شیر محمدی

   به روایت جواد اباذر نژاد

 در حدود5/2 کیلومتر بعد از «شول پلنگی» روستای قدیمی «شیر محمدی» واقع است. " شیر محمد " نیز مانند " کربلایی محمد حسین " یک هویت مجهول و ناشناخته است. هیچ اثر و رد پا از او در دست نیست. هویت تاریخی این روستا به یک اصله درخت چنار بسیار قدیمی بر می‏گردد که عمر آن درخت رابه چندین صد سال بر می‏گردانند. به آن " چنار نظری " می‏گویند. گویا مورد توجه و نظر خاصی یک ولی اللّه است، می‏گویند یک امام زاده در پای آن چنار مدفون است، زنان حاجت مند درپای آن درخت چنارآب و آش می‏کنند .

  ازدیگر مناظر روستای «شیر محمدی» چشمه‏های آن است. یکی چشمه ی موسوم به " زیره " می‏باشد که روستای «شیر محمدی» را دو شقه کرده و از وسط آن می‏گذرد، دیگری چشمه ی " محمود آباد " است که  در سمت قبله ی آن روستا قرار دارد و محل دیدنی است. مالکین سابق املاک شیر محمدی همان مالکین املاک «پلنگی» تا قلعه ی «چغا» بوده اند، هرحکمی که آن محلات داشته، بر«شیرمحمدی» هم صادق است. این روستا دارای 120 خانوارجمعیت است که تعداد 800 نفر را در خود احتوی کرده است .

  مردم ساکن درروستای «شیرمحمدی» به 3 طایفه تحت عناوین: عین اللّهی، محمد زمانی و رضایی وابسته می‏شوند. چنان که گفته شده: طایفه ی عین اللّهی از ساکنان قدیم شیر محمدی اند؛ محمد زمانی از " بکش نور " آمده در این جا ساکن شده‏اند. رضایی‏ها از اعقاب نجف «پلنگی» می‏باشند .

 روستای «شیر محمدی» از قدیم الایام دارای حمام و مسجد بوده است، اکنون یک باب مسجد نوساز به نام امام جعفر صادق (ع) دارد که زمین آن را آقای علی رضا خوش دل اهداء نموده است. یک باب مدرسه ی ابتدایی امور تحصیلی فرزندان این محل را سامان دهی می‏نماید. دراین محل هیأت عزاداری به نام ابا عبداللّه الحسین (ع) فعالیت دارد که تحت سرپرستی آقایان احمد حسین زارع، ثانی فیروزی، عبدالرضا نعمتی اداره می‏شود.

 تارخ  روستای «شیرمحمدی» آن قدر طولانی هست که ساکنین قبلی این محل تا کنون  4 قبرستان را پر کرده‏اند، لکن این قدمت تاریخی به ثبت نرسیده واسناد ومدارکی روشن وگویا دردست نیست تامتکی به آن بتوان نظر قاطع ارایه نمود. از روستای «شیر محمدی» تاکنون 3 نفر کارمند پا گرفته‏اند. این محل از امکانات اولیه ی زندگی شامل آب لوله کشی، روشنایی برق، خانه ی بهداشت و مخابرات برخورداراست. وضعیت دام داری خوب است. صنعت قالی بافی رواج گسترده دارد. روستای «شیر محمدی» به رغم برخور داری ازجمعیت زیاد، سابقه ی تاریخی ممتد و ضیق محل، مانند روستاهای اطراف خود جمعیت مهاجر قابل توجه نداشته است .