آلیاژ به عنوان ترکیبی از دو یا چند عنصر که حداقل یکی از آن‌ها فلز است، تعریف می‌شود. آلیاژ می‌تواند ترکیبی از دو یا چند فلز یا ترکیبی از یک فلز یا چند فلز با نافلزات باشد. جزء یا فلز اصلی در یک آلیاژ، به عنوان فلز اصلی یا فلز پایه مورد اشاره قرار می‌گیرد. بر همین اساس، هدف از ایجاد آلیاژ این است که ترکیبی از این عناصر فلزی و نافلز، ویژگی‌های خاصی را ارائه دهند. برای مثال، فولاد ضدزنگ که آلیاژی از فولاد و کروم است، برخلاف فولاد دچار زنگ زدگی یا خوردگی نمی‌شود. بخش‌های زیر برخی از آلیاژهای رایج را ذکر می‌کند.
 

فهرست آلیاژها

برخی از فلزات شناخته شده مانند آلومینیوم، کبالت، مس و غیره دارای بیش از 5 نوع آلیاژ هستند. هر فلز دارای حداقل یک آلیاژ است. اکثر این آلیاژها برای اهداف صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این‌ جا فهرست کوتاهی از آلیاژهای برخی فلزات را ذکر می‌کنیم.
 

آلومینیوم

AA-8000
آلنیکو (آلومینیوم، نیکل و مس)
دورالومین ( آلومینیوم، مس)
زاماک (روی، آلومینیوم، منیزیم، مس)
سیلومین (آلومینیوم، سیلیکون)
آلومینیوم آلیاژهای دیگری را با منیزیم، منگنز و پلاتین تشکیل می‌دهد.
 

بیسموت

فلزات چوبی (بیسموت، سرب، قلع، کادمیوم)
فلزات میدانی
فلز قرمز (بیسموت، سرب، قلع)
 

کبالت

ستیلیت (کبالت، کروم، تنگستن یا مولیبدن، کربن)
تالونیت (کبالت، کروم)
اولتیمت (کبالت، کروم، نیکل، مولیبدن، آهن، تنگستن)
ویتالیم
مگالیم
 

مس

آرسنیک مس
بریلیم مس (مس، بریلیم)
برنج (مس، روی)
بیلون (مس، نقره)
بروزن (مس، قلع، آلومینیوم یا هر عنصر دیگر)
کنستانتان (مس، نیکل)
کونیف (مس، نیکل، آهن)
مس – تنگستن (مس، تنگستن)
کوپرونیکل (مس، نیکل)
آلیاژهای سیمبال (مس، قلع)
الکتروم (مس، طلا، نقره)
آلیاژ هوسلر (مس، منیزیم، قلع)
هپازتیزون (مس، طلا، نقره)
منگانین (مس، منگنز، نیکل)
نقره نیکل (مس، نیکل)
شاکودو (مس، طلا)
طلای شمالی (مس، آلومینیوم، روی، قلع)
 

طلا

تومباگا (طلا، نقره)
الکتروم (طلا، نقره، مس)
طلای سفید (طلا، نیکل، پالادیم یا پلاتین)
طلای سرخ (طلا، مس)
 

آهن

آهن آنتراسیت (کربن)
آهن ریخته گری (کربن)
آهن قالب گیری (کربن)
آهن ورزیده (کربن)
 

آلیاژهای فرو

فولاد (کربن)
فولاد سیلیکون (سیلیکون)
فولاد ضد زنگ (کروم، نیکل)
فولاد ابزاری (تنگستن یا منیزیم)
کرومولی (کروم، مولیبدن)
 

سرب

سرب آنتیمونیال (سرب، آنتیموان)
لحیم (سرب، قلع)
مولیبدو چالکوس (سرب، مس)
نوع فلزی (سرب، قلع، آنتیموان)
 

نیکل

آلومل (نیکل، منگنز، آلومینیوم، سیلیکون)
کوپرونیکل‌ (نیکل، برنز، مس)
کرومال (نیکل، کروم)
نقره آلمانی (نیکل، مس، روی)
هستلوی (نیکل، مولیبدن، کروم، برخی مواقع تنگستن)
فلز آلیاژ مونل (مس، نیکل، آهن، منگنز)
اینکونل‌ (نیکل، کروم، آهن)
 

روی

زاماک (روی، آلومینیوم، منیزیم، مس)
آلیاژهای متعددی وجود دارد که معمولا در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. اساسا، در یک آلیاژ، خواص جزء یا فلز اصلی توسط ترکیب آن با اجزاء فلزی یا نافلزی دیگر افزایش می‌یابد.
 
در واقع آلیاژ یک واژه فرانسوی است که نام دیگر آن همجوشه می باشد. در حالت کلی به مخلوط یک محلول جامد فلزی که درون آن یک فلز اصلی که به آن فلز پایه می گویند به همراه یک یا چند عنصر فلزی و غیرفلزی است آلیاژ گفته می شود.