به ظاهر یک حافظه یو اس بی است. مانند همان چیزی که احتمالا یکی اش را همیشه همراه تان دارید. اما این یک کامپیوتر دو هسته ای است با یک پردازشگر 1?2GHz ARM به همراه وای-فای و بلوتوث و خروجی HDMI و ورودی حافظه MicroSD و حافظه داخلی.
کل وزن این کامپیوتر دو هسته ای هم تنها 21 گرم است و اگر آن را به هر کامپیوتر، مانیتور یا تلویزیونی متصل کنید روی آن بوت شده و سیستم عامل اندروید اش را بالا می آورد.
از طریق بلوثوت تعبیه شده هم می توانید آن را به موس و کیبورد بی سیم متصل کنید و خروجی HDMI آن می تواند کیفیت 1080p در اختیار شما قرار بدهد! جالب اینجا است که اگر آن را از طریق پورت یو اس بی اش به ویندوز یا مک متصل کنید آن را به صورت یک حافظه فلش شناسایی می کند و می توانید به تبادل فایل روی اندروید تان بپردازید.
نسخه فعلی این کامپیوتر که ساخت شرکت FXI است و Cotton Candy نام دارد، دارای اندروید است اما از آنجایی که ویندوز 8 قرار است از ARM پشتیبانی کند می توانید منتظر نصب ویندوز 8 هم روی آن باشید! ضمن اینکه قرار است به USB 3.0 هم مجهز بشود. هر چند برای به بازار آمدن این کامپیوتر کوچک باید کمی صبر داشته باشید.
البته شرکت سازنده فکر نمی کند که این کامپیوترها به اندازه تلفن های همراه یا کامپیوترهای رومیزی مشهور بشوند اما می توانند به عنوان کامپیوترهای جیبی و همراه برای افراد زیادی کمک کننده باشند. به ویژه اینکه قیمت تمام شده آنها کمتر از 200 دلار خواهد بود. تصورش را بکنید یک کامپیوتر کامل در سایز فندک همیشه در جیب داشته باشید.
شما وقتی یک حافظه یو اس بی را به کامپیوتر متصل می کنید برای جدا کردن آن چه می کنید؟ در ویندوز روی دکمه Safely Remove Hardware کلیک می کنید یا در مک و لینوکس آن را Eject می کنید؟ یا اینکه بدون هیچ کدام از آنها حافظه را از کامپیوتر جدا می کنید؟ به نظر شما انجام این کار لازم است یا نه؟
کاربران مک و لینوکس همیشه دکمه Eject را می بینند اما موضوع در مورد ویندوز به نظر کمی عجیب می رسد. گاهی اوقات گزینه جدا کردن امن وجود دارد و گاهی اوقات آنقدر ها هم دم دست نیست. در ادامه متوجه می شوید که چرا ویندوز در این مورد متفاوت عمل می کند.
ماجرای کش نوشتن اطلاعات
جدا کردن حافظه فلش وقتی که کامپیوتر بیچاره مشغول نوشتن اطلاعات روی آن است اصلا کار اخلاقی نیست و ممکن است سبب شود که اطلاعات شما خراب بشوند. به صورت پیش فرض بسیاری از سیستم عامل ها دارای امکانی هستند که به آن کش (Cache) نوشتن اطلاعات می گویند تا سرعت بیشتری داشته باشند.
وقتی شما اطلاعاتی را روی یک درایو دیگر مثلا روی یک فلش کپی می کنید، سیستم عامل ابتدا صبر می کند تا این درخواست ها به میزان معینی برسد و همه آنها را با هم انجام بدهد. (به خصوص برای کپی کردن فایل های کوچک) وقتی شما دکمه Eject را میزنید در واقع به سیستم عامل می گویید که این کش را خالی کند و کارهای در لیست انتظار را به پایان برساند. بنابراین اگر بدون زدن این دکمه، حافظه را جدا کنید ممکن است برخی کارهای انجام نشده باقی مانده باشد و اطلاعاتی را از دست بدهید.
چرا ویندوز متقاوت است؟
سیستم عامل مک و لینوکس از سیستم کش برای نوشتن اطلاعات به صورت پیش فرض برای تمام درایو ها استفاده می کنند. اما ویندوز در این مورد کمی متفاوت عمل می کند و این امکان را برای درایوهایی که به عنوان removable شناسایی می کند غیرفعال می کند. چرا که به این نتیجه رسیده که ممکن است افراد بدون اینکه به این پیچیدگی ها توجه کننده حافظه را از کامپیوتر جدا کنند! بنابراین با این کار احتمال آسیب دیدن به اطلاعات شما کمتر می شود.
به همین خاطر است که شما برای بعضی از حافظه های یو اس بی گزینه Safely Remove Hardware را نمی بینید. چون ویندوز آن را به عنوان یک حافظه پرتابل شناسایی کرده و برای آن سیستم کش را خاموش کرده تا با خیال راحت حافظه را متصل و هر وقت که خواستید از کامپیوتر جدا کنید!
اما با این وجود ویندوز همچنان بعضی از حافظه های فلش را به عنوان removable نمی شناسد و به همین دلیل برای آن امکان کش نوشتن اطلاعات را روشن می کند تا سرعت بیشتری داشته باشد. برای همین شما برای برخی حافظه های فلش دکمه جدا کردن امن را فعال می بینید.
در واقع در سیستم عامل ویندوز 7 شما می توانید خودتان این تنظیم را برای هر کدام از حافظه های فلش تان جداگانه تنظیم کنید. کافی است به Device Manager رفته و در بخش Disk Drives روی درایو مورد نظرتان کلیک راست کنید و در بخش Properties روی برگه Policies گزینه Quick Removal را انتخاب کنید تا بتوانید از این به بعد این حافظه را سریع تر از کامپیوتر جدا کنید.
به هر حال…
دانستید که بر خلاف لینوکس و مک، سیستم عامل ویندوز به شما این امکان را می دهد که بتوانید با خیال راحت تر بدون زدن یک دکمه اضافی، حافظه فلش را از کامپیوتر جدا کنید. اما ماجرا فقط در مورد کش نوشتن اطلاعات نیست. گاهی اوقات یک نرم افزار مشغول استفاده از یک فایل روی حافظه شما است و در چنین مواقعی این امکان ویندوز هم دیگر به درد شما نمی خورد. بنابراین بهترین کار این است که کاربر هر سیستم عامل که هستید حافظه های یو اس بی را با یک کلیک و با خیال راحت از کامپیوترتان جدا کنید.
این چیپ باریک و کوچک را که بر روی نوک انگشت می بینید در واقع یک حافظه جدید 128 گیگابیتی است که محصول مشترک شرکت اینتل و میکرون به حساب می آید یک انقلاب در حافظه ها به شمار می آید. با وجود آن خیال تان از نظر حافظه هم برای تلفن های همراه و تبلت های آینده راحت باشد. چرا که این شرکت می گوید میزان ذخیره سازی اطلاعات را حداقل دو برابر بیشتر کرده است.
این حافظه از نوع20 نانومتری NAND است و از معماری MLC بهره می برد که در هر سلول بیشتر از یک بیت را جا می دهند.
اگر پاراگراف بالا از نظر فنی زیاد مفهوم نیست به این معنی است که حالا شرکت اینتل می تواند حافظه هایی با ظرفیت ترابایت در اندازه ای تولید کند که در نوک انگشت شما قرار می گیرند.
این حافظه های قدرت انتقال اطلاعات بالایی هم دارند و هر واحد از آنها می تواند با سرعت 333 megatransfers در ثانیه به انتقال اطلاعات بپردازد. اینتل می گوید فناوری جدید در حافظه های SD برای تلفن های هوشمند، تبلت ها و همچنین ساخت SSD ها به کار گرفته خواهد شد و به زودی آن را همه جا به صورت فراگیر خواهیم دید.
جالب اینجا است که برای داشتن این فناوری نباید زیاد صبر کنید. اینتل اعلام کرده که مدل 64Gb این حافظه ها را از همین امروز وارد بازار می کند. و مدل 128Gb به صورت محدود از ماه ژانویه وارد بازار خواهد شد. این حافظه در ادامه و در طی ماه های ابتدایی سال 2012 در بازار فراگیر خواهد شد.
با این وصف احتمالا تا چند ماه دیگر باید تعریف جدیدی از ظرفیت های حافظه برای تلفن های همراه و تبلت ها داشته باشیم.
