خلاصه :
20 سال پس از اولین پیشرفت واکنشهای سولوترمال، پی‌گیری تمایلات آینده و توانمندی‌های این روش، مهم به نظر می‌رسد. در طول 20 سال گذشته، از واکنشهای سولوترمال برای تهیة میکرو‌ـ نانوذرات با مورفولوژی‌های مختلف استفاده می‌شده‌است. واکنشهای سولوترمال با شاخص‌های شیمیایی مختلف(ماهیت واکنشگر و حلال) و شاخص‌های ترمودینامیکی(به‌خصوص دما، فشار) شناخته می‌شوند. الف) انتخاب ترکیب حلال، حیطة تحقیقاتی جدیدی را برای پایدار کردن طبقات مختلفی از مواد از قبیل آلیاژها، اکسیدها، نیتریدها، سولفیدها و... باز کرده‌است؛ ب) شرایط دمایی ملایم که می‌تواند نفوذ شیمیایی و واکنش‌پذیری را بهبود بخشد تا اینکه به تهیة مواد ویژه در مرز بین طبقات مختلف موادی از قبیل مواد آلی(اکسیدها، نیتریدها، هالیدها و...) یا آلی‌ـ معدنی، معدنی‌ـ زیستی کمک کند؛ ج) شرایط فشار بالا، به‌دلیل انتقال کمِ انرژی در مقایسه با دما، اجازه می‌دهد که مواد نیمه‌پایدار نوین(مواد الهام‌گرفته از زمین یا طبیعت1) را ایجاد کنیم؛ د) به‌دلیل اهمیت توسعة تحقیقات پایه‌ای و کاربردهای صنعتی مواد، این مقاله بر توانمندی فرایند سولوترمال در ساخت مواد، تمرکز می‌کند.
متن این مقاله به صورت pdf قابل دریافت می باشد( 
)
