گروهی از محققان مرکز نانوفناوری لندن با همکاری دانشگاه Queensland، به‌‌منظور کمک به شناخت چگونگی تأثیر یک آنتی‌بیوتیک بر باکتری، روشی را برای استفاده از پروب‌های نانو یافتند.

باکتری‌هایی مثل MRSA (که به نام استف‌های طلایی شناخته می‌شوند)، روزبه‌روز نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم‌تر می‌شوند، این امر موجب بروز مشکلات اساسی در ایمنی و بهداشت می‌گردد.

پروفسور کوپر محققی است که برای توسعه‌ی آنتی‌بیوتیک‌ها و ضد قارچ‌ها (که نسبت به پاتوژن‌های مقاوم‌شده در مقابل داروها) فعال هست، به‌ویژه آنهایی که در عفونت‌های بیمارستانی دخالت دارند، اقدام به تنظیم برنامه‌ی تحقیقاتی کرده‌است.

پروفسور کوپر می‌گوید: «ما نیازمند راهی هستیم تا نحوه‌ی چگونگی مقاومت باکتری‌ها را نسبت به آنتی‌بیوتیک ها دریابیم و اینکه چگونه آنتی‌بیوتیک‌های جدید می‌توانند رشد باکتری‌های مقاوم را کندتر کرده، آنها را از بین ببرند؟»

این گروه تحقیقاتی، نانوپروب‌ها را با استفاده از مولکول‌های موجود در دیواره‌ی سلول‌های باکتری طبیعی و باکتری‌های مقاوم‌شده پوشش دادند و در ادامه، جدیدترین آنتی‌بیوتیک وانکومایسین را به این سیستم افزودند و دریافتند پروب‌های باکتری‌های نرمال تنش پیدا کرده، تغییر یافتند ولی تأثیرپذیری پروب‌های باکتری‌های مقاوم بسیار کم بوده‌است.

این پروب‌ها به محققان این امکان را می‌دهد که سریعاً نحوه‌ی تأثیرگذاری یک آنتی‌بیوتیک بر باکتری را یافته، راه جدیدی را بیابند که آنتی‌بیوتیک‌ها عمل کرده و باکتری را نابود کنند.

به عقیده‌ی دکتر کوپر این کشف به ما کمک خواهد کرد تا بفهمیم نحوه‌ی عملکرد داروها بر باکتری‌های مقاوم چیست و بتوانیم ابزارهای تشخیص سریعی را بسازیم و روش‌های جدیدی را برای تحقیق در مورد نحوه‌ی عملکرد آنتی‌بیوتیک‌ها کشف نماییم.

اختلافات مولکولی بسیار کمی میان باکتری‌های نرمال و مقاوم‌شده، وجود دارد. ما می‌دانیم که این پروب‌ها می‌توانند این اختلافات اندک را تشخیص داده، این کار را در مدت بسیار کوتاهی انجام دهند.

به کمک این سیستم مشخص شد که اتصال وانکومایسین به باکتری‌های مقاوم، هزار بار سخت‌تر و مشکل‌تر از اتصال به باکتری‌های نرمال است؛ البته این گروه، با هدف یافتن دارویی که بتواند به باکتری‌‌های مقاوم محکم چسبیده، دیواره‌ی آنها را تخریب نماید آنتی‌بیوتیک‌های دیگر را نیز آزمایش کردند.

چنین تحقیقاتی منجر به کشف آنتی‌بیوتیک‌های موثرتر و قوی‌تری در آینده نزدیک خواهد شد.

این مقاله در اواخر سال گذشته در journal Nature Nanotechnology به چاپ رسید.