خلاصه :
یکی از مسائلی که امروزه در مبحث انرژی مطرح است، چگونگی ذخیره سازی سوختهای پاکی مانند هیدروژن، متان و... برای کاربردهای مختلف است. در حالت عمومی ذخیره سازی گاز طبیعی فشرده در وسایط نقلیه در سیلندرهای استیل سنگین و در فشارهای بالا (20 تا 30 مگا پاسکال)صورت میپذیرد در حالیکه ذخیره سازی گاز به روش ANG(adsorbed natural gas) در محفظههای سبک و با فشارهای نسبتا پائینی (در حدود 4 مگا پاسکال)صورت میپذیرد، بنابراین ذخیره سازی گاز طبیعی به روش ANG میتواند یک انتخاب بسیار موثرتر باشد زیرا در فشارهای پایین هزینههای کمتری صرف ذخیره سازی میشود. امروزه جذب گاز متان با استفاده از جاذبهای متنوعی مانند کربن فعال شده(AC)، کربن اشتقاقی کربید(CDC)، زئولیتها و نانولولههای کربنی تک دیواره(SWCNT)، نانولولههای کربنی چند دیواره(MWCNT)و... صورت میپذیرد. در این مقاله مروری داریم بر مکانیزم ذخیره سازی گاز متان با استفاده از نانولولههای کربنی و در نهایت نتایج کار محققان مختلف را در زمینه ذخیره سازی گازها با استفاده از نانو ساختارهای کربنی، مورد ارزیابی و مقایسه قرار میدهیم.
مقدمه جذب گاز طبیعی در مواد متخلخلی مانند زئولیتها، کربن فعال شده (AC) غربالهای مولکولی، کربن اشتقاقی کربید، بررسی و مطالعه شده است. اخیراً نانولولههای کربنی بخاطر خواص منحصر به فردشان از جمله تخلخل یکنواخت، استقامت کششی زیاد، هدایت الکتریکی، بسیار مورد توجه و مطالعه قرار گرفته اند. نانولولههای کربنی به دو صورت تک دیواره (SWCNT) و چند دیواره (MWCNT) میباشند. تحقیقات زیادی به منظور جذب گاز متان که یکی از اجزای مهم گازطبیعی است، روی نانولولههای کربنی تک دیواره صورت گرفته است. این در حالی است که مطالعات درباره جذب گاز متان روی نانولولههای کربنی چند دیواره محدود میباشد. اما در بررسیهای انجام شده به نظر میرسد، خواص جذب گاز روی SWCNTها و MWCNTها کاملاً متفاوت میباشد. مکانیزم جذب متان توسط نانولولههای کربنی در مطالعه ای که توسطSeifer انجام شد، اثر متقابل هیدروژن با فولرینها ونانولولههای کربنی نشان دهنده این مطلب بود که یون هیدروژن H+ با کربنهای هیبرید شده SP2 از هر دو ماده تشکیل کمپلکس میدهد.Xianren و[2 Wenchuam] ، از روش DFT (Density Functional Theory) و روش شبیه سازی GCMC(Grand Canonical Mont Carlo) برای بررسی جذب CH4 در داخل SWCNTها استفاده نمودند. شکل1- سیستم ذخیره سازی گاز به روش ANG بنابراین، مجموعه های جذبی متان در سطوح داخلی و خارجی نانولولههای کربنی به دو صورت شبه مایع و شبه جامد میباشد. همچنین گزارش شده است[1] که CNT هیدروژنی با هیدروژن مرزی متناوب داخلی/خارجی (H-CNTزیگزاگی)0.55 eV پایداتر از CNT هیدروژنی است که همه هیدروژنهای آن خارجی باشند(H-CNT آرمچیر) و در این حالت (H-CNT زیگزاگی)، فرمر، مولکولهای متان را با زاویه پیوندی تقریبا قائم در بر میگیرد. بهطوری که متان بهطور قویتری روی سطوح خارجی H-CNT زیگزاگی ذخیره می شود تا روی سطوح داخلی H-CNT زیگزاگی و H-CNT آرمچیر. ذخیره سازی گاز به روش ANG شکل 1 سیستم ذخیره سازی گاز به روش ANG را نشان میدهد. به منظور کنترل دمای فرایند، سلول بارگیری(Loading Cell) و سلول جاذب (Adsorption Cell) و خطوط ارتباطی در یک حمام آب قرار دارند. قبل از شروع آزمایش بایستی ناخالصیهای سلول جذب را توسط یک پمپ خلاء زدود و وزن جاذب را در خلاء کامل اندازه گیری کرد، زمانیکه دما در سلولهای بارگیری و جاذب به حد مطلوب رسید (حالت تعادل اولیه) آزمایش شروع میشود. میزان فشار و دما در سلولها همانطور که در شکل نشان داده شده است به یک رکوردر موبایل گزارش میشود و به این صورت زمان تعادل واکنش در هنگامیکه فشار و دمای فرایند ثابت باقی ماند (حالت تعادل دوم) مشخص میشود سپس با موازنه جرم (معادله 1) بر مبنای دما و فشار اندازه گیری شده قبل و بعد از حالت تعادل میتوان ظرفیت جاذب را تعیین کرد. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
که در معادله فوق، P، فشار، T، دما، V، حجم، R، ثابت گاز، M، وزن مولکولی، Z، ضریب تراکم پذیری گاز و Nتعداد مولکولهای جذب شده است. زیرنویس 1 نشان دهنده وضعیت تعادلی اولیه و زیرنویس 2 نشان دهنده وضعیت تعادلی نهایی است.[4]
مروری بر ذخیره سازی گاز متان در نانو ساختارها شکل2- جذب متان در شرایط آزمایشگاهی با دمای 303 درجه کلوین (?)روی SWNHs فشرده شده، و ایزوترمهای شبیه سازی شده (-) در SWNTs آرایه مربعی و (---) آرایه مثلثی
شکل3- برش عرضی از آرایههای مثلثی نانولولههای تک دیواره همانطور که گفته شد مطالعات و تحقیقات جذب گاز متان روی نانولولههای کربنی چند لایه نسبت به نانولولههای کربنی تک لایه محدودتر میباشد. از جمله کسانی که در این زمینه کار کرده است Sunny E.Iykenv از کشور مالزی است. وی توانست نانولولههای کربنی چند دیواره را با تکنیک رسوبدهی بخار شیمیایی کاتالیست شناور(FCCVD) تولید کند. این تکنیک میتواند در تولید انبوه نانولولههای چند دیواره با هیبریدهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد. نانولولههای کربنی با هیبرید SP2 دارای بزرگترین سایز روزنه هستند. سایز روزنه در SP2 44.4 نانومتر و در SP1 وSP3 وSP4 به ترتیب برابر 9.1و8.9و8.7 نانومتر است. گاز متان بصورت مایع و شبه جامد روی نانولولههای تولید شده جذب میشود. ایزوترمهای بدست آمده از آنالیزر BET در این آزمایش در شکل 5 نشان داده شده است. همانطور که مشاهده میشود، ایزوترمهای جذب برای کربنهای SP1 و SP2از نوع III میباشند در حالیکه ایزوترمهای جذب متان برای کربن SP3 دارای سه نقطه اوج است که احتمالا مربوط به تغییر فاز میباشند. از این گذشته ایزوترم دمای 15 درجه سانتیگراد دارای دو نقطه اوج میباشد که نمایشگر نقاط تغییر فاز میباشند. در این آزمایش مشاهده میشود که جذب متان توسط نانولولههای کربنی چندلایه نسبتا پایین است در حالیکه با افزایش فشار بر مقدار گاز جذب شده اضافه میشود. شکل4- تصاویرTEM از پنج نمونه CNT(SP2F,SP1,SP1,SP3,SP4) که نمونه آخر دارای متان جذب شده است. پس از آن در آزمایشهایی که توسطJae-Wook Lee انجام شد، نانولولههای کربنی چند دیواره با روش رسوب دهی بخار شیمیایی(CVD) با طول یکنواخت و قطر مشخص ساخته شدند، شکل10 تصاویر TEMوSEM نانولولههای چندلایه کربنی ساخته شده را نشان میدهد. ضخامت دیوارهها در حدود 15 تا 20 نانومتر و طول آنها در حدود 20 تا 30 میکرومتر و دانسیته توده در حدود 0.005 تا 0.006 گرم بر سانتی متر مکعب است. در این آزمایش گاز متان مورد استفاده دارای خلوص 99.9 درصد است. نتایج آزمایشگاهی که در این روش بدست آمده است در دماهای 301.15 و313.15 و323.15 کلوین و در فشاری تا 3 مگا پاسکال موجود میباشد که در جدول 1 نشان داده شده است. همانطور که از این جدول پیداست ظرفیت نانولولههای چند دیوارهکربنی در فشارهای پایین تر از 1.5 مگا پاسکال بسیار کم میباشد در حالیکه در فشارهای بالاتر نیز میعان موئینگی رخ میدهد. به علاوه فشار میعان موئینگی با دما افزایش مییابد. [10]در شکل 6 ایزوترمهای جذب متان نشان داده شده اندکه مشاهده میشود ایزوترمهای جذب متان در گستره دمایی این آزمایش، از نوعIV میباشند.[4] |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
شکل6- ایزوترمهای جذب متان روی نانولولههای کربنی چند دیواره |
شکل5- ایزوترمهای جذب/دفع متان در CNTها، (a) دفع متان از SP2 در دماهای مختلف. (b) جذب متان روی SP1,SP2 (در دماهای مختلف) وSP3
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نتیجهگیری بررسی جذب گاز درنانو ساختارها نشان میدهد که پارامترهای روزنه و دانسیته جادب میتواند در میزان جذب گاز بسیار موثر باشد به طوری که خواص روزنهها در SWNHهای فشرده شده به گونه ای است که در دمای 303 درجه کلوین و فشار 3.5 مگا پاسکال، ظرفیت ذخیره سازی گاز متان این نوع جاذب 160 v/v میباشد. در ارتباط با SWNTها میتوان گفت که آرایش آنها و فاصله واندروالسی در آنها از پارامترهای مهم در میزان ذخیره سازی گاز طبیعی میباشد. همانطور که در نمودار شکل 2 نشان داده شده است، میزان جذب گاز در SWNTهای آرایه مربعی و آرایه مثلثی در فشارهای پایین تقریبا یکسان است و این میزان در فشارهای بالاتر از 4 مگا پاسکال در SWNTهای آرایه مثلثی افزایش مییابد. همچنین SWNTهای آرایه مثلثی با فاصله واندروالسی 0.34 نانومتر در فشار 4.11 مگاپاسکال ظرفیتی در حدود 170 v/v برای ذخیره سازی گاز متان دارند در حالیکه این ظرفیت در SWNTهای بهینه شده با فاصله واندروالسی 0.8 نانومتردر شرایط یکسان به 216 v/v میرسد که حتی بیشتر از ظرفیت ذخیره سازی CNGدر فشارهای 20 تا 30 میباشد(200 v/v). |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
در بررسی MWCNTها با توجه به جدول 2 مشاهده میشود که ظرفیت این نانوساختارها در فشارهای پایین، بسیار کم و در حدود 14 g/Kg است و در فشارهای بالاتر میعان موئینگی رخ میدهد. بعلاوه فشار مناسب برای میعان موئینگی با افزایش دما، افزایش مییابد. منابع |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[1] Seifert G. Hydrogen on and in carbon nanostructures. Solid State Ionics 2003 |