اگر از حالا به فکر بوته گوجه فرنگی تان باشید، به این معناست که آد م عجولی هستید؟ نه، اگر از آن دسته پرورش دهندگان نیستید که خواهان اول شدن و ارائه خوش طعم ترین گوجه فرنگی می باشند.متاسفانه، گوجه فرنگی های پرورشی خوشمزه و آبدار دیگر به چشم نمی خورند.اگر باور ندارید، در زمستان به جمع آوری نمونه هایی از سبزی فروشیهای اطراف خود بپردازید، زود دست بکار شدن و بهره گیری از راهکارهای ارائه شده و آزمایش گاه و بیگاه مراحل رشد گوجه فرنگی ها، برداشتی خوب را برایتان تضمین خواهد نمود.

1-بذرهای گوجه را زیاد نزدیک به هم نکارید

اگر کار پرورش گوجه فرنگی را با کاشت بذر شروع می کنید، گلخانه کاشت بذر آنها بایستی با محل پرورش بوته ها، یکی نباشد. ایجاد شرایط مناسب رشد، بزودی عرصه را بر گیاهان فوق تنگ خواهد نمود که به این خاطر، به محض درآمدن اولین برگچه های حقیقی، هر یک از این گیاهان را بایستی به گلدانی چهار اینچی(ده سانتی متری)منتقل نمود که معمولاً دو هفته پس از کاشت می باشد.

2-محیطی پرنور را برای گیاهانتان تامین کنید.

به دلیل نیازمندی بوته های کاشته شده گوجه فرنگی به نور زیاد، یا آنها را تحت تابش مستقیم آفتاب گذاشته و یا روزی 14 الی 18 ساعت زیر نور لامپهای مخصوص پرورش گیاه قرار دهید.گیاهان جوان را با فاصله تنها چند اینچی(10 الی 20 سانتی متری لامپهای فلورسنت(مهتابی)پرورش گیاه بگذارید.بوته های جوان گوجه فرنگی را در آفتابگیرترین محل زمین زراعی خود بکارید.

3-پنکه یا بادبزنی بر روی بوته های گوجه فرنگی قرار دهید.

به نظر می رسد که بوته های گوجه فرنگی برای هرچه قویتر شدن ساقه هایشان، نیازمند تکان و حرکات نوسانی در برابر نسیم و بادهای ملایم می باشند.با روزی دو بار و هر بار پنج تا ده دقیقه استفاده از یک پنکه برای ایجاد نسیم فوق، این نیاز را مرتفع سازید.

4-پیشاپیش خاک باغچه خود را گرم کنید.

بوته گوجه فرنگی عاشق گرماست.یکی دو هفته پیش از اینکه بخواهید چنین گیاهی را به زمین زراعی خود منتقل کنید، زمین آن ناحیه را با استفاده از پلاستیکهای قرمز و یا مشکی پوشش دهید.این گرمایش خاک باعث زودتر رسیدن گوجه ها خواهد شد.

5-آنها را در عمق بیشتری بکارید.

گیاه گوجه فرنگی را در عمق بیشتری نسبت به وضعیت کاشتنش در گلدان بایستی در زمین زراعی مستقر ساخت، بگونه ای که محل رستنگاه برگهای پایینی ساقه، کمی بالاتر از سطح خاک قرار بگیرند.ریشه گیاه گوجه فرنگی همانطور که ساقه هایش رشد و توسعه می یابند، توسعه یافته و به اطراف و اکناف خود ریشه می دوانند.شما هم می توانید چاله ای عمیقتر بکنید و یا خیلی ساده، شیاری کم عمق حفر نموده و ریشه گیاه را به پهلو بخوابانید.ساقه این گیاه مستقیماً رو به بالا و به سمت خورشید رشد خواهد یافت.مراقب باشید ساقه این گیاه را نمی بایستی به تیرک یا چوبی بسته یا حتی تکیه دهید.

6-کوددهی را به بعد موکول کنید.

کوددهی را بایستی پس از اینکه زمین زراعی گرمای خود را از دست داد، انجام نمود.کوددهی باعث نگهداری آب و محافظت خاک شده و از سوختگی خاک در اثر رشد گیاه جلوگیری به عمل می آورد، اما اگر کوددهی زودهنگام صورت پذیرد، می تواند همانند حائلی عمل کرده و باعث خنکی بشود.سعی کنید برای گیاهان گرمادوستی مثل گوجه فرنگی و فلفل، از روش کوددهی پلاستیکی استفاده نمایید(به راهکار شماره 4 مراجعه گردد).

7-برگهای تحتانی را قطع کنید.

هنگامی که بوته های گوجه فرنگی به 3 فوت(حدودا یک متر)قد کشید، برگهای تحتانی ساقه آن را به اندازه یک فوت(30 سانتی متر)از سطح خاک، قطع و جدا نمایید.معمولاً این برگها، اولین برگهایی هستند که دچار آفت زدگی قارچی می شوند.حداقل حسن این کار این است که چون آنها جلوی مقداری از نور خورشیدی را که به خاک بایستی برسد، سد نموده و این زمینه مساعدی برای رشد عوامل بیماری زا بوجود خواهد آورد و نیز مقداری از مواد مغذی خاک را ناخواسته به مصرف می رسانند، جلوگیری خواهد نمود.به نظر می رسد پاشیدن هفتگی عصاره چای هم می تواند در مقابل ابتلا به بیماری های قارچی موثر باشد.

8-هرس کردن و وجین نمود ن

مصرف کنندگان رو به تزایدی را که در اطراف شاخه های اصلی پیدایشان می شود، وجین نمایید.آنها نه تنها میوه و بازدهی ای ندارند، که مواد انرژی زای گیاه گوجه فرنگی را نیز به مصرف می رسانند.اما با یک هرس ساده و ابتدایی هم می توانید شرایط را برای گیاه خود حفظ نمایید.با بجا گذاشتن تنها برگهای کوچکتر به هنگام هرس، به آفتاب اجازه پرآبتر کردن و جاافتادگی میوه ها را داده، اما در عین حال این را هم در نظر داشته باشید که فتوسنتز و قندسازی متوسط همین برگها صورت می گیرد که نهایتاً به گوجه هایتان طعم می دهند.

9-آبیاری منظم

هنگامی که بوته ها در حال رشد هستند، آنها را منظم سیراب نمایید.آبیاری غیرمنظم(مثلاً یک هفته عدم آبیاری، و سپس سعی در جبران قصور صورت گرفته)، باعث خاتمه دادن به نوزایی گیاه، و پوسیدگی و شکنندگی آن خواهد شد.هنگامی که میوه ها شروع به رشد و رسیده شدن می کنند، کم کردن آبیاری آنها باعث تحریک گیاه به ذخیره سازی مواد قندی خواهد شد.در آبیاری گیاهان خود در این هنگام، آنقدر هم نبایستی مضایقه نمود که گیاهان پلاسیده و تحت فشار قرار گرفته، یا اینکه جوانه هایشان و حتی شاید میوه های خود را انداخته و از دست بدهند.

10-شرایط میوه زایی همگام و جمعی را مهیا نمایید.

تعیین و دسته بندی نوع گوجه فرنگی های کاشته شده، باعث هماهنگی در رشد، رسیدن و زمان برداشت محصول خواهد شد.تحصیل مقادیر زیاد اینچنینی حتی ساخت سس را نیز به لحاظ اقتصادی نتیجه پذیر خواهد ساخت.شما می توانید در اوایل تابستان با هرس نوک ساقه های اصلی بوته های گوجه فرنگی ای که نوع و نژادشان برایتان نامشخص است، آنها را باردهی زودهنگام به وادارید.
منبع:www.about.com
منبع: نشریه اطلاعات علمی -شماره 359