نیکل
نیکل
، عنصرشیمیایی جدول تناوبی است که نماد Ni داشته و عدد اتمی آن ، 28 است.
استفاده از نیکل ، قدمت باستانی داشته ، به 3500 سال قبل از میلاد مسیح
باز می‌گردد. برنزهایی که از سوریه امروزی یافت شده‌اند، حاوی حدودا 2%
نیکل بوده و دست‌نوشته‌های چینی اشاره بر این دارند که مس سفید در 1400 تا
1700 سال قبل از میلاد مسیح در مشرق زمین استفاده می‌شد. اما از آنجا که
معادن نیکل و مس در آن روزگار به‌راحتی مورد اشتباه قرار می‌گرفتند، تمام
دانستنیهای دقیقتر به دوران معاصر باز می‌گردد . کانی‌هایی که حاوی نیکل
هستند، از جهت رنگ‌دهی به شیشه کاربرد داشتند و از ارزشی فراوان بر خوردار
بودند. در سال 1751 شخصی به نام "Baron Axel Fredrik" تلاشهایی را برای
استخراج مس از معدن نیکل انجام داد و که در نتیجه فلزی سفید بدست آورد که
آن را نیکل نامید. اولین سکه خالص نیکلی در سال 1881 ساخته شد. پیدایش
اکثر نیکلهای بدست آمده از دو نوع معدن بدست آمده‌اند، اولی خاکهای آجری
رنگ بوده که مهمترین معدن سنگ نیکل هستند و دومی سولفید موجود در ماگمای
زمین می‌باشد. منطقه Sudbury در Ontario کانادا 30% نیکل جهان را تولید
می‌کند. معادن دیگر در روسیه استرالیا کوبا و اندونزی می‌باشند. با این
وجود این باور وجود دارد که بیشتر نیکل موجود در زمین در هسته این سیاره
تمرکز یافته است.
خصوصیات قابل توجه
نیکل
یک فلز سفید نقره‌ای است که به‌خوبی جلا می‌گیرد. از گروه آهن‌ها است که
سخت و قابل انعطاف بوده ، هادی جریان الکتریسیته می‌باشد و به‌راحتی با
گوگرد و آرسنیک ترکیب می‌شود. با توجه به اینکه نیکل ، دوام زیادی در هوا
داشته ، اکسیده نمی‌شود، برای تولید سکه‌های پول فلز کاری برنج و آهن و
همچنین برای ساخت ابزار آلات شیمیایی در آلیاژهای خاص مانند نقره آلمانی
کاربرد دارد و معمولا با کبالت همراه هست که هر دوی آنها در آهن‌های شهاب
سنگی یافت می‌شوند. نیکل برای آلیاژهایی که بوجود می‌آورد، بسیار با ارزش
می‌باشد.معمولترین حالت اکسیداسیون نیکل ، 2+ است و این در حالی است که
نیکل 3+ و 1+ نیز به‌ندرت مشاهده می‌شوند.
کاربردها....
تاریخ : دوشنبه 89/3/3 | 12:31 صبح | نویسنده : مهندس سجاد شفیعی | نظرات ()
