یکی از مشکلات متداولی که بسیاری از صاحبان دوربین های دیجیتال دارند لرزش دست و در نتیجه عکس های تار است. این مسئله تنها به دلیل خوب قرار نگرفتن دوربین در دست در زمان عکاسی است. این موضوع زمانیکه به دلیل نور کم محیط، شاتر برای مدت بیشتری باز است محسوس تر خواهد بود، کوچکترین حرکت دوربین باعث اعوجاج می شود و تنها راه جلوگیری از آن استفاده از سه پایه است.

این اعوجاج را در عکس های کسانی می بینید که عادت کرده اند دوربین را به اندازه یک دست از بدن خود دور کنند و بعد ( معمولا با یک دست) عکس بگیرند. درواقع هرچه دوربین را دورتر از بدن خود بگیرید، احتمال اینکه عکسی لرزان بگیرید بیشتر است.

سه پایه ها بهترین راه جلوگیری از لرزش است و با سه بازوی محکم خود دوربین را ثابت نگه می دارند. ولی اگر سه پایه ندارید بهتر است دوربین را با دو دست نگه دارید.

عکاسی با یک دست وسوسه انگیز است. شاید حتی بستنی قیفی تان را با یک دست می خورید و با دست دیگر به شکار لحظات می پردازید ولی مطمئن باشید اگر هر دو دستتان را به عکاسی اختصاص دهید از نتیجه بسیار راضی تر خواهید بود.

اینکه دقیقا دوربین را چطور نگاه دارید به نوع دوربین و ترجیحات خودتان بستگی دارد. با این حال پیشنهادات زیر ممکن است به کار بیاید:

از دست راست برای نگاه داشتن سمت راست دوربین کمک بگیرید. انگشت سبابه را بالای شاتر بگذارید و سه انگشت دیگر دور سطح جلویی دوربین را بپوشانند. شست راست قسمت عقبی دوربین را کنترل خواهد کرد. بیشتر دوربین های امروزی، جاهایی برای قرار دادن دست دارند که به شما برای جاگذاری صحیح انگشتان کمک می کند. دست راستتان را به جای محکمی گیر بدهید ولی دوربین را در دستتان فشار ندهید. یادتان باشد قرار نیست روی شاتر ضربه بزنید، قرار است آن را بفشارید.

نحوه قرارگیری دست چپتان به نوع دوربین بستگی دارد ولی کلا باید وزن دوربین را تحمل کند. بنابر این حتی ممکن است ترجیح دهید زیر دوربین قرار بگیرد و یا اگر دوربین DSLR دارید زیر یا دور لنز را بپوشاند.

دوربین را زیاد از بدنتان دور نگاه ندارید. اگر از LCD برای عکاسی استفاده می کنید نهایت فاصله مناسب صفحه نمایش از چشم هایتان 30 سانتی متر خواهد بود. بازوهایتان را به بدن بچسبانید و دوربین را در فاصله مناسب از صورتتان قرار دهید.

به استحکام موقعیت خود با تکیه بر جسمی محکم و سخت مثل درخت یا دیوار بیفزایید. اگر مجبورید بایستید و چیزی برای تکیه دادن ندارید، یک پایتان را به اندازه عرض شانه جلوتر از بدنتان قرار دهید تا بدنتان حالتی استوار پیدا کند. هر چه بدنتان ثابت تر باشد، دوربین هم لرزش کمتری خواهد داشت.

قبل از گرفتن عکس یک نفیس آرام ولی عمیق بکشید، آن را نگاه دارید، عکستان را بگیرید و حالا نفستان را بیرون دهید. روش دیگر کاملا عکس این است: بازدم، چیلیک، دم. لرزش بدن در هنگان تنفس واقعا زیاد است و رعایت این نکته ساده کمک زیادی به کاهش لرزش عکس ها خواهد کرد.