جرج تیلور از مجریان این طرح تحقیقاتى اظهار داشت: کار ما پتانسیل ساخت قالبهاى شبکه پلیمرى براى نانوذرات فلزى از طریق انتخاب مواد اولیه نسبتا ارزان و قابل دسترس را نشان مىدهد و کاربردهایى از آن را به عنوان پوشش وسایل دارویى به منظور استریل نگه داشتن آنها ممکن مىکند. همچنین این پلیمرها مىتوانند به عنوان کاتالیزور یا در کاربردهاى اپتیکى هم به کار روند.
تحقیقات دانشمندان براساس تشکیل نانوذرات نقره در مشتقات پلى اتیلن آمین و بهسازى شده به صورت Amphiphilic مىباشد.
جرج تیلور مىگوید: یافتههاى ما در کار قبلى منجر به این شد که روش پوشش با نانوذرات نقره را به جاى سطوح نقره استفاده کنیم. چسبندگى باکترى به طور نمایشى سیستم دفاعى میکروبها را تغییر داده و آنها را در معرض آسیب قرار مىدهد. بنابراین تصمیم گرفتیم که بهسازى بیشترى روى پوشش انجام دهیم؛ لذا از پلیمر پلىاتیلن گلیکول که دفع کننده میکروب است استفاده کردیم.
به گزارش ایسنا از ستاد ویژه توسعه فناورىنانو، این تیم براى ساخت این ماده، PEI را با 2- هیدروکسى اتیل اکریلات ( HEA ) تحت کوپلیمریزاسیون قرار داد. در نتیجه شبکه پلیمرى شامل فازهاى PEI نانویى از هم جدا شد. این ماده مىتواند یونهاى نقره را با فازهاى PEI ترکیب کند. نقره به گروه نیتروژنى PEI متصل مىشود. ضمنا ترکیب HEA شامل گروههاى هیدروکسیلى مىباشد که مىتواند به طور کووالانسى به پلى اتیلن گلیکول متصل شود.
تیلور مىگوید: بیشترین اهمیت یافتههاى ما در این است که نانوذرات نقره مىتوانند با غوطهور کردن لایههاى پوششى در محلول آبى نیترات نقره و سپس فراورى با محلول آبى اسید آسکوربیک، به سادگى درون پوشش جابگیرند. بعلاوه محتوى نانوذرات کاملا با ترکیب شبکه کنترل مىشود. این گروه خواص آنتى میکروبى فیلمها را با کوشش براى رشد باکترى استافیلوکوکوس اورئوس روى آنها امتحان کردند. این باکترى منبع اصلى عفونتهاى اکتسابى در بیمارستان است. بعد از 12 ساعت نگهدارى در دماى 37 درجه سانتیگراد، هیچ کولنى باکترى در شبکههاى پلیمرى مملو از نقره مشاهده نشد. برخلاف این حالت کولنىها بعد از 12 ساعت بر شبکه پلیمرى فاقد نانوذرات نقره مشاهده شد. هم در پوششهاى بهسازى نشده و هم بهسازى شده با پلى اتیلن گلیکول، شبکه پلیمرى بهسازى شده با پلى اتیلن گلیکول چهار تا پنج بار کمتر باعث رشد کولنىها مىشود. دانشمندان اظهار مىدارند که این دستاورد دفع کنندگى میکروب توسط شبکه PEGylated را نشان مىدهد. با این حال در شبکههاى پلیمرى حاوى نقره بعد از مدت زمانی، کولنى باکترى مشاهده شد. این نشان مىدهد که فیلمها فقط رشد باکترى را به تاخیر مىاندازند.
تحقیقات دانشمندان براساس تشکیل نانوذرات نقره در مشتقات پلى اتیلن آمین و بهسازى شده به صورت Amphiphilic مىباشد.
جرج تیلور مىگوید: یافتههاى ما در کار قبلى منجر به این شد که روش پوشش با نانوذرات نقره را به جاى سطوح نقره استفاده کنیم. چسبندگى باکترى به طور نمایشى سیستم دفاعى میکروبها را تغییر داده و آنها را در معرض آسیب قرار مىدهد. بنابراین تصمیم گرفتیم که بهسازى بیشترى روى پوشش انجام دهیم؛ لذا از پلیمر پلىاتیلن گلیکول که دفع کننده میکروب است استفاده کردیم.
به گزارش ایسنا از ستاد ویژه توسعه فناورىنانو، این تیم براى ساخت این ماده، PEI را با 2- هیدروکسى اتیل اکریلات ( HEA ) تحت کوپلیمریزاسیون قرار داد. در نتیجه شبکه پلیمرى شامل فازهاى PEI نانویى از هم جدا شد. این ماده مىتواند یونهاى نقره را با فازهاى PEI ترکیب کند. نقره به گروه نیتروژنى PEI متصل مىشود. ضمنا ترکیب HEA شامل گروههاى هیدروکسیلى مىباشد که مىتواند به طور کووالانسى به پلى اتیلن گلیکول متصل شود.
تیلور مىگوید: بیشترین اهمیت یافتههاى ما در این است که نانوذرات نقره مىتوانند با غوطهور کردن لایههاى پوششى در محلول آبى نیترات نقره و سپس فراورى با محلول آبى اسید آسکوربیک، به سادگى درون پوشش جابگیرند. بعلاوه محتوى نانوذرات کاملا با ترکیب شبکه کنترل مىشود. این گروه خواص آنتى میکروبى فیلمها را با کوشش براى رشد باکترى استافیلوکوکوس اورئوس روى آنها امتحان کردند. این باکترى منبع اصلى عفونتهاى اکتسابى در بیمارستان است. بعد از 12 ساعت نگهدارى در دماى 37 درجه سانتیگراد، هیچ کولنى باکترى در شبکههاى پلیمرى مملو از نقره مشاهده نشد. برخلاف این حالت کولنىها بعد از 12 ساعت بر شبکه پلیمرى فاقد نانوذرات نقره مشاهده شد. هم در پوششهاى بهسازى نشده و هم بهسازى شده با پلى اتیلن گلیکول، شبکه پلیمرى بهسازى شده با پلى اتیلن گلیکول چهار تا پنج بار کمتر باعث رشد کولنىها مىشود. دانشمندان اظهار مىدارند که این دستاورد دفع کنندگى میکروب توسط شبکه PEGylated را نشان مىدهد. با این حال در شبکههاى پلیمرى حاوى نقره بعد از مدت زمانی، کولنى باکترى مشاهده شد. این نشان مىدهد که فیلمها فقط رشد باکترى را به تاخیر مىاندازند.
تاریخ : یکشنبه 88/6/22 | 7:21 عصر | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()