمیزه نسبت به Aging میگردد. همچنین اثر حساس کننده و تغلیظ تدریجی لاتکس میشود.

گوگرد، اگرچه در تمام موارد مورد نیاز نیست اما سبب افزایش درجه ولکانیزاسیون می شود. این حالت برای کالا های دیپ شده خیلی مهم است زیرا افزایش درجه ولکانیزاسیون باعث کاهش کریستاله شدن می شود و از سخت شدن جلوگیری می کند.

در لاتکس کلروپرن هدف استفاده از شتابدهنده ها بیشتر بالا بردن درجه ولکانیزاسیون است تا کوتاه تر کردن زمان پخت .البته بعضی از شتابدهنده ها و یا ترکیبی از آنها اثرات ویژه ای بر آمیزه دارد مانند افزایش مدول .و استحکام کششی. شتابدهنده اتیلن تیواوره و یا ترکیبی از دی فنیل اوره با دی فنیل گوانیدین برای لاتکس پلی کلروپرن مناسب می باشد .برای پخش مواد جامد (از جمله عوامل پخت، شتابدهنده و رنگ )در آب از عوامل پخش کنندگی استفاده می شود . عمده ترین عامل پخش گنندگی در مصرف لاتکس نمک سدیمی آلکیل نفتالن سولفونیک اسید می باشد.

به منظور ریز کردن ذرات جامد تا اندازه ذرات در سیستم کلوئیدی از ظرف مخصوص بالمیدی یا آسیاب توپی استفادئه میشود در این ظرف توپ ها یا سنگ هایی با اندازه های متفاوت وجود دارد . ظرف بالمیل روی چند غلطک به طور مداوم می چرخد که در اثر چرخش سنگ های موجود درون ظرف عمل آسیاب شدن و پخش یکنواخت مواد راحت تر و بهتر انجام می شود افزایش محلول خیلی رقیقی از آلکیل نفتالن سولفونیک اسیدبه عنوان مواد جامد درون بالمیل ، باعث می شود مکه به هنگام آسیاب شدن به سرعت حل شده ومحلولی با ویسکوزیته پائین حاصل شود . عمل آسیاب شدن مواد جامد در ظرف بالمیل به مدت 24 ساعت به طول می انجامد.

استافاده از آنتی اکسیدانتا ها مقاومت بالا تر ی در اثر تخریب، حرارت ، اکسیژن، ازونو شرایط کارگرد دینامیکی ایجاد می کند و خواص الاستیکی و استحکامی آمیزه در مدت زمان طولانی تری حفظ می شود. آنتی اکسیدانت مشتق دی فنیل آمین برای این منظور کاربرد دارد .

مواتدی که در زیر مورد برسی قرار می گیرند موادی هستند که روی ویژگی های کلوئیدی لاتکس تاثیر می گذارد .

برای پایدار کردن آمیزه لاتکس کلروپرنی از پایدار کننده پلی گلیکل اتر آروماتیک استفاده می شود امولوین W یک امولسیفایر غیر یونی است . از آنجایی که حلالیت امولسیفایر های غیر یونی با افزایش دما کاهش میابد این نوع امولسیفایر هال برای پایداری آمیزه لاتکسی حساس به حرارت مورد استفاده قرار می گیرد امولوین W به سادگی در آب سرد قابل حل است و معمولا 20 تا 25 درصد آن استفاده می شود، این ماده نقطه جامد شدن لاتکس کلروپرن را کاهش می دهد.

از آنجایی که برای تولید دستکش ضد اسید روش فرایند حساس به حرارت انتخاب شده است باید به آمیزه لاتکسی ماده ای اضافه نمود که هنگامی که قالب با دمای حدود 40 تا 50 درجه سانتی گراد وارد آمیزه می شود آمیزه به آن دما حساس شده و لایه ای از آن روی قالب منعقد می شود.

برای این منظور یعنی جهت حساس کردن آمیزه به حرارت از مادهخ حساس کننده به حرارت به نام coagulant ws که دارای ترکیب شیمیایی پلی سیلوکسان است به همراه محلول آبی نمک آمونیوم(کلرید آمونیوم) استفاده می شود coagulant ws در درجه حرارت های بالا به صورت ژل در می آید و اثر ناپایدار کننده بر لاتکس دارد همچنین قادر است با توجه به فرمولاسیون نقطه انعقادی در حدود 32 تا 80 درجه سانتیگراد ایجاد کند. نقطه انعقاد دمایی است که در آن دما آمیزه لاتکسی به صورت منعقد شده روی قالب می نشیند.

محلول رقیقی از آمونیوم کلراید می تواند به عملکرد coagulant ws کمک کرده و همچنین

منجر به تنظیم دمای انعقاد گردد. بدین گونه با استفاده از مقادیر مختلف آمونیوم کلراید در فصول و شرایط آب و هوایی مختلف می توان نقاط انعقاد متفاوتی را برای آمیزه ایجاد نمود . به طور مثال در شرایط آب و هوایی گرم با استفاده از مقادیر کم آمونیوم کلراید ، دمای انعقاد آـمیزه بالا می رود تا آمیزه ی لاتکسی در دمای محیط ناپایدار نگردد .

اقدامات عملی :

موادی که در بالا عنوان شد برای افزایش به لاتکس کلروپرن و تهیهه آمیزه برای تولید دستکش ضد اسید استفاده می شود . بعد از اینکه فرمولاسیون با مقادیر مشخص شده طراحی گردید که به صورت مرحله به مرحله ر آزمایشگاه آمیزه تهیه شد . با استفاده از قالب کوچکی عمل دیپ کردن و همچنین به دست آوردن ضخامت مورد نظر برای تهیه دستکش متناسب با مدت زمان نگهداری در آمیزه (مدت زمان دیپ کردن) انجام شد . عملیات خشک کردن و پخت فیلمها به طور آزمایسشی برای کسب مدت زمان مناسب نیز در آزمایشگاه انجام گردید.

آمیزه ی لاتکس در چند مرحله به صورت زیر تهیه شد :

پس از انتخاب لاتکس کلروپرن (مرحله ی اول) در مرحله ی دوم فرمولاسیون ،‌اکسید روی فعال ، شتابدهنده ی NPV/C ، گوگرد و دوده با محلول 5% آبی در ظرف بال میل مخلوط شدند . عمل آسیاب کردن این مواد به مدت 24 ساعت به طول انجامید که مخلوط یکدست و یکنواختی حاصل گردید که سپس به لاتکس اضافه شد . در مرحله ی سوم چون آنتی اکسیدانت DDR به صورت امولسیونی میباشد به راحتی با لاتکس در یک مرحله به تنهاییی مخلوط گردید . در مرحله چهارم و پنجم محلول ها مطابق فرمولاسیون به طور جداگانه و به ترتیب به لاتکس اضافه شدند .عمل افزایش مواد به لاتکس همراه با همزدن مداوم محلول انجام میگیرد پس از این که عمل آمیزه سازی و تهیه شیت با ضخامت مناسب در آزمایشگاه با موفقیت انجام شد آمیزه در اشل بزرگتر و برای تولید دستکش در خط تولید تهیه گردید.

آمیزه پس از تهیه در ظروف دو جداره ریخته شد تا با گردش آب سرد و جاری دمای آن پائین و ثابت باقی بماند زیرا دمای آمیزه نباید از 25 در جه سانتیگراد تجاوز نماید . ویسکوزیته آمیزه فورا پس از تهیه بالا می رود اما پس از 24 ساعت تا حدودی که بتوان عمل دیپ را بدون هیچ مشکلی انجام داد مجددا افت می نماید و سپس ثابت باقی می ماند بنابر این پس از طی 24 ساعت زمان استراحت و ثابت ماندن ویسکوزیته آمیزه قالب های دستکش تمییزی که در دمای 40 تا 50 درجه سانتیگراد حرارت داده شده بود داخل آمیزه غوطه ور شدند که به این ترتیب فیلمی از آمیزه به صورت ماده منعقد شده برگشت ناپذیر روی قالب قرار گرفت سپس قالب های دستکش به همراه فیلم ایجاد شده در دمای 80 تا 90 درجه سانتیگراد خشک شد بعب از عمل خشک کردن دستکش ها در اتوکلاو پخت شده و پس از پخت کامل دستکش ها از قالب خارج شده و در داخل حوضچه های آب سرد شستشو شدند و بالاخره پس از خشک شدن با دستگاه خشک کن دستکش ها آماده مصرف می گردد.

با وجود مشکلات و سختی هایی که بر سر راه تولید این نوع دستکش ها وجود داشت دستکش های ضد اسید با موفقیت در خز تولید تهیه شد.