تاریخچه:

پی وی سی یکی از اعضای خانواده پلیمرها و کوپلیمرها است که تمام آنها دارای گروه مشترک ونیل (-CH2-CH) می باشند. پلی وینیل کلراید پلاستیکی با موارد استفاده نامحدود است. در شرایط حاضر یکی از ارزشمندترین محصولات صنعت پتروشیمی ست. بطور عمومی بیشتر از 50% از پی وی سی ساخت بشر در ساختمان سازی استفاده می‌شود. زیرا پی وی سی ارزان بوده و به سادگی سر هم بندی می‌شود.

در سالهای اخیر پی وی سی جایگزین مواد ساختمان سازی سنتی نظیر چوب سیمان و سفال در بسیاری از مناطق شده است با وجود ظهور یک ماده ایده ال در ساختمان سازی همچنان نگرانی در رابطه با هزینه پی وی سی برای محیط زیست طبیعی و سلامتی انسان وجود دارد . این پلیمر از لحاظ تولید، سرعت رشد خوبی را از خود نشان می­دهد. از دلایل مهم این امر، تنوع زیاد این پلیمر است. PVC می­تواند به عنوان یک پلاستیک قوی وسفت بکار رود، یا با انواع نرم­کننده­ها آمیزه کاری شده ، پلاستیک انعطاف­پذیرتولید کند. در تولید کیسه­های خون که به وفور مورد استفاده قرار گرفته و جنبه حیاتی دارد، از همین پلیمر استفاده می­شود. چرا که این پلیمر در عین انعطاف­پذیر بودن، مقاومت بالایی از خود نشان می­دهد. از مزایای این پلیمر مقاومت خوب آن در مقابل چربیها ، روغنها و اسیدها و بازها می­باشد. همچنین خواص نارسایی الکتریکی خوبی دارد و در برابر شعله مقاوم است. به علاوه PVC در مقابل آب، مقاومت خوبی دارد. بالاخره از مهمترین مزیتهای این پلیمر نسبت به سایر پلاستیک­ها، کیفیت بی­نظیر آن است که سبب می­ شود به راحتی با انواع نرم­ کننده­ ها آمیخته گشته ، محصولات پلاستیکی از سخت­ترین شکل تا انعطاف پذیرترین شکل را تولید کند. چنین تنوعی را هیچ پلاستیک دیگری نشان نمی­دهد.

PVC در دو دسته عمده تولید می­شود: نوع سخت و نوع انعطاف­پذیر،

اگر PVC با نرم­ کننده آمیخته نشود و یا با مقدار کمی از آن آمیخته گردد، یک پلاستیک قوی و سخت بدست می­آید . حوزه مصرفی نوع سخت این پلیمر، لوله و اتصالات ساختمانی و نیز استفاده در پوشش­های خارجی و پاتل­های ساختمانی می­باشد. PVC سخت در موارد از قبیل مجاری فاضلاب، ناودانها، لاستیکهای درزگیر در و پنجره قطعات اتومبیل، کارت­های اعتباری و قالب­گیری بادی بطری­ها به مصرف می­رسد. مصارف PVC انعطاف­پذیر، متنوع است. از تولید انواع کاغذ دیواری و رومبلی تا تولید ورق و فیلم از جمله موارد استفاده این پلیمر می­باشد. سایر کاربردهای آن در خط کشی استخرهای شنا، اسباب بازیهای متورم شونده، شیلنگ­های باغچه­ای، پرده­های حمام، رومیزیها و ... خلاصه می­گردد.

در حال حاضر ، مصرف جهانی این پلیمر 4/27 میلیون تن است که رقمی معادل 16 درصد از مصرف پلیمرهای اساسی را به خود اختصاص داده است. پیش­بینی می­شود که تا سال 2013 مصرف این پلیمر در جهان بالغ بر حدود 8/38 میلیون تن گردد. بررسی ظرفیت­های تولید و میزان مصرف جهانی PVC بین سال­های 1990 تا 2001 به طور متوسط رشد سالانه 5/4 درصد را نشان داده است. پیش از قرن بیستم شیمیدان روسی ایوان استرا میسلنسکی و فریتز کلیت از کمپانی گریشم الکترون شیمی آلمان هردو تلاش کردند تا پی وی سی را در محصولات تجاری به کار گیرند اما مشکلات در فرایند، سختی و گاهی شکنندگی پلیمر تلاش های آنها را بی نتیجه می‌گذاشت. در سال 1926 والدو سیمون از بی اف گودریچ روشی برای نرم کردن پی وی سی به‌وسیله مخلوط کردن آن با افزودنی های گوناگون گسترش داد. نتیجه ماده‌ای انعطاف‌پذیر بود که به سادگی در فرایند ها شرکت میکرد و به زودی در استفاده‌های تجاری شایع شد. P.V.C قبل از جنگ جهانی دوم به شکل آزمایشی در سال های 1943-1942 تولید شده بود. اما پس از جنگ ساخت P.V.C توسعه و گسترش یافت امروزه P.V.C در بسیاری از کشور های جهان تولید می گردد. در اواخر 1960 دکتر جان گریچ و دکتر موریس جانسون زمانیکه مونومر وینیل کلراید را بر روی کارگران دایره پلیمریزاسیون وینیل کلراید در بی اف گود ریچ آزمایش کردند،اولین کسانی بودند که به وضوح سرطان زایی آن را برای انسان شناسایی کردند. اعتقاد بر این است که بیشتر محصولات وینیلی زمانیکه بطور صحیح مصرف شوند عموماً بی ضررند.

کاربرد:

در تولید لوله ، اتصالات با روکش کابل ، تهیه شیلنگ ، شمع ، کفش ، کفپوش ، اسباب بازی و غیره کاربرد دارد.

روشهای تولید:

رزین P.V.C از روش پلیمریزاسیون بدست می آید که انواع پی وی سی به طور اختصار از روش های زیر برگرفته می شود. 1- پلیمریزاسیون حلالی Solution polymerization 2- پلیمریزاسیون توده ای Bulk polymerization 3- پلیمریزاسیون امولسیونی Emulsion polymerization 4- پلیمریزاسیون تعلیقی Suspension polymerization

اطلاعات ایمنی:

کمی خطرناک، در غلظت بالا باعث تحریک چشم می شود. بلعیدن این ماده باعث تحریک دستگاه گوارش،تهوع ... می شود. مصمومیت در اثر تنفس